The Fat Girl That Makes The Bad BOY cry
Make me see that I did the right thing. It would be a shit of hell the longer I wait but as long as you will let me see that youre dream was the most beautiful one that youre voice was the most touching thing to hear Ill wait
He’s always look mad
Bawat miunto atang makikita mo siya hindi mo makikitang ngumiti eh
Hindi siya ngumingiti palibhasa gwapo ito kaya yata mahal ang ngiti.
Palagi siyang naninigaw
Hindi siya mahilig makipag usap
Palagi kang tatalikuran kasi ayaw yatang may kaharap na tao
Hindi niya ugali mangamusta kung ok ka
But...
He smiled
He begged
He shared
He stood up
He stayed in front me
And when i need someone he’s the one who always come
And
After my song he cried
Prologue
N
apakagulo ng paligid ng lumabas siya ng classroom hindi na iyon nakakapagtaka. Hindi bata ang estudyante ng eskwelahan nagkataon lang na sabik ang mga ito sa bagong mga bukas. Ang mga estudyanteng may mga ibat ibang personalidad ngunit nagkakaisa sa isang pangarap. Nag unahan ang mga ito sa mga upuan na akala moy mauubusan ng upuan kahit na siguradong sapat naman iyon para sa kanila. Kabaliktaran ng mga ito pinili niyang maghintay sa gilid. Siguradong hindi niya makikita ng maayos ang pagtatanghal ngunit mas lalong wala naman siyang karapatan isiksik ang sarili sa katulad ng mga ito. Ang pag pasok niya sa Melodic University ay isa lamang swerte.
Anong ginagawa mo diyan?
Napatingin siya sa nagsalita. Napayuko siya kilala niya ito sino ba namang hindi makakakilala sa katulad nito bukod sa napakaganda nitong mukha hinahangaan din ito sa napakaganda nitong boses na dahilan upang tanghalin itong number one ng audition.
Mamaya na lang ako uupo
Anong mamaya marami pang bakanteng upuan halika na
Sa kabila ng kaniyang pagtanggi kinuha nito ang kaniyang palad. Hindi niya alam kung paano naging madali ditong hatakin niya. Namalayan na lamang niyang nakaupo na siya sa ikatlong hanay ng mga upuan at sa tabi pa nito.
Nakakaexcite di ba? Ang makita ang mga taong nakatupad na sa kanilang mga pangarap
Hindi lang pala ito puro kagandahan may napakalalim din pala nitong pag unawa.
Tama ka siguradong maraming matutunan ang mga manonood sa kanila
Yup at malay mo mas lalo tayong maging inspirado
Dahil sa sinabi nito nakangiti siyang napatingin sa enteblado. Ang entebladong pinapangarap ng lahat ng mga naroroon na tayuan at pagtanghalan. Aminado siyang kasama siya sa bilang na iyon. Hindi nga lamang niya alam kung makakasama siya sa papalarin na matupad ang pangarap sa pamamagitan ng enteblado na nasa kaniyang harapan.
Namatay ang mga ilaw kasunod ang pag ilaw sa gitna ng enteblado. Nakakabingi ang naging palakpakan at hiyawan ng makita ang isang magandang babae na may ngiti sa labi. Ang ngiti sa labi nito ay naglalarawan ng kasiyahan na tinatamasa nito. Ganoon ba kaya talaga ang nagiging ngiti ng bawat nagtatagumpay? Magkaroon kaya siya ng ganoong ngiti. Pansamantalang nawala ang kaniyang mga alalahanin ng magsimula itong umawit nagsimula ring makaramdam ng kapayaan ang kaniyang dibdib. Kakaiba talaga ang epekto ng musikang nagmumula sa puso.
Wow! Ang saya!
Nakakatuwa panoorin ang ipinapakitang kasiglahan ng kaniyang nasa tabi. Katulad sila nito ng nararamdaman, magkatulad silang nagkaroon ng bagong lakas at pag asa.
Nag enjoy ka ba? Ano nga pala ang pangalan mo?
Hindi nakaka offend ang ngiti nito nakakatuwa pa ngang pagmasdan ang ngiti nito na may halong hiya.
Sa…Samantha
Ang gandang pangalan
Salamat
Ako nga pala si Evangeline
Matagal bago niya nagawang tanggapin ang palad nito ngunit hindi niya nakitaan ng pagkainip ang maganda nitong mukha. Mainit ang palad nito may kakaibang pakiramdam na hatid sa kaniyang dibdib.
Paano mauna na ako ha may gagawin pa kasi ako mag prapractice pa alam mo naman kailan nating haluan ng sikap ang lahat ng bagay lalo na ang pangarap. But kita tayo sa first day of school.
Tumango siya napasunod na lang ang tingin niya sa papalayo nitong bulto, bago ito tuluyang lumabas sa glass door lumingon ulit ito nakangiting kumaway bago tuluyang naglaho.
What a memorable day at school
Nakangiti niyang inaayos ang salamin bago humakbang.
Bubuksan niya na sana ang pintuan papasok sa music room ngunit hindi nagawang kumilos ng kaniyang palad. May musika siyang naririnig, isang napakalamyos na musika.
There’s a song that inside of my soul
It’s a the one that ive tried to write over and over again
Im awake in the infinite cold
Maganda ang boses ngunit may napakalungkot na emosyong nakapaloob sa bawat salita.
But you sing to me over and over again
Napakalalim ng boses kasing lalim na pinagmumulan nito. Sinasalamin ba ng awit ang pait at hapdi ng puso nito.
So I lay my head back down
And I lift my hands
And pray to be only yours
I pray to be only yours
I know now youre my only hope
Sa kabila pala ng kalungkutan may pag asa rin itong hinahawakan. Nakakatuwang isipin na sa kabila ng pighati may hinahawakan itong pag asa.
Napakalungkot na awit ngunit puno ng kahuluguhan. Puro paghihirap ngunit puno pa rin ng pag asa kung sino man ang nagmamay ari ng tinig na iyon hinahangaan niya iyon ng palihim at patuloy pang hahangaan.
Chapter One
N
agmamadali ka ata?
Nakangiti siyang lumingon sa ina.
Opo ma ngayon po kami magsisimula ng activities namin. Mag sisimula na silang hubugin kami lalo na ang aming mga kakayahan. Siguradong magiging mahirap pero hindi na ko makapaghintay siguradong napakagandang pakiramdam ang makaabot ng bagay na iyong pinangarap. Plus si Miss Vangie pa ang aming magiging guro.
Si Miss Vangie ay kilala ng lahat mahilig o hindi man sa musika. Kilala itong istrikto ngunit mas kilala ito bilang trainor ng mga sumikat ng musicians sa buong Pilipinas. Isa rin itong graduate ng melodic hindi nga lang basta graduate dahil ito ang nanguna sa batch nito.
Sigurado bang okay ka lang anak?
May bumakat na pag alala sa mukha ng kaniyang ina. Naapektuhan siya sa emosyon ng mukha nito nakakadala ang pag aalala at pagmamahal na pinapakita nito. Alam niyang mahal siya nito kaya kahit na nahihirapan itong tanggapin ang pangarap niya sinuportahan siya nito kahit na hinusgahan ng ng lahat ang kalidad nitong ina sa kaniya dahil lang sa maling paratang na pinabayaan daw nito ang kaniyang katawan kaya siya lumubo. Puno ng pag aalala ang puso nito hindi dahil sa bigat ng pangarap niya kung hindi dahil na rin mismo sa pasakit na dala dala sa kaniya ng kaniyang pangarap.
Okay lang ako ma kung hindi ako lalaban hinding hindi ako makakangiti
Napangiti ito nawala ang pag aalala sa mukha nito. Higit kaninuman ang kaniyang ina ang taong nakakaintindi ng kaniyang matayog na pangarap.
Mag iingat ka
Opo ma paalam po
My lady maaga po ba ang inyong klase?
Hindi, nagkaton lang na exicited ako
Hindi nawala pa ang ngiti sa kaniyang labi kahit na magsimula ng umandar ang sasakyan. Pagkatapos ng orientation nung makita niya ang pagtatanghal ni Gerlyn Salazar ang unang top student ng melodic university mas lalong naging makinang sa kaniya ang kaniyang pangarap. Ang katuwaan sa mukha nito ang mga ngiti at pasasalamat sapat na sa kaniya upang mas lalong maging inspirado sa kaniyang pangarap after that orientation she make a promise to herself na gagawin niya ang lahat upang maging matayog upang ang kaniyang pangarap ang maging pinakamakinang sa lahat. Sisimulan niya iyon sa unang klase hanggang sa pinakahuling araw niya sa unibersidad. Mas lalo siyang napangiti ng maisip ang isang babaeng kasama niya sa orientation. Napakakinang din ng mata nito siguradong napakaganda rin ng pangarap sa puso nito. Magkita pa kaya sila? Sana nga magkita pa sila ng babaeng nagngangalang Samantha.
First day of school ngunit minamalas pa ata siya nagkabuhol buhol ang trapiko kung kailan naman papalapit na siya sa university. Labing limang minuto na ang lumipas ngunit kahit isang dangkal walang ikinaandar ang sinasakyan niya. Thirty minutes na lang pag hindi pa siya bumaba baka malate siya ng tuluyan.
Mama ito na po ang bayad
Sigurado ka miss
Opo sige po ingat sa biyahe
Nagmamadali siyang umalis sa tricycle kung tatakbuhin niya baka makaabot pa siya sa opening.
Sana naman po makaabot ako please po
Napangiti siya ng masilayan ang malaking billboard ng kanilang eskwelahan. Napunta roon ang atensyon niya hindi niya namalayan ang pag arangkada ng isang binatilyo sakay ng bisekleta nito. Nabunggo siya nito tumama pa ang gulong nito sa paa niya napahiyaw siya sa sakit kasunod ang pagtumba sa lupa.
Ouch bakit kasi paharang harang ka sa daanan miss nakakagago ka naman eh!
Galit na bulyaw sa kaniya ng nagmamaneho ng bisekleta ng makahuma ito mula sa pagkakabagsak nito.
Hala nasira yung manibela ng bike ko!
Kinabahan siya ng may galit ng emosyon sa mata nito ng tumingin sa kaniya.
Tignan mo yung ginawa mo nasira yung manibela ko natanggal. Hala bayaran mo yan!
Wala akong pera
Kinakabahan niyang wika
Anong wala? Hindi pwede yan hala bayaran mo ko
Nakaramdam siya ng takot ng lapitan siya nito saka walang pag aalinlangang dinaklot ang kaniyang kwelyo.
Walang kwenta ang bike mo
Pareho silang napatingin sa nagsalita. Nakaitim itong jacket at nakashades nakatalikod ito sa kanila kaya ang tanging nakikita niya lamang ay ang likuran nito. Nakapusod ang mahaba nitong buhok na lagpas sa balikat nito. Hinawakan nito ang manibelang natanggal sa katawan ng bisekleta.
Bumangga lang siya sa pader natanggal na kaagad ang manibela
Nanlaki ang mata niya ng ihampas nito ng napakalakas sa lupa ang manibela na dahilan upang magkaroon iyon ng malaking biak isang hampas na lang siguradong mahahati ang hawak nito.
Hoy! Anong ginagawa mo
Binitawan siya ng lalaki lumapit ito sa lalaking naka jacket hinablot ito sa pamamagitan ng kwelyo.
Wala kang karapatang sirain ang bike ko!
Sa kabila ng katapangan at malakas na boses ng nagmamay ari ng bisekleta hindi maanigan ng takot ang mukha ng lalaking naka jacket.
Mas lalo kang walang karapatan pagbayarin ang isang babaeng naglalakad sa tamang lugar. Sa pagkakaalam ko iba ang lane ng nakabisekleta sa naglalakad.
Nanlaki ang mata ng lalaking may ari ng bike lumuwag ang pagkakahawak nito sa kwelyo ng lalaking naka jacket.
Ikaw ang basta na lang nagpapaandar ng bisekleta sa lakaran ng tao napakabilis pa ng patakbo na para bang pag aari mo ang daan. Kung may dapat mang humingi ng sorry ikaw iyon.
May kinuha ito sa bulsa nito isa iyong cellphone nanlaki ang mata ng lalaki marahil tama ang naiisip niya na laman ng hawak nito. May pinindot ang lalaking naka jacket nanlaki ang mata ng isa na nakapagkumpirma sa kaniyang hinala. Tuluyan itong binitawan ng lalaking nasiraan ng bike.
Kung ayaw mong hindi lang ang pagpapagawa ng wala mong kwentang bike ang problemahin you can go. But if you insisted for the girl to pay for that I guess then we can settle it at the police station but I have this
Iwinagayway nito ang hawak na cellphone
This thing can identify who’s the one in fault.
Halatang nais pang umalma ng lalaking nagmamay ari ng bisekleta ngunit alam na nito marahil na wala itong magiging laban kaya nilapitan na lang nito ang bisekleta nitong sira biitbit ang manibela saka hila hila ang katawan nito.
Napasunod na lamang siya ng tingin sa lalaking papalayo maski ang nakasaksi ang aksidente hindi na ito natantanan ng tingin.
Tatayo ka na lang ba diyan?
Napakislot siya ng marinig ang boses ng lalaking naka jacket. Natagpuan niya ang sariling natigilan ng makita ang mukha nito. Messy ang itsura nito but despite of that no one can deny the fact that he’s good looking. Bad boy ang image nito matapang ang tabas ng mukha ngunit hindi naman nakakatakot tignan. His lips have something special on them. Sana nga lang makita niya rin ang mata nitong nahaharangan ng shades na suot nito.
Estudyante ka di ba?
Ng marinig ang salitang estudyante napabalikwas siya ng tayo ngunit natagpuan niya ang sariling hindi makatayo ng maayos. Nag simula niyang indahin ang paa na nagtamo pala ng pinsala. Kumikirot iyon sa sakit sinubukan niyang ihakbang ng isa ngunit nakagat niya lamang ang labi.
Napailing ang lalaking nakashades lumuhod ito patalikod sa kaniya na ikinagulat niya.
Pasan na
Ha? Pero
Pasan na!
Napakislot siya tumaas ang boses nito. Aligaga siyang pumasan dito kakaibang init ang nagmumula sa katawan nito.
Napahigpit ang hawak niya sa leeg nito ng magsimula na itong tumayo.
Pasensiya na kung mabigat ako
Hindi ako nagrereklamo
Seryoso ang boses nito ngunit wala yong halong iritasyon para ngang wala man lang emosyon na nakapaloob sa matipuno nitong boses.
Nakarating sila sa gate ng unibersidad sa oras may sampung minuto pa siyang natitira napakalaki ng pasasalamat niya sa huli hindi lang kasi siya nito pinasan ng naglalakad. Ikinagulat niya nga ng magsimula itong tumakbo hindi man lang yata nito ininda ang bigat niya.
Salamat
Yumukod siya rito bilang tanda ng pasasalamat hindi naman ito nagsalita bagkus lumuhod lang ito sa harapan niya na ikinataranta niya.
Anong ginagawa mo? Maraming tao
May mga estudyanteng napunta na ang atensyon sa kanila hindi niya tuloy napigilan ang pamumula ng mukha.
Namamaga ang paa mo
Natigilan siya ng mapagtanto ang sinasabi nito kaya pala halos dumoble ang sakit ng paa niya. Paano kaya siya makakapasok ng maayos pero kahit na. Wala pa rin siyang balak umabsent sa unang araw ng pasukan lalo na sa university na pinapangarap niya.
Sa pamamagitan ng palad nito binatak nito ang suot nitong puting t-shirt gumamit ng pwersa upang mapunit ang tela. Pagkatapos nitong punit punitin ang tela na nagresulta ng animoy bandage na mahaba hinawakan nito ang paa niya napakislot siya hindi lamang pala ang likod nito ang mainit mas nakakabahala ang init na hatid ng palad nito.
Wag kang malikot
Napabuntong hininga siya ng napakalalim upang makontrol ang panginginig ng kaniyang sarili. Sinimulan nitong balutan ang sugat niya mahigpit ang pagkakatali nito ngunit mararamdaman mo pa rin ang pag iingat nito sa ginagawa. Ng matapos nitong balutan ang sugat niya nagsimula niyang maramdman ang pagbawas ng sakit na kaniyang iniinda.
Anong nangyari sayo Samantha?
Napalingon siya sa taong nagsalita napangiti siya ng makita si Evangeline ngunit ang mas nakapagbigay sa kaniya ng dahilan na ngumiti ay ang katotohanang natatandaaan siya nito sa kabila ng isang buwang pagitan ng orientation at ng araw na iyon. May pag aalala sa mukha nito ng lumuhod ito sa kaniya upang mas malapitan siya.
Ok ka lang ba? Anong masakit?
Nakakatunaw ng puso ang pag aalaa at concern na nababasa niya sa mukha nito.
Okay lang ako tinulungan niya kasi ako
Aniya na itinuro sa pamamagitan ng labi ang lalaking nasa harapan na hindi niya alam kung bakit bahagyang yumuko.
Sala…
Ipinagtaka niya ng makitang natigilan si Evangeline ng makita ang mukha ng lalaking naka shades.
Hindi niya pa makikilos ng maayos ang paa niya kailangan niya ng aalalay sa kaniyang paglalakad
Hindi tumitingin na wika ng lalaki saka ito tumayo walang namutawing salita mula kay Evangeline hanggang sa tuluyang makalayo ang lalaki.
May problema ba Evangeline?
Hindi kagad ito lumingon sa kaniya mas nauna itong nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Nakangiti na ulit ito ng lingunin siya.
Halika na aalalayan kita magsisimula na ang klase.
Inalalayan siya nito tumayo inilagay nito ang isa niyang kamay papatong sa balikat nito. Katulad ng lalaking naka shades wala itong reklamo habang inaalalayan siya papunta sa klinika ng school hindi na sila naka attend ng unang klase ilang beses na rin siyang humingi ng dispensa na sinusuklian lang nito ng pag ngiti at salitang wala yun.
Chapter Two
A
fter one week of absence from shool on its first week what a great time for her to be absent saka lang siya naka attend ulit ng klase. Kung ang iba naka adopt na sa environment siya nangangapa pa rin. Nakangiti si Evangeline sa kaniya ng lingunan siya nito. Magkahiwalay sila ng upuan nasa una itong hilera dahil na rin sa apelido nito. Ginantihan niya ang pag ngiti nito simula ng tinulungan siya nito naging matalik na silang magkaibigan ng huli regular itong nangangamusta sa kaniya sa text nung linggong hindi siya makapasok dahil sa injury sa paa. Mabuti na lang magaling at epektibo ang gamot na ibinigay sa kaniya isang linggo pa lang tuluyan ng nawala ang pamamaga ng kaniyang paa yun nga lang hindi pa rin siya pwede magtatakbo under recovery pa rin kasi siya. Natahimik ang lahat ng pumasok na ang kanilang professor sinigurado naman niya handa na ang utak niya at bukas na rin ang tenga niya sa pakikinig.
Emosyon sa iyong pag awit hindi lang nito ipinababatid na kailangan may emosyon ka habang umaawit if youre an actress you can act even without singing but to feel the song through its lyrics that’s what a singer do. Paano nga ba makakapaglagay ng emosyon sa ating pagtatanghal. Ang awit at ikaw hindi lang dapat magkatugma kundi nagkakaisa. Ounce you became one to youre song you can do it that magical thing every singer trying their best to achieve. A heartbreaking performance why is it called heart breaking? Kasi po kapag ang performance mo ay isang heartbreaking ibig sabihin nun nagtagumpay ka, nagtagumpay kang pasukin ang puso nila sa pamamagitan ng iyong pag awit
.
Tumatak sa isip niya ang huling linya ng professor nila bago matapos ang kanilang klase.
Paano ko nga ba malalagyan ng emosyon ang kanta ko?
Kanina niya pa iyon tinatanong sa sarili ngunit wala pa rin siyang makapang sagot. A lot of people already told her that she can sing well kaya nga nakapasa rin siya sa audtion ng university na hindi biro. Melodic university was known for being one of the greatest music schools in the Philippines even other countries recognizes the school. Ngunit sa kabila ng kasikatan at libo libong bilang ng nagtatangkang pumasok may limitasyon ang bilang ng tinatanggap sa unibersidad. Seven houndred yun lang ang bilang ng estudyante na nakakapasok. Sabi nga ng karamihan may mga talent talaga na di mapantayan ang tanging makakapasok. And she’s one of that seven houndred yun ang paulit ulit niyang sinasabi sa isipan lalo na tuwing makakaramdam siya ng panliliit sa sarili. Hindi naman kasi pang singer ang itsura niya ang main problema ay ang katabaan niya. Seventy two kilograms ang timbang niya mataba sa salitang mataba maski ang pisngi niya ang taba na hindi na niya ipinagtataka kaya nga pilit na lamang niya iyong tinatakpan ng kaniyang buhok at salamin. Hindi naman ganoon kalabo ang mata niya nakakabasa pa rin naman siya kahit walang salamin ngunit nakakatulong ang salamin upang kahit papano mabawasan ang appearance ng mataba niyang pisngi. Walang masyadong nakikipagkaibigan sa kaniya si Evangeline nga lang ang kabigan niya na lately nagiging busy. Ng maisip niya si Evangeline napangiti siya dahil bilib na bilib siya sa dedikasyong ipinapakita nito hindi nito alintana ang sinasabi ng iba na ito na ang magiging number one. Mas nakikita niya pa nga ang pagsisipag nitong matuto kesa ang magbigay ng impreyson sa iba.
Dapat maging tulad ako ni Evangeline hard work ang pinapairal pinapahalagahan.
Hoy Miss Mataba! Akalain mo babalik ka pa kala namin napagtanto mo ng wala kang pag asa dito
Kung kailan naman siya palabas na ng eskwelahan saka naman siya mapupunta sa gulo. Kilala niya ang grupo ng babaeng humarang sa kaniya grupo ito ng mga sosyal niyang kaklase na kahit halos magsumiksik na siya sa isang tabi siya pa rin ang nakikita at napapansin.
She’s really pathetic
Hindi lang ata ang taba niya ang mataba eh pati ang mukha
Napayuko siya ng magsimulang magtawanan hindi lang ang grupo nito pati narin ang ibang nakikiusyoso.
Umalis ka na hindi bagay ang isang tulad mo dito siguradong naawa lang naman sayo ang judges nung audition mukha kasing biik na naliligaw
Napahigpit ang hawak niya sa bag kung magtatagal pa siya baka umiyak lang siya at iyon ang hindi niya gagawin pwede siyang maliitin ngunit hindi niya dadagdagan ang dahilan ng mga ito upang lurukin ang kaniyang pagkatao.
Kung talagang naaawa sa kaniya ang mga judges how come she managed to be the one who got the highest score from Mr Lee.
Nanlaki ang mata niya ng mamukaan ang boses paano naman niya kaya makakalimutan ang boses ng kauna unahang lalaking naging gentleman sa kaniya.
Mr Lee the director of the university and also the main judge of the auditon been amased to her nandoon kayo di ba dapat alam niyo o nakita niyo na puno ng paghanga ang mukha ni Mr Lee ng panoorin siyang kumanta. O baka naman alam niyong walang binatbat ang performance niyo kaya hindi niyo na nagawa pang mapanood ng matagal ang paghanga ng mga judges sa kaniya.
And by the way alam kaya ng mga estudyanteng naririto kung anong ranking niyo sa audition o gusto niyo ako pa ang magpaalam
Nagkaroon ng takot sa mata ng tatlong babaeng kanina puro katapangan ang mayroon. Before she knew it nakalayas na ang mga ito.
Insecurity? How pathetic
Napatingin siya sa lalaking sa pangalawang pagkakataon niligtas siya. Hindi man ito mukhang superhero mas mukha pa nga itong villain ngunit para sa kaniya isa itong hero.
Ano ah salamat ha ang dami ko ng utang sayo
Wag kang magpasalamat naiinis lang ako sa ugali nila kaya naisip kong turuan ng leksyon
Kahit na ano pang dahilan mo nais ko pa ring magpasalamat. Salamat talaga
Nanlaki ang mata nito ng sinamahan niya pa ng pagyuko ang kaniyang pagpapasalamat
Napaangat lang siya ng tingin ng guluhin nito ang buhok niya na para siyang bata.
Don’t misinterpret me
Katulad ng mga nauna seryoso hindi lang ang mukha nito pati na rin ang boses na pinakawalan nito napakaseryoso. Ganito kaya talaga ito madamot sa emosyon wala man lang bang bagay na nakakapagbigay dito ng matinding emosyon?
Pagkatapos muling guluhin ang buhok niya tumalikod na ulit ito katulad rin ng una wala na siyang nagawa kundi tignan ang palayo nitong bulto.
Youre my only hope
Natigilan siya bakit kaya pumasok sa isip niya ang linyang iyon mula sa awit na isang beses niya pa lang naririnig.
Young master dumating po si mam Evangeline
Nanigas ang kaniyang katawan ng marinig ang pangalan na binaggit ng katulong. Sa kabila ng naramdaman niyang pananabik mas nanaig pa rin ang takot niyang makaharap ito.
Nasaan siya?
Nasa music room po
Naghatid sa kaniya ng mas lalong di kanais nais na pakiramdam ang narinig.
Sige pwede ka ng umalis
Magalang itong nagpaalam sa kaniya bago ito muling bumalik ng kusina. Ilang beses rin muna siyang nagpabuntong hininga bago nagsimulang humakbang sa music room. Hindi pa siya nakakarating sa pintuan narinig na ng kaniyang pandinig ang isang napakagandang musika. Mas lalo siyang nawalan ng lakas ng loob na humakbang papasok ng marinig niya ang mala angel na tinig mula sa loob ng music room
Oh…
There’s no mountain
No valley
No space
I wanted to play music no matter what happens being on the stage someday singing dancing making people happy that’s my dream I wanted to be a singer!
No heartache
No heartbreak
No fall from grace
That’s indeed a beautiful dream
Can’t stop me from believing
Tumigil ang musika pati ang pagdaloy ng ilang alaala sa kaniyang isipan. Napansin na pala nito ang presensiya niya.
Have you ever touched the piano? Para kasing hindi na siya nagagalaw
There’s no reason for me to play that
But you used to play before youre even the one who-
Anong ipinunta mo rito?
Ngumiti ito nagkaroon naman ng kakaibang reaksyon ang dibdib niya.
Bakit? Hindi naman siguro masamang bisitahin ka di ba?
Youre busy being a student aside from studying things at youre family’s company I really doubt it if you even have a time to sleep for a half day
Maybe not but I can skip company time to bonding time
Kinindatan siya nito na nagpabilis ng pagpintig ng puso niya
If she continues to be like this I would lost myself
I don’t have a time for a bonding time maari ka ng umalis
Tinalikuran niya ito pinigilan naman nito ang isang braso niya
What’s wrong with you Patrick? Don’t act like you don’t care because if youre not then how come you gave so much help to Samantha
I don’t remember such name
Anong hindi?! Yung babaeng tinulungan mo yung ginamit mo pa yung pinunit mong tela sa t-shirt mo para mabalutan ang namamaga niyang paa. Ibinilin mo pa siya sakin.
The fat girl yun ang unang pumasok sa isip niya ng marinig ang sinabi nito. So that was her name the name somehow suited her.
Oh you mean her I just pity her para kasing wala siyang kwenta na maski ang makitang may sugat siya hindi niya pa napansin.
Pity? Walang kwenta? How can you say such horrible things towards her? Mabuti siyang tao Patrick siya nga lang ang itinuturing kong mahigpit kong magiging kalaban although she dont realize it now but if she did im sure that she’s a very dangerous rival on the stage
You threat her as a rival?
Hindi niya nagustuhan ang ideyang yun sa di niya maintindihang dahilan.
Yes I look at her as a rival but im more confident to tell that she’s a great friend. Siguro nga natatakot ako sa talent niya but hindi ibig sabihin nun hindi ko siya ituturing na kaibigan. Aside from her talent I also recognize one thing about her and that is her good personality. Hindi siya dapat kinakaawaan dapat pa nga siyang hinahangaan.
Is that so? Good thing for her then to have you as a friend. But were different if you can feel friendliness towards here I only pity her
Iwinaksi niya ang pagkakahawak nito sa braso niya saka diretsong naglakad palabas ng mansion hindi na talaga siya nagkakaroon ng katahimikan sa sarili nilang pamamahay
What’s the matter with him? He turned into a completely different person
Hindi niya naiwasang makapagpakawala ng malalim na buntong hininga na hindi nakaligtas sa matalas na pakiramdam ng kaniyang ama.
Anong problema?
Napakislot siya at nakaramdam ng pagka asiwa ng makakuha siya rito ng titig na kinatatakutan ng mga empleyado nito lalo na siya na anak nito.
Wala dad
Are you sure?
Hindi kumbinsido nitong wika pinilit naman niyang pakaswalin ang mukha upang hindi na madagdagan ang pagdududa nito.
After the restoration of our resort in Boracay I want you to see a location in Cebu binebenta siya ng may ari sa mababang presyo but alam mo naman na hindi tayo sa presyo tumitingin kundi sa lokasyon ng lugar. Can you personally check it kung mapapakinabangan natin ng maganda?
I can’t dad
Sumandal ito sa upuan nito saka siya binigyan ng nagtatanong na tingin. Napalunok naman siya upang kahit papano magkaroon siya ng tapang.
Kasi dad we would have an acivity next week first solo performance namin in front of our professor importante pong nandoon ako makakuha ng mataas na marka.
You mean the singing thing
Atubili siyang tumango hindi naman nito tahasang tinututulan ang pagkahilig niya sa pagkanta ngunit hindi rin ito nagpapakita ng hayagang suporta. Kapag binabanggit niya ang pagkanta nakikinig man ito ngunit hindi nagbibigay ng komento kaya nga hindi pa rin siya komportableng sabihin dito ang tungkol sa pangarap niya.
Are you really into it?
Yes dad I love doing it
Ito naman ang napabuntong hininga
Alam mo naman siguro na marami ka ng obligasyon hindi lang sa kompaniya maski sa mga Cristobal mayroon ka ng obligasyon
Alam ko naman yun dad wala naman akong balak tumakbo but if I will face those responsibilities gusto ko sana natapos ko na ring harapin yung responsibilidad ko sa sarili ko
I know that’s why even though I don’t like what happening to him I can’t stop myself from thanking him secretly
Are you referring to Patrick?
Ngumiti lang ito nagkaroon ng di malarawang saya sa puso niya ng guluhin nito ang buhok niya na hindi na nito nagagawa sa kaniya.
Continue pursuing youre dream while you can. Ill support you from the shadow Evangeline
Thanks dad
Mahigpit niyang niyakap ang ama bilang pasasalamat.
Day of the performance ilang beses na niyang hinihipan ang mga palad upang mabawasan ang tensyon na nararamdaman niya. Bahagya siyang napatili ng may tumapik sa balikat niya.
Ginugulat mo naman ako
Natatawa naman na pinisil ni Evangeline ang pisngi niya
Nakakatuwa ka talaga ang cute pa
Wag mo kong bolahin kinakabahan na nga ako eh. Ikaw ba hindi?
Kinakabahan but im okay thanks to my dad
Ramdam niya ang katuwaan na basang basa sa mata nito. Hindi na siya mag uusyoso pa ngunit may pakiramdam siya na para sa ama nito ang kakantahin nito.
Nagsipagtahimik ang lahat ng pumasok na Miss Vangie na may kasunod na isang may edad ng lalaki.
Lets start I randomly pick up a name kapag natawag kayo pumunta na kayo sa harapan sabihin niyo muna kay Bert. Itinuro ni Miss Vangie ang lalaking nakaupo sa piano.
Tell Bert what is the song youre going to sing para alam niya kung ano ang tutugtugin niya now lets start dumukot ito ng papel sa hawak nitong maliit na kahon.
Evangeline Katherine Abelez
Goodluck
Binigyan niya pa ng ok sign si Evangeline ng tumayo ito kumindat naman ito bilang ganti napakaganda talaga nito.
Pagkatapos nitong lapitan si Mang Bert pumwesto na ito sa silya na ang harap ay isang mikropono pumailalim ang isang kanta na pamilyar sa kaniya.
Thank you for showing how to love
For showing what the world is
That I been dreaming off
And now I know there is nothing that I cannot do
Thanks to you
Hindi para sa kaniya ang kanta ngunit nagtagumpay si Evangeline na maipasok sa puso niya ang emosyong nakapaloob sa kanta nito. And it’s a feeling of being loved.
There’s no mountain
No valley, no time
No space
No heartache, no heartbreak
No fall from grace
Can’t stop me from believing
That my love will see me through
Thanks to you
Halos mapatayo siya dahil sa taas ng tono na pinakawalan ni Evangeline napakaganda ng pagdeliver nito ng tono walang nimpis.
Thanks to you
Hindi lang siya ang pumalpak halos buong klase ay nagsipalakpakan isang minuto lang itong umawit ngunit naging napakalaki ng naging epekto ng awit nito sa kanila. Maski si Miss Vangie na hindi ugali ngumiti napangiti pagkatapos ng awit ni Evangeline.
99
Tuwang tuwa siya ng marinig ang score ni Evangeline gusto niya sana itong sugurin ng yakap dahil sa sobrang tuwa ngunit pinigilan niya ang sarili nasa gitna sila ng klase. Bumalik ang pananahimik sa klase ng magsimulang mag bunot ulit si miss vangie magagaling ang mga sumunod na klase ngunit wala ng nakahabol pa sa score ni Evangeline ang sumunod na pinakamataas ay ang score ni Sevel magaling din niyang kaklase na 86 ang nakuha. Kinabahan na siya ng matanto niyang siya na lang ang natitira.
Samantha Anistashia Kate Co
Present!
Nagtawanan ang mga kaklase niya namula naman ang mukha niya sa sobrang kaba kung ano ano na ang ginagawa niya.
Proceed to the front Miss Co
Yes mam
Pagkatapos sabihin kay Mang Bert ang kanta dumoble ang kaba niya lalo na ng makaupo na siya sa silya nanginginig ang kamay niya ng mahawakan ang mikropono. Simula ng auditon ngayon lang ulit siya aawit sa harapan ng maraming tao tapos wala pa ang mama niya.
Kaya mo yan Samantha!
Pagpapalakas niya ng loob sa sarili ng marinig ang musika pinikit niya ang mga mata. Isang pigura ng lalaki ang nabuhay sa kaniyang isipan.
Lately I been winning battles left and right
But even winners can get wounded in the fight
People say that im amazing
Im strong beyond my years
But they don’t see inside of me
Im hiding all the tears
Hindi niya rin alam kung bakit ang lalaking iyon ang naiisip niya ng marinig ang kantang iyon. Katapangan wala nga siyang naaninag na kahinaan sa mukha nito. Walang emoyson ngunit bakit nga ba tuwing maririnig niya ang awit na iyon ito ang naiisip niya.
They don’t know that I keep running home when I fall down
They don’t know who picks me up when no one is around
I drop my sword and cry for just a while
Coz deep inside this armor
The warrior is a child
Kahit natapos na siyang umawit hindi pa rin niya nagawang dumilat ngunit ng marinig ang palakpakan sa loob ng silid nagawa niyang idilat ang mga mata hindi niya inaasahan na magpapalakpakan ang mga kaklase niya ng mapatingin siya kay Miss Vangie hindi lang ito nakangiti isa rin ito sa pumapalakpak. Halos maiyak siya dahil sa sobrang tuwa masarap pala talaga sa pakiramdam na magawa mong pasukin ang puso ng mga taong nakikinig sayo.
100
Hindi lang ang mga kaklase niya ang nagulat maski siya mas gulat pa nga siya ata sa mga ito
Akalain mo si Miss Mataba naka perfect
Nataasan niya pa si Miss Evangeline
Magaling naman kasi talaga pagkanta niya halos maiyak nga ako.
Agad siyang napatingin kay Evangeline dahil sa mga narinig nag alala siya sa magiging reaksyon nito. Wala siyang balak na kalabanin ito siguro nga gusto niyang mapansin ang galing niya ngunit hindi ibig sabihin nun nais niyang ungusan ang itinuturing na kaibigan. Laking pasasalamat niya ng wala siyang mabasang hindi magandang emosyon sa mukha nito bagkus nakangiti pa ito. Gumalaw ang labi nito congratulations napangiti siya ng mpagtanto na yun ang sinabi nito. Kumaway naman siya rito saka ngumiti upang ipahatid ang kaniyang pasasalamat.
After this activity I hope you manage to learn how important it is to have an emotion while singing and how great it is to see that you manage to deliver that feeling to the people listening to you.
Nagsimula ng maglabasan ang mga kaklse niya ng idismiss na sila ni Miss Vangie sinadya naman niyang magpaiwan upang magpasalamat kay Miss Vangie.
''Salamat po mam’’ wika niya kay Miss Vangie na dinadampot ang mga gamit nito
Whoever it is that youre thingking while singing he’s someone important
Ah eh… Hindi po, hindi ko nga siya kilala
Really? Hindi ka lang pala magaling sa pagkanta kung ganoon marunog ka rin palang makiramdam ng nakatagong damdamin
Nalito siya sa sinabi nito na nahalata ata nito kaya napapailing na tinapik lang nito ang balikat niya.
Keep up that spirit Miss Co
Sabay ito at si Miss Bert na lumabas ng art room.
She’s greater than I expected aniya sa sarili habang naglalakad palayo sa art room. Pinili niyang umalis bago pa man siya makita ng kahit sino .Ginulat siya ng performance ni Miss Chubby Face. Ngunit mas ikinagulat niya ang kakaibang naramdaman ng marinig ang pag awit nito.Nakita niya ang isang malaking puno natagpuan niya ang sariling lumapit roon. Hinang hina siyang napasandal sa malaking puno kahit na napakapeaceful ng paligid natagpuan niya pa rin ang sariling nabibigatan.
The warrior is a child
Napangiti siya ng mapakla bakit ba parang pakiramdam niya bagay sa kaniya ang kantang iyon.
Don’t you ever wish?
You were someone else
You are meant to be
The way you are exactly
Instead of singing under a tree don’t you think it’s better to sing in the art room? 145 student yun na ang bilang ng mga sumukong estudyante mga naduwag dahil pakiramdam nila wala silang laban. The craziest thought na maaaring isipin na isang taong nangangarap.
Wag mo nga po akong pag tripan kung naghahanap ka ng masisirang araw youre already to late matagal ng nasisira ang araw ko
Im not joking and im sure if you would sing in front of Mr Lee he would gladly accept you as his student
Im not planning to be a student especially at this kind of university
Really? Then I wonder why youre still here Evangeline already finish her performance three hours ago.
Hindi siya nakaimik katulad ng dati para itong psychic na may kakayahang basahin ang isang tao mula sa kaibuturan nito at katulad dati ikinaaasiwa niya iyon ng sobra kaya nga hanggang sa maaari hindi niya ito gustong makita lalo na sa pagkakataong iyon.
Everything would be okay even if it’s imposible to believe that it will
Miss Vangie
Mauuna na ako sayo youre not a student here but you can stay as long as you can I already inform the guards that you are my responbility that includes the faculty and Mr Lee.
Napabuntong hininga siya napapapikit saka mas lalong isinandal ang sarili sa malaking puno.
Mas lalo mo lang akong nilito Miss Vangie
W
ake up you bastard!
Bukod sa malakas na sigaw ng boses nakaramdam na rin siya ng mga hampas na ikinagising niya. Napabalikwas siya ng bangon ng makita ang galit na mukha ng ama.
What do you think are you doing? It’s already past twelve in the noon and youre sleeping
Im sorry
Im sorry? What the fuck Patrick!
Hindi nakaligtas sa kaniyang mga mata ang pagdiin ng kamao nito.
Wala ka na bang gagawin kundi ang pasakitin ang ulo ko bata ka?! Hindi ka pa ba kuntento?! Puro kahihiyan na nga ang ibinibigay mo sakin. Imbes na gumawa ka ng paraan upang hindi na madumihan pa ang pangalan ko mas lalo kang gumagawa ng paraan para isipin kong hindi kita dapat naging anak.
Masakit ang narinig niyang sinabi nito ngunit hindi niya iyon ipapakita sa harapan nito. Wala nga siyang balak ipaalam kahit kanino kung gaano na kabigat ang pasan pasan niya. Hinayaan niya itong magsalita ng mga salitang halos dumurog na sa kaniyang pagkatao. Walang makakainitindi sa kaniya kahit sabihin niya pa rito ang problema niya iisipin lang nitong napakababaw niya.
What happened? Patrick youre not like this before
What did you know? You don’t even bother to know anything? I don’t even think you have the right to ask me anything dad
Im youre father
Only on the paper dad never been in the real life
Tuluyan siyang bumangon pinigilan nito ang braso niya ngunit iwinaksi niya lang ang kamay nito.
Im really thankful that Evangeline didn’t see this devil side of yours. How could I even think that you could be a possible husband to her? You would only put shame to her family like you did to my name. I think there no other reason for the marriage to continue im such a fool to think that there still a good side in you.
When was the last time you called me son na hindi ka galit?
How could I call you my son if youre not worth to be called one?
Then if im not youre son whose son am I oh yeah right im a son that should never been born. A mistake a fruit of a thing that should never happen in the first place right?
Patrick
If you really don’t care you shouldn’t be here in the first place
Go to America Patrick ayusin mo doon ang buhay mo wala ng dahilan pa para manatili ka dito. I only wanted you to stay because of Evangeline but I guess then I overlook at you.
Ibig ba sabihin nun pag umalis ako tuluyan ka ng mawawalan ng koneksyon sa mga Abelez
Sa tingin mo ba? Pagkatapos ng kahihiyang binigay mo sakin may maihaharap pa ko sa kanila? The hell Patrick youre stupid more than I thought!
I will go to America if you want just… just leave me alone!
Palabas na sana siya ngunit pinigilan na naman siya nito sa braso.
Wala kang karapatan talikuran ako Patrick kung may dapat mang tumalikod sating dalawa wala iyong iba kundi ako.
Kahit na siya ang naunang mag planong lumabas ng kwarto nauna pa rin itong lumabas padabog nitong ibinagsak pasara ang pinto.
Damn! Damn! Damn! What the fucking shit!
Nagsimulang lumandas ang luha sa kaniyang mga mata. Paulit ulit siyang nagbitiw ng suntok sa dingding ngunit sa kabila ng paglapat roon ng dugo wala pa rin iyong naitulong upang maibsan kahit kakapirangot ang sakit na nararamdaman niya.
What the fuck!
Unti unti siyang nawawalan ng lakas tumayo tuluyan siyang napaluhod sa lupa habang patuloy naman nadudurog sa sakit ang kaniyang puso. Nagtagumpay siya sa gusto niyang mangyari ngunit bakit imbes na matuwa mas lalo pa ata siyang nawalan ng dahilan upang maging masaya.
Chapter Three
I
to lang ba miss?
Opo ito pong bayad
Thank you for coming we hope to see you again mam
Nakangiti niyang tinanggap ang sukli saka lumabas ng convenience store. After their last activity nabawasan ang mga estudyanteng umuusig sa talent niya and it make her happy. Kaya kahit na hindi na sila madalas nagkikita ni Evangeline hindi niya rin alam kung bakit parang nagiging napakabusy na ng huli. Natutuwa pa rin siya kasi kahit paunti unti nagiging maliwanag ang kaniyang pangarap. Nagulat siya ng mahinuhang nakalimang mansanas na kagad siya samantalang limang minuto pa lang siyang naglalakad. May isa pa pala siyang problema malakas pa rin siya kumain.
Ang hirap naman kasing tumanggi sa grasya lalo na kung masarap na grasya
Nanlulumong wika niya habang sinisimulan nang kagatin ang pang anim niyang mansanas. Patawid na siya ng lansangan ng makarinig siya ng ingay na para bang may sinipang kung ano. Nanlaki ang mata niya ng makita ang lalaking isang buwan na ng huli niyang makita. Subalit dapat nga ba siyang matuwa napakadilim ng mukha nito habang walang awat na sinisipa ang basurahan na para bang intensyon talaga nitong pulbusin ang walang kamaymalay na basurahan. Kinabahan siya ng makita ang ilang lalaking halatang naiinis na palapit rito. Bago pa niya maisip ang aksyon patakbo siyang lumapit sa lalaking nakashades.
Pasensiya na po medyo lasing lang po tong kaibigan ko
Mabilis niyang wika sa mga lalaking palapit dito mabuti na lang kahit na mataba siya nagawa niyang makalapit sa lalaki ng mabilis. Tinggap naman ng mga ito ang paliwanag niya lumakad na palayo ang mga ito.
Miss chubby face
Ha?
Aminado siyang chubby ang mukha niya kaya alam niyang siya ang tinutukoy nito ngunit imbes na makaramdam ng inis sa sinabi nito mas inaalala niya ang lungkot na naramdaman niya sa tinig nito.
Can you spend the rest of the day with me
Eh?
Hindi pa nga siya nakakasagot hinawakan na nito ang kamay siya saka siya hinatak patawid ng kalsada.
Luneta?
Hindi niya alam kung mapapangiti ba siya ng makitang napailing ang lalaking nakashades. Akala siguro nito kung saan na sila papunta dahil sumakay pa sila ng LRT.
Maganda naman sa Luneta Mr Shades
Patrick
Ha?
Call me Patrick
Anito saka nilibot ang tingin sa paligid.
Kahit pala gabi marami pa ring tao rito
Oo naman maganda kasi ang luneta Pat…Mr Shades!
Kahit nakashades ito napansin niya pa ring tumaas ang kilay nito napangiti pa ito na parang na aamuse sa kaniya.
Dumoble ang bilis ng pagtibok ng puso niya ng ilapit nito ang mukha sa kaniya.
Patrick Miss Chubby Face
Bakit ba ang bango ng hininga nito?
Call me Patrick
Nang aasar ba ito bat lalo nitong nilalapit ang mukha sa kaniya alam kaya nitong nanginginig ang tuhod niya?
Pa…Pat… Mr Shades!
Bat parang kinakabahan ka Miss Chubby Face? Wag mong sabihin na tinatamaan ka na sa appeal ko
Nagulantang siya dahil naging over ang reaksyon ng puso niya.
Wag mo kong tawaging chubby face saka ang kapal ng mukha mo Patrick! Kala mo kung sinong gwapo totoo nga pero hindi naman dapat ipagmayabang.
Pumailalim sa gitna ng katahimikan ang malakas nitong tawa. Yun ang kauna unahang tawa na narinig niya mula rito. Natagpuan niya ang sariling napapatingin na lang dito. Wala kasing halong pagkukunwari ang pagtawa nito para ngang may pakiramdam siya na ngayon lang ulit ito nakatawa. Ilang minuto rin itong tumawa bago nahinto.
Nakakatuwa ka talaga Miss Chubby Face tama pala ang desisyon ko na ikaw ang makasama sa huling araw
Huling araw ng ano?
Natigilan ito may dumaang emosyon sa mukha nito na agad ring nawala, nawala o sinadya nitong itago?
Anong masarap kainin sa Luneta Miss Chubby Face
Wag mo kong tawaging chubby face Samantha ang pangalan ko
Nice to meet you then Samantha
Napakaganda ng ngiti sa labi nito gusto naman niyang tignan ang lupa para kasing nahulog ang puso niya baka hindi na makabalik.
So halika na nagugutom na ako
Si…sige
Napasunod na lang siya rito may tuwang pumaloob sa kaniya ng mahinuhang magkasabay nilang nilalakad ang kahabaan ng Luneta.
Masarap pala ito pero hindi halata
Nagkaroon siya ng bilib sa sarili dahil sa narinig. Hindi niya kasi inaasahan na magugustuhan nito ang fishball hindi naman dahil sa wala siyang bilib sa fish ball thankful pa nga siya sa naka imbento ng pinakamasarap na turok turok product si Mr Fishball. Mukha lang kasing mayaman si Patrick kahit pa kasi sabihin medyo mahaba ang buhok nito may bigotedi pa rin maitatanggi na mula ito sa mayamang pamilya. Base na rin kasi sa kilos at pananalita nito kahit pa sabihing hindi kagandahan ang lumalabas na salita sa labi nito halatang may mataas itong pinag aralan parang si Evangeline na kahit simple hindi maitatago ang pagiging elegante. Hindi naman mahirap ang pamilya niya may kaya naman sila maganda ang trabaho ng papa niya. Binibigay naman ng mama niya ang lahat ng tingin nitong kailangan niya lalo na ang pagkain. Yun nga lang kung ikukumpara sa level ng mga ito siguradong papasa lang siya bilang simpleng nilalang.
Saan tayo susunod na pupunta?
Ha? Eh saan nga ba?
Wala siyang maisip na isagot hindi naman kasi siya nakikipagdate wala pa nga siyang nagiging date.
Pero teka sino bang nagsabi sayong date to
Natampal niya ang noo dahil sa kadumihang naiisip niya.
Anong iniisip mo at sinasaktan mo na ang sarili mo
Napanganga siya nakakahiya nasa tabi niya lang pala si Patrick ang tanga niya talaga
Ah wala para kasing may dumapo biglang nangati
Sigurado ka baka naman may iniisip kang katakot takot
Hindi siya makapagsalita iniwas niya ang tingin at sa ginawa niyang pag iwas may nakita siyang karaoke sa isang kainan di kalayuan. Walang sabi sabing tumakbo siya papunta roon kailangan niyang kumanta para mabawasan ang kung ano anong katakot takot na bagay na sumasalakay sa kaniyang isip lalo na sa di na makontrol na pagtibok ng kaniyang puso.
Magkano isang kanta miss
Five lang mam
Kumuha siya bente saka iyon pinpalitan dito
You really like singing
Yap kapag nadedpress ako tapos nalulungkot dinadaan ko sa pagkanta kapag nalulungkot ako pipili ako ng nakakalungkot kapag masaya syempre masaya kasi nga sabi nga nila di ba hanggang hindi mo nailalabas ang nararamdaman mo mas lalo mo itong iindahin. Hindi ko kasi gustong umiiyak kahit na iyakin ako kaya dinadaan ko na lang sa pagkanta para kung sakali mang umiyak ako habang kumakanta ang maiisip ng tao nadadala lang ako sa kanta kahit ang totoo malungkot lang ako.
Can I have the mic I want to sing
Ikinagulat niyang ang sinabi nito ngunit ibinigay niya rito ang mikropono
Sing to me the song of the stars
Of your galaxy dancing and laughing and laughing again
When it feels like my dreams are so far
Sing to me of the plans that
You have for me over again
Maganda ang boses nito nasa tono rin ito ngunit rinig niya ang paggaralgal ng boses nito na para bang pinipigilan nitong umiyak. Napakalungkot ng boses nito.
So I lay my heads back down and
I lift my hands and pray
To be only yours I pray to be only yours
I know now
Youre my only hope
May namuong luha sa gilid ng mata nito na agad nitong ipinahid. Hindi na nito tinapos ang kanta inilapag nito ang mic sa mesa saka tumalikod upang lumakad paalis.
Nag dadalawang isip man pinili niyang sundan lang ito habang naglalakad hindi niya gustong makielam dahil ramdam niyang napakabigat ng dinadala nito ngunit hindi naman siya mapakaling walang sinasabi. Sa sobra atang tensyon niya sa nangyari hindi na niya namalayan ang gutom. Namula ang mukha niya ng tumunog ang nagugutom na pala niyang sikmura.
Bihira to hindi ko napansin na gutom na pala ako
May narinig siyang pagtawa
Tumigil ito sa paglalakad nakita niyang kinilos nito ang kamay upang pahidin siguro ang luha na di nito mapigil.
Miss Chubby Face you really know the right thing to say
Bigla nitong wika pagkatapos nitong manahimik ng ilang minuto nakangiti na ulit ito ng lingunin siya.
Sige ako ang pipili ng lugar tutal napatawa mo ako ill treat you to a dinner
Wag sa sosyal ah
A princess deserve the best
Hindi ako prinsesa at lalong hindi ako papasang mukhang prinsesa
Stop with the silly talk maraming nasasayang na oras
Hinawakan nito ang kamay niya may kakaibang init siyang naramdaman na nagpataas ng balahibo niya. Gusto niyang bawiin ang kamay at the same parang gusto niyang hawakan na lang nito ang kamay niya. Masama talaga ng epekto sa kaniya ng di pagkain.
Uwi na ko may gagawin pala ako
Wika niya saka nagtangkang tumakas ngunit mabilis na nahawakan ni Patrick ang braso niya.
Ililibre nga kita di ba
Pero hindi ako nababagay tignan mo tong suot ko
Itinuro niya ang sarili
Aakalain ng tao diyan na kakabangon ko lang sa higaan na totoo naman nakaramdam kasi ako ng gutom habang natutulog kaya lumabas ako para bumili ng maraming apples… pero hindi yun ang punto!
Nakajogging pants siya na malaki, ang white t- shirt niya na may printing pa ni Spongebob malaki rin. Nakasuot din siya ng pink na jacket na malaki rin mabilis kasi siyang lamigin na picture naman ni Hello Kitty ang naka print.
Mahilig ka ba sa stufftoy?
Oo puro nga stufftoy yung kwarto ko tapos si mama puro stufftoy din yung nireregalo sakin tuwing birthday ko ang cute nga kasi palaki siya ng palaki habang tumatanda ako
Natigilan siya mababatukan na niya talaga ang sarili palagi siyang maraming sinasabi.
Pano mo nalaman?
Nahihiyang napatingin siya rito pati ang boses niya mahina nahihiya na kasi siya sa mga simple niyang katangahan
Ngumiti lang ito saka ginulo ang buhok niya umiwas naman siya mukha na nga siyang bruha mas lalo pa nitong paguguluhin ang buhok niya.
You don’t need fancy clothes to be pretty as long as you love yourself you don’t have anything to worry about. Wag na wag mong kakamuhian ang sarili dahil kung gagawin mo yun wala ring makakakita kung gaano ko kaganda start by loving yourself and I’m sure everybody would see how beautiful you can be. If you continue to hate yourself no one would see the reason to loved you.
Hinawakan nito ang kamay niya saka pumasok sa loob ng restaurant. Kahit na nakakaramdam ng takot hindi niya alam kung bakit may kakaiba siyang tapang na nararamdaman dahil kaya iyon sa hawak nito ng mahigpit ang kamay niya.
Nakakuha sila ng atensyon simula pagpasok hanggang sa makaupo sila. Pinilit naman niyang maging matapang lalo na sa tuwing matitignan niya si Patrick. Wala ni isang bahid siyang nakikita rito na ikinahihiya siya nito ng minsang ngang magtama ang mata nito ngumiti pa ito sa kaniya.
Give us the best food this restaurant can offer
Wow she’s a pig
I bet the guy only pity her
Poor guy to be tucked in a fat girl like that
Napayuko siya unti unting naglaho ang self esteem na meron siya.
Wag kang yuyuko walang dahilan para yumuko ka
Napatingin siya kay Patrick may naaninag siyang iritasyon sa tinig nito.
Patrick…
Wag mong iisipin ang sinasabi nila ito ang isipin mo
Hinawakan nito ang kamay niyang nasa mesa saka iyon pinisil
Na sa gabing ito na pinakamalungkot ako ikaw ang pinili kong makasama at hindi ako nagsising I spent this day with you thank you for being with me Samantha
Nakakatunaw ng puso ang sinabi nito hindi niya akalaing natulungan niya pala ang huli. And that night she became proud of herself dahil nagawa niyang pangitiin ang isang taong katulad ni Patrick.
Chapter Four
N
airaos nila ang dinner sa restaurant ng payapa. Ngunit wala na ring nagsalita sa pagitan nilang dalawa. Maski sa pagsakay nila ng LRT tahimik ito dumiretso sila sa Manila Bay. Nais daw nitong makita ang dagat kahit na alam niyang mapapaglitan na siya dahil pagbili lang ng mansanas ang ipinaalam niya hindi niya mapigilan ang sarili na samahan ito. Bumalik kasi ang aura nito ng makita niya itong nagsisipa ng basurahan lalo ng umawit ito sa videoke. Napakalungkot nito wala man itong sinasabi malinaw na nilalarawan iyon ng mukha nito. At ang bawat pagbitaw nito ng napakalalim na buntong hininga sigurado siyang sumisimbolo iyon sa kabigatan ng dinadala nito.
Ang payapa ng dagat di ba?
Ah oo maganda ngang tignan
Kamusta na si Evangeline?
Natigilan siya
Kilala mo si Evangeline?
Hindi ito umimik patuloy lang itong nakatingin sa dagat.
Sa tingin mo ba napapasaya siya ng pag kanta?
Hindi man niya alam kung kaano ano ito ni Evangeline natagpuan niya ang sariling sinasagot ang tanong nito.
Nung una ko siyang makita sa audition alam ko ng mahalaga sa kaniya ang pagkanta. Tapos ng makasabay ko siya sa orientation lalo kong nakumpirmang desidio siyang kumanta. Siya nga ang ginawa kong inspirasyon kasi bago ko siya nakilala sa orientation I already giving up on my dream but when I saw her how happy she was I feel ashamed of myself. Napakaganda ng pangarap ko dapat yun ang tignan ko kung gaano siya kaganda hindi kung gaano siya kalayo. Pag inisip kong imposible mas lalo itong lalayo. Mabuti ng mahirapin ako kesa sa hindi ako sumubok dahil sa totoo lang kahit mahirap masaya pa nga ako ngayon.
Tumingin siya sa posisyon nito.
And I’m sure Evangeline feel the same every time she sing she smile every time she achieve something as long as she can sing I’m sure Evangeline would be happy
That’s great to hear na masaya siya
Ng makitang napangiti ito ulit nakaramdam siya ng katuwaan kahit na alam niyang hindi naresolba ang kinikimkim nito ngunit ang pag ngiti nito ay sapat ng senyales upang masabi niyang kahit papano naging okay ito.
Ako kaya? Do I have the right to be happy?
Bumalik ang kalungkutan sa mga mata nito ngunit hindi lang basta kalungkutan ang nabuhay pati ang emosyon ng pait at sakit ay naging visible na rin.
Samantha!
Napalingon siya sa tumawag sa kaniya nanlaki ang mata niya ng makita si Evangeline pansamantala itong tumigil sa pagtakbo upang habulin ang hininga nito. Ngunit pagkatapos nitong kumalma saglit agad itong tumakbo palapit sa kaniya. Nabigla siya ng yakapin siya nito ng mahigpit mabuti na lang hindi sila natumba.
Im happy youre alright I been worried sick. Tinawagan pa lang ako ng mama mo nag alala na ko ng sobra umiiyak rin kasi ang mama mo hindi mo daw ugali lumabas ng bahay ng gabi lalo na pag matagal. Ano bang iniisip mo Samantha bat umalis ka na iba naman ang paalam mo?
Sasagot na sana siya ngunit naunahan siya ni Patrick
Akong may kasalanan pinilit ko siyang samahan ako
Hindi nakaligtas sa kaniya ang gulat na ekspresyon sa mukha ni Evangeline. Matagal ang naging pagtitig nito kay Patrick na sinasalubong ni Patrick subalit pakiramdam niya nahihirapan itong gawin iyon.Bumitaw mula sa pagkakayakap sa kaniya si Evangeline humakbang ito palapit ky Patrick. Nanlaki ang mata niya ng makitang sinampal nito ng malakas si Patrick. Namula ang mukha ng huli ngunit hindi ito nagpakita ng pag inda sa sakit na natamo nito mula sa sampal.
How could you? Sa dinami dami pa ng tao si Samantha pa
Evangeline teka nag…
Ano naman kung siya pasalamat pa nga siya dapat
Pasalamat? Ang kapal ng mukha mo Patrick kung wala ka ng ibang balak gawin sa buhay kundi sirain ito wag kang mandamay ng isang tao lalo na ng katulad ni Samantha. Hell with youre life! Hindi ka naman nakikinig so bahala ka na kung gusto mong maging pinakawalang kwentang tao ngunit wag mong hatakin si Samantha pababa sayo. Wag mong gawing patapon ang buhay niya katulad ng sayo.
Tama ka isa akong taong walang magawa kundi ang manira ng buhay ng iba. Nakakainis ka nga kasi biglang kang dumating di sana naimpluwensyahan ko na siya.
Bakit siya ganito? Bakit siya nagsisinungaling
Ang sama mo Patrick! Im really starting to hate the fact that I have known someone like you
Hindi lang ako masama napakasama pa Evangeline
Nakita niya ang lalong pagtindi ng galit sa mukha ni Evangeline ng makita niyang umangat ang kamay nito agad niya iyong inawat.
Tama na Evangeline
Samantha
Halatang nagulat ito sa ginawa niyang paghawak sa kamay nito.
Hindi niya ko pinilit kusa akong sumama sa kaniya saka wala siyang ginagawang masama
Wag mo na kong ipagtanggol Miss Chubby dahil tama ang lahat ng sinabi ni Evangeline
Instead of being ashame how can you be so proud of this Patrick?
Because making other miserable makes me happy
Malungkot ka! Malungkot ka! Bakit mo ba ginagawa to? Bakit mo siya pinapaniwala sa mali?
Nalilito siya hindi niya alam kung bakit ganoon ang nangyayari kung bakit iba ang lumalabas sa labi ni Patrick. Kung bakit ginagawa nito ang lahat ng paraan upang galitin si Evangeline. He cared for Evangeline baka nga ito pa ang taong pinaka nagaalala sa huli. Ang pagtingin nila sa dagat kanina ang pagsabi nito na maganda kung masaya si Evangeline lahat yun ay totoo. Ngunit bakit ang kabaliktaran ng nararamdaman nito ang ipinapakita nito sa huli.
Iuwi mo na yan si Miss Chubby baka lalong masira ang gabi niyan
Puno ng pagtatanong ang isipan niya ngunit kahit isa sa mga tanong na yun hindi niya magawang ibukang bibig.
Sorry for seeing things like this Samantha
Wala na ang galit sa mukha ni Evangeline napalitan iyon ng kalungkutan at habang lumalayo ang bulto ni Patrick mas lalong nagiging malungkot ang anyo nito.
How I wish I know what happened, what should I do to help him.
Evangeline
Hinawakan niya ang palad nito at pinisil iyon
Nag aalala siya sayo sigurado may pumipigil lang sa kaniyang ipakita yun pero sigurado ako na nag aalala si Patrick ng sobra kay Evangeline
Uuwi na tayo Samantha
May ngiti sa labi ni Evangeline ng yayain siya ngunit hindi na iyon buo katulad ng mga nauna nitong ngiti.
Hindi niya alam kung anong nangyari basta natagpuan na lang niya ang sariling pasakay sa kotse na dala ni Evangeline. Habang nasa sasakyan pareho silang walang imik ni Evangeline para ngang hindi man lang nila alam na katabi nila ang isat isa.
Ano kayang iniisip nito bakit parang sa bawat buntong hiningang binibitawan nito para bang ang hirap ng paghinga.
Pinili na lang niyang mapatingin sa labas ng bintana ng kotse nakakalungkot na nga ang atmospera kung titignan niya pa si Evangeline baka mas lalo lang siyang malungkot.
Hindi niya alam kung tama ba ang desisyon niyang timingin sa labas ng bintana dahil kasi sa ginawa niya nakita niya ang isang bulto na nasa gitna ng overpass na malalampasan na nila.
Patrick…
May nabuhay na musika sa kaniyang isipan musikang kumakatok sa kaniyang kaibuturan.
There’a song that’s inside of my soul
Mabuti na lang pala ikaw ang napili kong kasama sa huling araw
It’s the one that ive tried to write over and over again
Sa gabing ito na pinakamalungkot ako ikaw ang pinili kong makasama
Im awake in the inifinite cold
But you sing to me over and over again
If you continue to hate yourself no one would see the reason to loved you
I pray to be only yours
I know now
Youre my only hope
May mabigat itong dinadala na siyang pumipigil dito
Kinalabit niya ang driver ni Evangeline
Manong pahinto po ng kotse baba ako
Bakit may problema ba Samantha?
Hindi na niya nagawang sagutin ang tanong in Evangeline sa kabila ng pagtawag nito mabilis siyang umalis ng sasakyan. Kahit na nahihirapan siya dahil sa taba niya ginawa niya pa rin ang lahat ng paraan upang makatakbo ng mabilis. Hindi niya pinansin ang pagod na unti unting kumakalat sa kaniyang katawan patuloy siya sa pagtakbo kahit parang wala na siyang ihihinga pa.
Sa tingin mo ba napapasaya siya ng pag kanta?
Hindi siya masamang tao ang totoo siya ang klase ng tao na gagawin ang lahat para sa kaniyang minamahal
Kahit ayaw niya sana napatigil siya ng makapunta na siya sa unang hakbang ng overpass.
Because making other miserable makes me happy
Pano mo nasasabi ang mga bagay na iyon kung malinaw namang ginagawa mo ang lahat ng paraan para maging masaya siya.
Hindi siya nagtagal ng paghinto sinimulan niya kaagad ang pag akyat ng overpass.
That’s great to hear na masaya siya
Malungkot ka miserable ang pinagdadaanan mo pero patuloy mo pa rin iyong ginagawa dahil sa gusto mo siyang maging masaya
Ang sama mo Patrick! Im really starting hate the fact that I have known someone like you
Pero kung ipagpapatuloy mo to paano ka?
Ako kaya? Do I have the right to be happy?
Sinong makakintindi sa nararamdaman mo? Sinong uunawa sa ugali mo? Sinong makakapag isip na hindi ka masamang tao? Na ang totoo kailangan mo lang ng pag unawa. Kung magpapatuloy to sino? Sino ang mag aalaga sayo? Ang magbibigay sayo ng dahilang…
Sa wakas nagawa iyang marating ang ibabaw ng rooftop at doon niya sa nakita si Patrick. Sa gitna ng napakatahimik na overpass kung saan walang ibang tao. Nakaibabaw ang isang ingay na nagmumula sa mahina nitong paghikbi at sa tulo ng mga luhang nagmumula sa mata nito.
Sino ang magbibigay sayo ng dahilang ngumiti sa kabila ng sakit na mag isa mong hinaharap at iniinda.
Huminga siya ng malalim at sa kailaliman ng gabi kung saan wala kang ibang maririnig kundi ang pagtibok ng iyong puso sinimulan niya ang pag awit ng kantang nung una pa lang inalaan na niya rito.
Unafraid because
His arrow is the best
But even soldiers need a queit place to rest
Napaangat ang tingin nito mula sa pagkakayuko may luha pa rin sa mata nito ng mapatingin sa kaniya. Hindi niya rin alam kung bakit ngunit ng lumakas ang pag iyak nito kasama na rin siya nitong lumuluha.
People say that im amazing
I never face retret, oh no
But they don’t see the enemies
That lay me at his feet
Makakatulong ba kung sasabyan kitang iiyak? Makakatulong ba ako kung ipapalam ko sayong nauunawaan kita? Makakatulong ba sayo kung sasabihin kong mabuti kang tao? Makakatulong ba sayo kung sasabihin ko sayong gusto kitang ngumiti.
They don’t know that I keep running home
When I fall down
They don’t know who picks me up
When no one is around
I drop my sword and cry
For just a while
Coz deep inside this armor
The warrior is a child
Pagkatapos ng kaniyang pag awit na para sa kaniya pinaka naging madamdamdamin ng pag awit na gagawin niya unti unti siyang lumapit sa patuloy na lumuluhang si Patrick. Walang salitang namutawi sa labi nito patuloy lang itong umiiyak. Nabuhay ang ngiti sa labi niya isang ngiting puno ng pag unawa. Hinubad niya ang kaniyang jacket at sinuout sa napaluhod ng umiiyak na si Patrick. Hinawakan niya ang ulo nito isinandal iyon ng buong ingat sa kaniyang balikat.
May karapatan kang maging masaya Patrick…
Naging hagulhol ang pag iyak nito kumilos ang kamay nito niyakap ang kaniyang balikat habang patuloy lamang na umiiyak. Hindi naman siya kumilos hindi siya kikilos hindi siya lalayo rito hanggang kailangan nito ng maiiyakan hinding hindi siya tatayo.
Chapter Five
After four long but challengable at the same time fun months…
Kapag tumibok ang puso
Wala ka ng magagawa kundi sundin ito
Kapag tumibok ang puso lagot ka na siguradong huli ka!
Huli kang bata ka!
Nabitawan niya ang hawak na pandesal painosenteng kinain niya iyon ng mabilisan halos mabilaukan pa siya pero ng makita ang nakataas na kilay ng mama niya umatras tapos diretso baba ang pandesal para matunaw.
Ikaw na bata ka! Anong ginagawa mo ha? Bat mo ibabalik yang pinapabaon ko sayo? kung di pa kita nahuli naku malamang nakatakas ka na naman
Umakto itong pipilipitin ang tenga niya.
Wag naman ma hindi na ko bata
Pero sa kabila ng pagprotesta niya at pag iwas dito nagawa pa rin nitong pilipitin ang tenga niya.
Ma ang sakit naman
Reklamo niya nakakapanlumo ng makita niyang namumula ang tenga niya halatang naiinis talaga ng huli sa kaniya.
Hindi nagpapakahirap ang daddy mong gumawa ng paperworks para lang gutumin mo ang sarili mo
Lintanya nito habang naglalakad sa isang cabinet kumuha roon ng paper bag saka sinuksok sa loob nun ang lahat ng pagkain na madadampot nito sa mesa natataranta naming pinigilan niya ang kamay nito.
Ma wag na yan okay na ko sa isang sandwich
Isang sandwich!
Hysterical na wika ng mama niya padabog nitong inihagis sa mesa ang paper bag ewan niya lang kung may maswerteng nakasurvive na naging buo pang ring pagkain.
Ano bang nangyayari sayo Samantha?
Nasabunutan na ng mama niya ang sarili nito naguilty naman siya.
Baby ko ang tagal naman umalis ng sumapi sayo tignan mo nga yang itsura mo
Pinalo palo nito ang flat na niyang tiyan
Ang baby ko kawawa naman wala ng bilbil ang payat ng ng tiyan hay naku naman oh
Pinigilan niya ang matawa ng makitang depress na depress na ang mama niya. Tandang tanda niya pa nga na nung nagsisimula pa lang siyang magdiet halos tambakan nito ng pagkain ang kwarto niya nagmistulang mini convience store ang kwarto niya noon at hanggang ngayon. Infairness to her beloved mother ginagawa nito ang lahat ng paraan upang mapakain siya yun nga lang may disiplina na siya sa pagkain. Four months ago after that memorable evening na hinding hindi niya makakalimutan nagsimula siyang gumawa ng hakbang upang maimprove ang sarili at sinimulan niya iyon sa pagdidiet. Kunsimado naman ang ina niya ng mga buwan na yun may one time kasi na nasosobrahan na pala siya ng di pagkain kaya nasugod siya sa hospital ngunit sa kabila ng katakot takot na sermon ng parents niyang kailan kaya siya titigilan na gawing baby nagpatuloy siya. And after that long challenging and fun four months she finally achieve it a fourty eight kilogram weight. Ilang kilograms din ang nawala sa kaniya at the age of twenty kahit papano sexy na niyang madedescribe ang sarili.
Ma im okay im contented to my body don’t need to be overacting
Sus naman o English speaking na ang baby ko. Ano ba naman to kung sino ka mang sumapi sa pinakamamahal kong baby parang awa mo na layuan mo na siya.
Anito na parang may masamang espirito sa paligid sinamantala naman niya ang paglilitaniya nito upang makaalis. Hindi yata siya papayag na malate sa pagbubukas ng second sem at last sem niya sa university. And to top it all field trip pa nila bukas kung saan pupunta sila ng Julliard piling estudyante lang ang nakasama hindi naman kasi pwedeng magsama ng napakarami sa kilalang university na iyon.
Ang bilis ng panahon kamusta na kaya siya sana okay na kaya siya
May ngiti sa labi niya ng mapatingin sa napakagandang langit maganda kasi ang panahon ngunit hindi pa nga nagtatagal ang pagtingin niya sa taas dumilim naman ang kaniyang paligid ang huli niyang narinig ang sigaw ng mama niya na tumatawag sa kaniya.
After another month
Bed of roses
She’s not really comfortable with the song aniya sa sarili.
Miss Vangie gave them another task binigyan nito ng isang kanta ang bawat isa. Ngunit ang ginawa nito binigyan sila ng kanta na kabaliktaran ng gender nila na hindi madaling ideliver ng boses na taglay nila meaning if youre a female you will get a male song.
Habang tumatagal humihirap ng pahirap ang challenge ng school na di naman niya maisisi sa mga ito. Nakipag usap na kasi si Mr Lee sa pamunuan ng Juliard at naging matagumpay iyon. The student who will get the highest ranking in the entire year would have the chance to enter Juliard and be a full scholar.
I wanna lay you down on the bed of roses
Napalingon siya sa may pintuan ng marinig ang isang pamilyar na boses. Nanlaki ang mata niya kasabay ang sandaling pagkatulala ng makilala ang lalaking nakatayo sa pintuan. Yes in the way he look like now he’s a totaly different person but his black eye would gave you the assurance that it’s still the same person.
Wala na ang mahaba nitong buhok na laging nakapony tail. Malinis na rin ang mukha nito maganda ang pagkaka ahit nito napakalinis na kasi tignan ng mukha nito lumabas tuloy ang pagiging makinis at maputi ng kutis nito. Mas nagkaroon rin ng appearance ang natural nitong pinkish na labi na kahit pa lalaki ito hindi nakabawas sa appeal nito mas lalo pa nga iyong nakadagdag sa malakas na nitong appeal. Bonus pa ang matangos nitong ilong at makapal na kilay na aakalain mong inukit ng isang iskultor dahil sa magandang tabas nun.
Ang tagal mo naman akong titigan Evangeline
Namula ang mukha niya ng ngitiian siya nito bakit kaya pati ngiti nito nag improve siguro dahil hindi na pilit ang ngiti nito.
Anong ginagawa mo dito?
Ngumiti na naman ito at mas malawak pa naiinis na siya kasi lalo siyang hindi naging komportable.
Hinubad nito ang jacket nanlaki ang mata niya ng makita ang uniform nito at ang logo sa kanang bahagi nun.
Kailan pa at ngayon lang ata kita napansin?
I submit a one month leave pero last month ako nag enroll nagkataon lang na may nangyari pa sa company ni dad sa America kaya hindi ako naka attend ng school.
And what make you decide to enroll?
Hindi kaagad ito umimik lumapit ito sa piano at nagsimulang tugtugin iyon. Gusto niya pa sanang tanungin ito ngunit mas napunta ang atensyon niya sa ginawa nitong pagtugtuog.
Naaalala mo ba noon na pareho tayong mahilig tumugtog ng piano
Paano ko makakalimutan samantalang ikaw ang nagturo sakin kung paano gamitin ang naturang instrumento.
I really like playing piano before nagpakuha pa nga ako kay papa noon ng teacher and that’s Miss Vangie. Miss Vangie thought me a lot of things about music how beautiful it is and how magical it can be
Yah at sa bawat bago mong natutunan palalgi mo sakin iyong binabahagi and before I knew it I already fall inlove with music
At nakakatuwa kang panoorin noon Evangeline hindi ko maipaliwanag ang tuwang nararamdaman ko ng tuwing makikita kitang masaya. Ang ngiting tumatatak sa labi mo tuwing makakatugtog ka ng musika. Then one day you said it that you want to be a singer that you would do everything to make everyone heard you voice
.
Simula naman nun nangako ako sa sarili kong poprotektahan ko ang pangarap mo.
That’s why when you heard that youre father wanted us to get married when I reach eighteen you change. Binago mo ang sarili mo binigyan siya ng dahilan upang isipin na hindi pa tayo pwede magpakasal. You did that because youre already aware that if I became married I would never have the chance to enter this school na bata pa lang ako pinapangarap ko ng mapasok.
Ang pangarap mong para sa akin ay ang pinakamaganda ng pangarap na aking narinig
Im sorry I gave you a hard time to the point na hinusgahan kita. Nakalimutan ko yung Patrick na hindi tumigil sumuporta sakin nabulag ako sa pangarap ko na nagdala sakin ng pagdududa sa kung ano talaga ang intensyon mo
Don’t be sorry coz I will never regret the thing I did. Yes it must be painful in fact it was really painful I almost gave up beging happy. Mabuti na lang may nakapag realize sakin na may araw na makakabangon din ako mula sa nakakalunod na kalungkutan. Na may makakaunawa sakin sa gitna ng nakakabulag na pighati. In the end that experience makes me realize how beautiful a dream can be and how special and more beautiful would it be. The hardship ang trials it’s a secret ingredient that would make it complete.
Yah we owe Samantha a lot
Nasaan nga ba siya?
Isang linggo na siyang di pumapasok
Ikinagulat niya ang narinig
Bakit daw?
Hindi ko rin alam
Kung may magagawa kayo gawin niyo na hindi ko na makayanan nung nangyayari sa bunso ko. Parang hindi na siya yung bunso ko na mahal na mahal ko
Puno ng pag aalala ang puso niya ng marinig ang sinabi ng ina ni Samantha. Mas lalo siyang kinabahan ng makita kung gaano ito kalungkot. Pareho sila ni Evangeline na nagmadaling umakyat sa ikalawang palapag kung nasaan daw ang muic room na pinagawa pa ng magulang nito para sa huli. Isang linggo na daw hindi umaalis si Samantha sa naturang kwarto.
Hindi pa nga sila nakakalapit sa pinto narinig na nila ang musikang nakakasira sa kanilang pandinig. Masakit sa tenga ang musika na napakalakas pa na para bang napakabigat ng kamay ng gumagawa nun. Nagkatitigan sila ni Evangeline na may parehong ekspresyon sa mukha pag aalala at the same time takot.
Malakas niyang kinatok ang pinto sa lakas kasi ng tugtog na nagmumula sa loob duda siya kung maririnig ang mahinang pagkatok
Samantha! Samantha!
Open the door please!
Tumigil ang musika nakahinga sila ng maluwag ni Evangeline akala nila ang susunod na mangyayari ay ang pagbubukas ng pinto ngunit nagkamali sila dahil imbes na tumigil ang tutog mas lalo pa iyong naging worse.
Samantha stop this nonsense please open the door!
Sinabayan niya ng malakas na pagkatok sa pinto ang kaniyang sinabi ngunit wala iyong epekto.
Tinapik siya ni Evangeline sa balikat malungkot itong umiling
It’s no use Patrick
It can’t be
Hindi niya matanggap na wala siyang choice kundi ang magpaubaya muna. Dumiin ang hawak niya sa doorknob na para bang dudurugin na niya iyon.
Nais niyang sumigaw dahil sa pinipigil na galit hindi para kay Samantha kundi para sa sarili. Ilang minuto na ring nakasalampak ang mukha niya sa pitno ng may naisip siyang bagay. Dali dali siyang lumabas ng pintuan hindi na pinansin ang pagtatanong ng ina ni Samantha. Napangiti siya sa kabila ng paghingal ng makita na meron ngang veranda sa likod ng bahay at sa kwarto pa iyon ni Samantha. Inikot niya ang paningin naghanap ng maaring akyatin nakuha ng puno ng mangga ang atensyon niya.
Patrick anong balak mo?
Sigaw sa kaniya ni Evangeline ng maaktuhan siya nitong paakyat ng puno.
Hindi ako uupo na lang Evangeline I must do verything I can to help her
Wala naming nangyaring aberya hanggang sa makaakyat siya sa malaking sanga na siya talagang pakay niya.
Shit bat medyo malayo
?
Aniya sa sarili medyo alanganin kung tatalon siya baka mahulog pa siya mabalian ng buto kung sakali. Subalit kahit ganoon desido pa rin siyang makausap si Samantha alamin kung anong pinagdadaanan nito saka gagawin ang lahat ng paraan upang makatulong.
Patrick delika-
Huli na si Evangeline tumalon na siya ngunit hindi nangyari ang gusto niya.
Shit!
Mabuti na lang nakahawak ang isa niyang kamay
Bat ang dulas shit!
Sa kabila ng pagpipilit niyang diinan ang paghawak ng kamay bakal unti unti pa rin iyong lumuluwag. Nakakaramdam na rin siya ng pagkahilo paano ba namang hindi wala pa siyang pahinga samantalang galing siya sa dalawang magkasunod na mahabang byahe sa eroplano.
Napapikit na lang siya ng mahinuhang hindi na niya talaga kaya kumapit. Mukhang sa ospital pa siya magpapahinga kahit na sabihing secondfloor lang semento pa rin naman kasi ang babagsakan niya.
Humawak ka sa kamay ko
Napadilat siya ng marinig nag boses na yun na laging laman ng isip at mga panaginip niya ng wala siya sa Pilipinas.
Kumapit ka
Napatango na lang siya parang may sariling isip ang katawan niya na sumusunod na lang sa bawat sasabihin nito. Nakatuon ang buo niyang atensyon sa mukha ng taong bumubuhos ng lakas upang maiangat siya.
Napakaganda niya
Hindi niya napigilang isaboses sa isipan. Hindi na mataba ng mukha nito katulad ng huli silang nagkita oo nga may umbok pa rin ang pisngi nito ngunit bagay na iyon sa mukha nito. Hindi rin ito nakasuot ng salamin nagkaroon tuloy siya ng pagkakataong matignan ng mabuti ang mata nito. May panlalalim ang ibaba ng mata nito na halatang wala tong maayos na tulog ngunit sa kabila nun parang nang aakit ang mata nito na may kaaibang kintab na parang natural na nung katangian. Her nose was magnificent and her lips it will bring you a lot of temptations para kasing ang sarap nun dampian ng daliri lalo na ng labi. Hindi na ito mataba ngunit may itinatago pa rin pala itong lakas. Kahit hindi dapat natagpuan niya ang sariling napangiti dahil sa naging napakagandang ipinagbago ng pisikal nitong anyo.
Instead of looking at me like that can you make an effort na pagaanin ang bigat ng katawan mo
Nakaramdam siya ng pamumula ng mukha minsan na nga lang siya malunod dahil sa ganda ng isang babae nahuli pa siya at sa ganoon pang sitwasyon. Parang gusto niya tuloy magpahulog na lang dahil sa nakakahiya niyang inakto sa harapan nito.
Hindi na siya nakaimik after a several minutes of effort from him and her sa wakas nagawa rin siya nitong hatakin papunta sa loob ng veranda.
Gusto niyang batukan ang sarili ng mapangiti pa siya sa kabila ng nakikitang paghingal nito sigurado siyang hindi naging madali para dito ang hatakin siya pataas ngunit she still did everything she can.
Maraming salamat
Bukal sa loob niya ang pasasalamat para nga sa kaniya nakakataba ng puso ang ginawa nitong pagligtas sa kaniya.
You did it again Samantha you save me again. Sana magawa ko ring iligtas ka balang araw.
Natigilan ang mukha nito seryosong tinitigan siya ng ilang minuto saka tumawa ng mapakla na may kasama pang pag iling.
Hindi niya napaghandaan ang sakit na dinulot ng tugon nito
Pagkatapos nitong tumawa ng mapakla nilagpasan lang siya nito na parang walang nangyari pumunta sa kabilang dulo ng verenda.
Give this man a stair ma para makababa na siya rito nagiging malaki lang siyang harang sa pananahimik ko
Kung nasaktan siya sa ginawa nitong pagtawa ng mapakla mas nasaktan siya sa tahasan nitong pagsasabi na isa lang siyang istorbo dito.
Pinigilan niya ang muli nitong pagpasok sa kwarto nito kahit na nagpumiglas ito hindi niya binitawan ang mahigpit na pagkakahawak sa braso nito.
Anong problema mo Samantha?
Umalis ka na lang
Umalis? Bulag ka ba hindi mo ba nakikita na gusto kitang matulungan
Tinitigan siya nito mata sa mata na ikinaasiwa niya.
Did I ask for youre help?
Dahil siguro sa gulat sa ipinapakita nitong tapang kaya hindi na siya nakaalma ng tanggalin nito ang kamay niya sa braso nito.
Malit to… Hindi dapat ganito yung maaabutan ko. Iba yung pangako mo natatandaan mo pa ba?
Saglit itong huminto sa pagtulak sa glassdoor ng kwarto nito na nagkokonekta sa silid nito at sa veranda kung saan siya nanatiling nakatayo.
Hindi porket ginusto natin ang isang bagay pwede na iyong matupad sometimes kung ano pa yung pinakagusto natin siya pa yung imposibleng makamtan
Tuluyan itong nawala sa paningin niya napayuko na lang siya dahil tuluyan na nitong sinarado ang pintuan.
I give you my destiny
Im giving
You all of me
I want youre symphony
Singing in all that I am
At the top of my lungs
Im giving it back
Tumigil siya sa pagtipa ng piano. Unti unting tumulo ang luha sa kaniyang mga mata. Nagtipa siya uli ng isang chords ngunit wala pa rin ipinagbago kahit na sinandal niya pa ang mukha sa ibabaw ng keyboards wala pa rin iyong epekto.
Iba yung pangako mo natatandaan mo pa ba?
Napapikit siya habang patuloy na lumuluha
Bakit ganoon Patrick wala pa ring tunog?
Kahit na walang kasiguraduhan ang ginagawa niya hindi pa rin siya nagbalak umatras. Pagkatapos siguraduhin na maayos ang pagkakasandal ng hagdanan humakbang na siya paaakyat. Pagka akyat niya katahimikan ng veranda ang sumalubong sa kaniya.
''God ipakiusap niyo naman sakin please” piping dasal niya habang papalapit sa glassdoor.
Huminga muna siya ng napakalalim bago sinimulan ang pagkatok nakaka limang katok pa lang siya mas mababa sa inaasahan niya ng magbukas ang ilaw. Nabuhayan siya ng loob ibig sabihin ba nun kakausapin na siya ni Samantha
Thank you lord
Nakahanda na ang pinakamaganda niyang ngiti ng makita niyang humahawi na ang puting kurtina ngunit agad iyong tumabang ng makita niyang wala man lang mabasang emosyon sa magandang mukha ni Samantha. May hawak itong papel na idinikit nito sa salamin.
LEAVE ME ALONE PERVERT
Napanganga siya mabuti na lang hindi napasukan ng lamok ang bibig niya.
Kinatok katok niya ulit ang glassdoor ng iiwanan na sana siya nito na ikinalingon nito.
Akala ata nito hindi siya handa ah may dala siyang sketchpad at ballpen.
IM NOT A PERVERT
Tumaas ang kilay nito napangiti naman siya nakapuntos din akala nito ha matinik ata siya.
Tumalikod ito lumapit sa isang tokador may sketchpad rin pala ito mukhang pinaghandaan din siya.
YES YOU WERE WHEN YOU LOOK AT ME AT THE VERANDA YESTERDAY YOU LOOK LIKE YOURE GOING TO EAT ME
Nanlaki ang mata niya sana nga lang hindi namumula ang mukha niya.
I CANT HELP IT YOURE BEATIFUL
PERVERT
IM NOT A PERVERT ALTHOUGH IM THINGKING OF KISSING YOU SINCE THEN
Nanlaki ang mata nito saka nagsalubong ang mga kilay. Binuksan nito ang glassdoor saka siya hinampas ng sketchpad na hawak nito.
Nagging alerto naman siya sa kabila ng katotohanang nasaktan siya sa hampas nito na hindi lang isang beses kundi magkakasunod pa. Nahawakan niya ang kamay nito bago pa man ito makapasok muli saka walang pag aalinlangang niyakap ito.
Please let me help you Samantha hinding hindi ako matatahimik hanggang wala akong nagagawa para sayo.
Nagpumiglas ito ngunit kalaunan tumigil din
Let me go Patrick please…
Wala sana siyang balak bumitaw ngunit nakikiusap ang boses nito.
Nagkaroon ng di maipaliwanag na emosyon sa mata nito. Tama nga ba siya ng nababasa may takot nga ba sa mga mata nito na nahahaluan ng kalungkutan.
If you really want to help…
Dumiin ang pagkakahawak nito sa polo niya
Then start by understanding that I want to face this alone
Hindi niya alam ang sasabihin gusto niyang tumututol ngunit may magagawa ba iyong maganda?
Makakatulong nga ba siya kung ipagsisikan niya ang sarili.
Dahan dahan niyang hinawakan ang kamay nitong nakahawak sa polo niya.
Bahagyang nanginginig ang kamay nito. Buong pusong pinisil niya ang kamay nito hiniling na sana maramdaman nito ang damdamin na nakapaloob sa kaniyang puso. Binalot ng pag aalala ang puso niya ng makitang may namumuong luha sa gilid ng mata nito. Subalit isinantabi niya ang pag aalala saka naglagay ng ngiti sa kaniyang mga labi.
Naiintindihan ko
Pinahid niya ng buong pag suyo ang luhang ayaw na niyang tumulo pa sa mata nito.
Hahayaan kita ngunit hindi ibig sabihin nun titigil akong mag nais na masamahan ka sa kung ano man ang pinagdadaanan mo. Tahimik na lamang akong mag hihintay na ikaw naman ang maka unawa na nag aalala ako at ang pag aalala kong ito ang dahilan kaya mag hihintay ako na maging handa kang harapin ako muli.
Ngumiti siya saka pinsil ang pisngi nito
Chubby face wag mo kong pag hintayin ng matagal
Nakangiti siyang kumaway dito bago bumaba ng hagdan wala na rin siyang mabasang emosyon sa mata nito ngunit okay na yun para sa kaniya kesa naman ang makitang puno ng takot ang mata nito.
Composition
Nahilot niya ang sentido paano naman kaya siya makakapag isip ng kanta kung ang laman ng utak niya ay walang iba kundi si Samantha. Ang maganda nitong mukha nakakaakit na labi ang palagi nitong pagtataray lately.
Malaki ata ang problema natin
Napaangat siya mula sa pagkakasalampak sa desk. Si Miss Vangie ang nagmamay ari boses gumanti naman siya ng ngiti yun nga lang isang walang ganang ngiti.
Hindi ako makapag isip ng kanta
Dalawang linggo na rin ng huli silang mag usap ni Samantha nung gabing sinabi niyang mag hihintay siyang maging okay ito. And the days after became one of a hell for him ilang beses din siyang natuksong kalampagin o sirain ng ng tuluyan ang glass door sa veranda ng kwarto nito makausap lang ito muli ngunit dahil nga sa kailangan niyang respetuhin ang nararamdaman nito wala siyang nagawa sa mga kalokohang naiisip niya. Ngunit kahit papano gumaan naman ang loob niya dahil sa tuwing pupunta siya sa veranda nito hindi na ito lumilikha ng napakapangit na musika. Nagsimula na rin itong maglagay ng awang sa glass door nito na dahilan upang marinig niya ang boses nito. Mas maganda nga lang sana kung katulad ng boses nito nung kinantahan siya nito sa overpass naririnig niya. Ang boses nitong nakapag pagpagaan ng loob niya. Ibang iba ang boses nito sa kasalukuyan puno iyong ng pait.
Sino bang nagsabing madaling gumawa ng kanta kaya nga yan ang last project niyo saka worthful naman ang premyo di ba a chance to sing on stage kung saan manonood ang Juilliard represantatives
Hindi ko naman after ang Juilliard kaya ba pwedeng di na sumali
Ngumiti siya na parang bata effective kasi iyon dati dito nung bata pa siya kung saan naging piano techer niya ito
Ngunit imbes na umepekto naging seryoso lamang lalo ang mukha nito
Bakit ka ba kumakanta? Matagal ng tanong sa isipin ko yan dahil nung bata ka kahit na mahilig ka sa musika hindi kita nakitaan ng pag pupursige katulad ng nakita ko kay Evangeline
Natigilan siya dahil hindi niya rin alam ang isasagot.
Alamin mo Patrick mahalagang malaman mo
Chapter Six
Hindi ka talaga makakagawa ng kanta kung hindi mo alam kung bakit ka kumakanta. Simulan mo munang alamin ang dahilan bago ka gumawa ng bunga
Nasubuntan na niya ang sarili dahil kanina niya pa iniisip ang sinabi sa kaniya ni Miss Vangie at habang tumatagal mas lalong lumalabo sa kaniya ang isasagot sa tanong nito.
Mabuti na lang hindi na mahaba ang buhok mo kundi baka nakalbo ka na sa pinag gagawa mo
Napalingon siya kay Evangeline nakangiti ito habang lumalapit sa kaniya.
Evangeline bakit ka nga ba kumakanta?
Natigilan ito ngunit napangiti kagad bago nito ibaling ang tingin sa napakagandang view na hatid ng rooftop sa pinakamataas na building ng university.
Kasi sa pagkanta ko higit na nakikilala ang sarili ko
Huminga siya ng malalim
Buti ka pa alam mo
Patrick…
Hmmm...
Bakit ka bumalik at nag enroll sa university?
Natigilan siya kasabay ng pagbabalik ng isang alaala
Salamat nga pala sa tulong mo dahil sa ginawa mong pagkanta sakin gumaan ang loob ko natutukso na kaya akong tumalon doon
Wala yun mabuti nga nakatulong sayo yung pagkanta ko mas lalo tuloy akong ginanahan kumanta
Napakaganda ng ngiti ni Samantha katulad ng napakaganda nitong pag tingin sa pagkanta
You wanted to touch and gave warm touch to someone’s heart through your song
Kaya nga kumakanta ako eh and I’m glad I did because I understand your feelings. Hindi ako titigil dito makakarating ako ng Julliard balang araw. Gusto kong maraming maintindihan na mga damdamin.
I guess then I will sing again too
Talaga? Bakit?
Unfair kasi kung wala kang gagawin kundi intindihin ang puso ng iba paano ka naman di ba? Kaya nga kakanta ako para may umintindi at mag alaga sa puso mo.
It’s because of her right?
Ang sinabi ni Evangeline ang nakapabalik sa kaniya sa realidad.
Lumawak ang pagkakangiti niya
Yah your right I came back because I want to take care of her heart
Pagkatapos niyang kumatok sa glass door pinadulas niya ang hawak na notebook na naglalaman ng mga take note niya sa nakaraan nilang mga klase. Naitanong na niya kay Miss Vangie kung pwede pang pumasok si Samantha kung sakali, sumang ayon naman ito ngunit kailan daw makakuha si Samantha ng lagpas sa 95% na grade sa composition project upang maihabol nito ang marka. Pagkatapos niyang marinig iyon nangako siya sa sariling gagawin ang lahat ng makakaya niya upang matulungan itong makahabol and he start by taking notes for her.
Paalis na sana siya ng magbukas ang glass door iniluwa nun ang babaeng hindi nabibigong pabilisin ang tibok ng puso niya. Nakapajama ito ngunit bakit napalunok siya ng makitang hindi naka butones ang unang dalawang butones ng blouse nito dahil ba sa medyo naaninag niya ang maputing kutis na malapit sa dibdib nito
Get a hold of yourself!
''Naistorbo ba kita? Apologetic niyang wika
Hindi ito umimik sinimulan nitong buklatin ang notebook niya para naman siyang kakapusin ng hininga habang hinihintay ang sasabihin nito wala kasi itong kakurap kurap.
Para kang babae magsulat
Kailan talagang yun yung una mong mapansin!
Nagpapatuloy ito sa pagbuklat at sa tahimik na pagbabasa. Nakangiti naman siyang napatitig na lang dito.
Ang laki talaga ng ikinaganda nito hindi naman sa di niya gusto ang matabang ito sa katunayan pa nga may iniingatan siyang stolen shot nito sa cellphone niya habang kumakain ito ng fishball ngunit siyempre mananatili niyang lihim ang tungkol doon. May nararamdaman man siyang tuwa dahil sa malaking ikinaganda ng physical nitong anyo na siguradong makakadagdag sa self esteem nito kung sakali di naman niya maiwasang makaramdam ng kaba lalo na pag naisipan na nitong lumabas. Siya pa nga lang halos gusto na itong iuwi at itago upang masolo paano pa kaya ang ibang makakakita dito.
Mukhang mapapaaway ka na naman sa mga susunod na araw
Okay na yun kesa naman masulutan pa
Dahil sa sari saring kalokohan na namumuo sa isip niya nagulantang siya ng makitang nakataas ang kilay nito habang nakatingin sa kaniya ng mataman
Hindi naman siguro ako ang naiisip mo dahil kung ako ihahampas ko tong notebook sayo
Ha?
Mukha ka kasing nangangarap ng bastos na bagay
Napanganga siya ramdam niya ang pamumula ng mukha
Syempre hindi ikaw naman ginagalang kaya kita although minsan nakakatuksong mag isip
Kailan ang presentation of songs?
Two days from now dumalo ka, kailangang pumunta ka yun yung last chance mo para makahabol sa klase
Pag pumunta ba ako makakatulong ba?
Oo naman baka malay mo mapili pa yung kanta mo makapag perform ka pa sa stage nandoon pa naman yung taga Juilliard matutupad mo yung pangarap mo
Ngumiti ito ng mapakla na hindi niya nagustuhan
Magiging okay nga ba ang lahat o in the end matagpuan ko lang ang sarili kong nagsisi
Magiging okay din ang lahat
Sana nga hindi mo pagsisihang sinabi mo sakin ang bagay na yan. Ngayon pa lang sinasabi ko na sayo laging nasa huli ang pagsisi
Kung may mali mang mangyari wag kang mag alala hahawakan kita hindi bibitawan hanggang sa makaahon ka
Hindi ito umumik sinarado lang nito muli ang glassdoor ngunit sa pagkakataong iyon wala ng awang na magbibigay sa kaniya ng pagkakataong marinig kung anong ingay sa loob.
BOOM! After two days…..
Pumasok na si Miss Vangie sa loob ng classroom tahimik naman silang lahat. Walang umimik habang sinisimulan nitong tignan isa-isa ang ipinasa nilang mga kanta. Nakatingin ito ng mataman sa papel kung saan nakasulat ang lyrics habang pinakikinggan nito ang cd na naglalaman ng demo. Fifteen students lang sila na under nito na ngayon nito hahatulan. Sa kabila ng kaba di niya pa rin naiwasang lumingon lingon dahil wala pa rin ang taong kanina niya pa hinihintay. Tuwing magtatama ang mata nila ni Evangeline pareho sila ng impresyon at siguradong iniisip.
Bakit wala pa si Samantha?
All right
Napatuwid siya ng upo halos lahat pala sila. Nanatili lang siyang naghihintay ng resulta niya habang lihim na nanalangin na dumating na si Samantha. Nang aasar pa ata si Miss Vanige kasi sila na lang ni Evangeline ang di nito tinatawag. Lumingon siya kay Evangline may takot sa mata nito paano ba naming hindi eh ang mga score ng tinatawag ni Miss Vangie pababa ng pababa ang huling binangit nga nito seventy eight good luck naman sa kanila ni Evangline.
Miss Evangeline
Natawa siya kasi halatang hindi na mapakali si Evangeline kung ano anong ginagawa nito iniikot ang hawak na ballpen tapos sunod sunod pa ang malalim na buntong hininga.
The song na ginawa mo it’s a sad song about a broken heart and regret.
I been in love with music
It’s because of you
But music keeps me away from you
If only I could have known
I should have learn music while learning yours
If I did I been busy writing a love song instead of regretting
Yes it’s a song of a broken heart but despite of that this is also a song about accepting. The rhythms you used were magnificent tugmang tugma sa nais mong iparating for that I’ll give you 95. Congratulations you have the chance to perform on the stage
Pumalakpak siya ng marinig ang score ni Evangline kasama ito sa limang maswerteng makakapagtanghal ngunit natigilan lang din siya ng makita niyang malungkot ang naging ngiti nito.
Mr Cristobal
Nawala ang atensyon niya kay Evangeline napunta kay Miss Vangie na kung makatingin sa kaniya para siyang bibitayin.
Hindi ka nakagawa ng magandang kanta
Gusto niyang lumubog sa kinauupuan
Yun ang akala kong sasabihin ko sayo today but I’m wrong
Tinignan nito ang papel na hawak
I will knock until you let me stay
Ill smile until you smile again
As long as you need someone
Ill be a greatful hero
Simple lang ang masasabi ko kung kanino mo man inaalay ang kantang ito I’m sure she’s a very wonderful person because your that eager to protect and take care of her. Congratulations you got 95 because of that you would also perform on the stage.
No thanks
Lahat ata ng classroom iisa ang nagging reaksyon sa mukha
Seryoso ba tong lalaking to?
Anong ibig mong sabihin Mr Cristobal?
I already figure out why I’m singing it’s because of her that’s why I could able to create that song and if I would sing that song I would only sing it to her. I only sing to understand and take care of her heart.
Nababaliw ka na Mr. Cristobal? Alam mo ba na hindi birong pagkakataon ang iyong pinapalampas
Sasagutin niya sana ito kung di lamang siya natigilan dahil sa taong pumasok sa loob ng classroom.
Samantha?
Im sorry I’m late Miss Vangie
Lumapit ito, madali namang nakabawi sa gulat ang guro. Sa loob ata ng mahabang limang buwan saka lang ulit siya nakahinga ng maluwag ng makitang may inabot itong papel at cd kay Miss Vangie.
You can have your sit while I grade your song
Tumango ang huli saka naupo sa tabi ni Evangeline. Ang upuan na sa loob ng isang buwan ngayon lang ulit may umukopa.
Miss Co
It’s pure bitterness and suffering na para bang sinalo na ng kantang ito ang lahat ng pait at sakit na pwedeng maramdaman ng isang taong nangangarap. Ayaw ko man sabihin but it would gave a negative impression to the listeners but it was only on the first part when you listen to the chorus of it you can still feel some hope. Its indeed a very remarkable song but I can’t give you a 95 for this but let me assure you that I will talk to Mr. Lee in order to give you another consideration 92 I will give you that grade.
Walang naka imik sa classroom maski siya hindi niya alam kung anong sasabihin hanggang sa magpaalam si Miss Vangie isa man sa kanilang tatlo nila Evangeline at Samantha hindi nagpakita ng interes na tumayo.
Nakatayo lamang siya sa labas ng music room nakatingin sa babaeng walang emsyon ngunit di mo maitatangging may napakabigat na dinadala. Nakapatong ang mga daliri nito sa ibabaw ng piano ngunit hindi naman nito kinikilos.
Alam mo ba may itinanong sa akin si Miss Vangie na hindi ko alam na importante ko pa lang malaman hanggang sa marinig kong sinabi niyang Patrick bakit ka nga ba kumakanta?
Hindi niya sigurado kung namalayan nito ang ginawa niyang paglapit wala kasing ipinagbago ang mukha nito.
Nung una sabi ko ewan ko importante pa ba yun? Actually hindi ko nga iniisip ang raosn kung bakit ako kumanta basta isa lang ang alam ko gusto kong kumanta. Until that time na may naalala ako isang taong kinabibiliban ko. Isang taong may mababaw na kaligayahan ngunit may napakagandang katauhan. Kumakanta siya ngunit hindi dahil lamang sa gusto niya o dahil sa kasikatan na pwede niyang matamo perana maaaring kitain. Kumakanta siya noon dahil sa pagkanta siya nagiging masaya. Wala siyang ideya sa kung anong kaya niyang gawin wala siyang kaalam alam na sa ginagawa niyang pagkanta may napapalambot na siyang puso. At sa isa sa pusong yun na nagawa niyang bigyan ng liwanag ay ang puso ko.
Lumuhod siya paharap dito upang makita ng malapitan ang mukha nito
Please don’t give up Samantha continue fighting as long as you have that dream please continue singing.
Iwanan mo na lang ako Patrick
Tumayo ito lumayo sa kanya pumunta ito sa bintana.
Samantha…
Kung aalis na naman siya hahayaan ito makakatulong nga ba siya? Di ba mas mahirap para dito kung patuloy nitong sasarilinin ang lahat.
Kakanta ako para may umintindi at mag alaga sa puso mo
Dinaanan niya na kaniyang daliri ang piano saka kumilos upang tumipa ng isang kanta isang awit na nabuo niya dahil dito, na tanging dito niya lang ipaparinig at paulit ulit na kakantahin.
On that very cold night
Your smile was the warm
Nung gabing yun wala na siyang pinaniniwalaan pa kundi kabiguan. Ng gabing yun binabalot ng napakalamig na pakiramdam ang kaniyang puso. Gusto na lang niyang maglaho sa dilim upang hindi na makaramdam ng sakit. Pakiramdam niya nun there’s no point in continue living. Naisip na rin niyang tapusin na lang ang buhay tumalon sa ibabaw ng overpass. Ngunit mas ginusto niyang maglaho na hindi mararamdaman ng iba at saka pakiramdam niya wala namang maapektuhan ng kaniyang pagkawala.
He’s beginning to curse himself and as the night goes by continue hating. And then there’s a voice that he heard on that very cold dark night. It’s a very powerful voice. A voice that gave him the courage to stood up to hear a song that gave his heart a very warm feeling.
On every sad moment
I see you as my hope
It’s a song that makes him believe in hope. A hope that someone like him who’s giving up badly need. Then he saw that tears in her eyes. She can understand him and she’s willing to understand more.
Paano pa niya maiiwanan ang isang taong nagsalba sa kaniya sa napakalalim ng hukay. Paano niya pa di mapipigilan ang sariling mag alala kung hindi na niya nakikita pa ang saya sa mata ng taong unang nagsabi sa kaniyang may karapatan siyang maging masaya.
Nakaramdam siya ng pag asa ng makita niyang may tumutulo ng luha sa mata nito kahit na nakayuko ito paulit ulit niyang hinihiling na sana katulad niya ng gabing yun makarating rin sa puso nito ang kantang nabuo dahil sa paghahangad niyang maalagaan ang puso nito.
Bakit ganoon? Bakit ko nararamdaman ang kanta mo? Bakit kahit nung ilang beses kong sinubukan hindi ko nagawa, wala pa rin akong narinig na musika
Ngunit bakit ngayon? Kahit walang musika akong naririnig nararamdaman ko pa rin ang kinakanta mo
Nanlaki ang mata niya sa narinig
Napakaganda siguro ng kantang yan na malamang nangagaling sa puso mo
Nauwi sa paghagulhol ang pagluha nito
Sayang nga lang hindi ko marinig ang napakaganda mong musika
Napatayo siya saka saka ito sinugod ng yakap. Isang napakahigpit na yakap na sanay magparamdam dito ng umaapaw na pagmamahal na meron siya para rito.
Sinabihan na kitang layuan ako dahil ayaw kong malaman mo ayaw kong malaman ng iba. Gusto kong umahon mag isa ngunit hindi ko pala kaya dahil sa tuwing mas lalo akong nag susumikap na makarinig muli ng musika mas lalo akong pinagkakaitan ng pagkakataon.
Humawak ito sa polo niya napakahigpit na parang kumukuha ito ng lakas.
Hawakan mo ako Patrick wag mo kong bibitawan katulad ng pangako mo. Iahon mo ako mula sa impyernong to. Natatakot ako takot na takot akong tuluyang mawalan ng kakayahang makarinig pa ng musika. Natatakot akong hindi na marinig ang boses mo. Gusto ko pang makarinig ng musika gusto kong marinig yung kinakanta ng puso mo.
Ng hapong yun sa napakatahimik ng music room walang ibang maririnig kundi ang hikbi na nagmumula rito. Habang patuloy ito sa pagluha patuloy naman siya sa pagyakap dito. Kahit isang segundo hindi niya hinayaan ang sariling lumuwag ang pagkakayakap dito.
What would I do what should I do…?
Kailangan niyang maging matatag kahit na naghihina siya. Kahit hindi niya alam kung kailan siya tatagal sa sobrang sakit na nararamdaman dahil sa nalamang malalim na pinagdadaanan ng taong pinakamahalaga sa kaniya kailangan niyang patuloy na lumaban. Dahil kung susuko siya sino pa ang tutulong dito? Kanino pa ito kukuha ng lakas sino pang magbibigay ng dahilan dito upang muling ngumiti.
I will take care of your heart at kasama doon ang pag aalaga sa pangarap mo. Hindi ako papayag na mabura na lang ang lahat ng magandang panaginip na dala dala ng napakaliwanag mong pangarap.
Kamusta?
Gusto niya sanang ngumiti sa taong bumati sa kaniya ngunit hindi niya pa rin nagawa masyado na nga ata siyang kinakain ng kalungkutan pati ang kakayahan niyang ngumiti unti unti ng nawawala.
Okay na ko
Huminga ito ng napakalalim saka tumingin sa harapan na hindi niya alam kung bakit niya kanina tinitignan.
This is the place where we first have each other right? That performance was sure unforgettable.
Hindi siya umimik ngunit sana makuha nitong sinasang ayunan niya ang sinasabi nito.
I have a lot of doubts and fear that day will I be doing the right choice or would I end up regretting everything. You have that same feeling right?
Sa wakas nagawang lumabas ng boses sa kaniyang labi
Yah
Akala nila madali lang mangarap hindi nila alam kung gaano kaganda ang isang pangarap ganoon din kahirap itong maabot. You will lose a lot of things you can even lose something important or worse someone who’s very special.
Hinawakan nito ang isang kamay niya saka iyon pinisil.
Even though it would be awful can you do me a favor please continue to be my rival
Nagbibiro ka ba alam mo ba kung anong kondisyon ko? Im already losing my hearing and the doctor said that in the near future I won’t hear even a single note.
You can still use a hearing aid
And when that hearing aid miss function because of the electric waves that the instrument and component in the stage I would totally ruin my performance if ever I would have one.
When you audition to enter this school what are you expecting?
I think it’s impossible nakapila pa nga lang ako noon gusto ko ng umuwi kaso nung pauwi na ko hindi ko na tinuloy nagagalit kasi yung nadadaanan ko sa taba ko kasi pinasisikip ko yung siksik ng espasyo.
Hindi niya namalayang napangiti na siya and it’s not a fake smile. Nakakatuwa pa lang balikan ang nakaraan lalo na ang una mong mga ginawang hakbang.
And then when I enter the room gusto kong magpalamon sa lupa kasi nga nakita ko doon si Director Lee kilala pa naman yung mahirap pa hangain siya pa yung nasa gitna.
But he’s the one who gave you the highest score and it’s a perfect ten
Akala ko nga nanaginip ako ng malaman kong ganoon yung score ko
Are you aware that sayo lang siya nanood ng nakangiti? even he didn’t say anything at the audition than the word your accepted I’m sure he’s already expecting a lot from you
And I’m going to disappoint him in the end even Patrick
Tumawa ito saka nakangiting umiling.
Para namang papayag yung isang yun I’m sure halos masiraan na yun ng ulo makaisip lang na paraan upang matulungan ka. As far as I know he’s a kind of guy who’s willing to do even the craziest idea for someone who’s very important to him mas madalas siyang nagdedesisyon na ang nararamdaman niya ang pinakikinggan hindi ang utak palagi tuloy siyang napapahamak. Subalit kahit palagi siyang napapahamak kahit kailan hindi ko siya nakitang may pinagsisihan sa mga bagay na yun.
Hindi na siya nakatingin sa mukha ni Evangeline ng marinig ang sinabi nito.
Alam mo bang nagpakahirap siyang gumawa ng isang kanta pero wala naman siyang balak iparinig sa iba at ang rason niya ginawa niya kasi yun para sayo.
He’s crazy
Hindi niya alam kung maiinis o matatawa na lang sa kalokohan ni Patrick na isinisiwalat nito.
Yes he’s really one of a heck crazy guy but he’s also a very caring person
Ugali niya ngang mag alala sa iba kesa sa sarili niya
Wag mong balewalain ang taong unang nagtiwala sayo lalo na ang taong kahit na paulit ulit mong bigyan ng rason upang sumuko siguradong hindi susuko. Maybe you can come to the time that you won’t trust yourself anymore but I’m sure he will continue to trust you
Hindi niya alam ang sasabihin kaya nanatili siyang tahimik.
Tumayo naman ito
I ask him before what is the reason he’s singing did you know what he tell me?
I want to understand her heart at the same time take good care of it.
Hayaan mo lang siya Samantha wag mong sarilinin ang problema dahil sa umpisa pa lang hindi ka na nag iisa at hinding hindi na mag iisa. Wag mong hintaying dumating sa point na kung kailan handa ka ng buksan ang puso mo saka na sarado ang kaniya
Just like what happen to me
Evangeline kept that word to her.
Chapter Seven
Acoustic Neurilemoma this tumor develops on a cranial nerve that extends from the brain to the inner ear. Tumor grows bigger; its size can cause problems with hearing
Can we do something about it to save her hearing ability?
Surgery and radiation are the two primary ways to remove an acoustic neurinoma.it is important to get it removed as fast as we can, it can press on the brainstem or cerebrullum so much that death is a risk. Unfortunately the tumor on miss co was bigger than expected especially for her age. But it doesn’t mean that we cannot save here I believe that there still hope.
Please let her have the chance to perform on stage I will do anything gave you everything kahit na sa tingin mo hindi ko kayanin siguradong gagawin ko ang lahat upang makaya bigyan mo lang siya ng pagkakataong kumanta sa stage.
Hindi siya tumatayo mula sa pagkakaluhod sa harapan nito hindi rin siya nagbalak mag angat ng ulo dahil natatakot siya sa reaksyon na maaari niyang mabasa sa mukha nito.
Are you aware that your begging na tinalo mo pa ang isang beggar na walang makain sa uri ng pagmamakaawang ginagawa mo
Right at this moment I’m a beggar and I’m beginning to be a hopeless beggar so please grant this beggar’s request
Hindi naabot ni Miss Co ang passing grade
Dahil lang yun sa may pinagdadaanan siya hindi ibig sabihin nun wala na siyang kakayahan
But she will lose her hearing ability in the near future Mr. Cristobal
Sa sinabi nito siya hindi nakapagsalita wala nga rin siyang nasabi ng sabihin sa kaniya ng ina ni Samantha ang katotohanan sa kondisyon nito. Pagkatapos nitong umiyak sa kaniya ng napkahaba na nagpabasa ng polo niya hinatid niya ito sa kanila na nakatulog bumigay na rin ata ang katawan nito sa depression na sinasarili nito.
But she can still sing we can still find away to resolve that problem when she’s on stage
A great singer who studies for years sometime mess up a performance even it was just a minor mistake a mistake on stage was the thing that the audience remember mas naaalala pa nga nila yun kesa sa pag susumikap ng isang singer na matapos ang kaniyang awit ng maayos.
Samantha don’t sing for money or fame she sings because…
She wanted to understand her audience inner feelings by giving them a warm feeling na magpapalabas ng tinatago nilang damdamin
Napaangat ang tingin niya ngunit nakatalikod naman ang huli
Did you know that years ago a person begged in front of me just like you did? And like you he was so determined to get that girl a chance to perform on stage.
Ininuman nito ang hawak na kopita
But Im a coward before I don’t understand what music really is that’s why I decline him. And after a month nabalitaan ko na lang na nasa hospital na ang babaeng iyon. Kaya pala gusto siyang bigyan ng taong iyon ng pagkakataon na makakanta ay dahil sa nais nitong bigyan ng katuparan ang siya na yatang huling pangarap ng babaeng pinahahalagahan niya ng sobra.
Im such a coward who only thinks about how to gain profit and that lady make me realize that
Paulit ulit ko ring tinanong sa sarili ko nun bakit nga ba hinusguhan ko siya kagad hindi ko muna sinubukang pakinggan ang nilalaman ng kaniyang awit. Ang nagyari tuloy nalaman ko lang ang katotohanan ng kaniyang awit sa huli ng sandali.
If I listen to her earlier di sana nalaman ko rin kung gaano kaganda ang isang musika at kung gaano ito makapangyarihan
Sana sa ibang panahon ko narinig ang awit ng kaniyang puso hindi sana nung huling araw na naabutan ko siyang buhay pa sa ospital
Because of that selfish reasoning I have before I crush not just one but two beautiful dreams
Ng humarap ito sa kaniya kahit na walang luha ang mata nito basang basa niya ang napakalungkot nitong mata.
Kung naging open lang sana ako noon hindi sana mawawala ang iyong ina na hindi nakaranas ang makatanghal sa harapan dahil sa malubha niyang karamdaman. Hindi ko sana napagkaitan ng rason ang iyong ama na sukuan ang musikang sinisimulan niya pa lang mahalin.
My parent’s they were students here before?
There were not just students there were my students who’s I been blind to see na pinakatalentado ko na palang magiging estudyante. Binagsak ko noon ang iyong ina dahil sa di na siya nakakapasok kusa naman umalis ang iyong ama ng mamatay ang iyong ina and the last thing I knew he became a politician.
Yah and dad became so dedicated to politics that I don’t see him anymore
Youre dad was still suffering bata pa siya ng mawalan siya ng babaneg minamahal ng maglaho ang kaniyang mga pangarap it’s a good thing that youre mother left you dahil tuwing titignan ka niya saka ko lang siya nakikitang ngumiti noon. Sana nakita mo kung gaano kaganda ang naging ngiti niya ng sabihin niya saking gusto ng anak ko ng musika.
Pinatawad ka na ba ni Dad?
Hindi ko alam pero binilinan niya kong sa pagkakataong ito bigyan ko ng importansiya ang pangarap ng bawat estudyante lalo ng mga taong hindi pa talaga alam ang kanilang pangarap katulad ng rebelde niyang anak.
I already know my dream and that is Samantha’s dream that’s why I won’t stop begging until you gave her the chance
Samantha is just like youre mother hindi ganoon kataas ang pangarap ngunit nagmamahal ng sobra sa kaniyang musika. Just like I said I would never be a jerk anymore sinabihan ko na si Miss Vangie na pakantahin si Miss Co as a special participation.
Talaga? Kung ganoon marami pong salamat director
Saka ka na sakin magpasalamat pag naging okay na ang lahat para kay Miss Co na siguradong hindi madali ang pinagdadaanan at haharapin pang pagsubok balang araw.
Kaya nga sisiguraduhin kong magiging okay ang lahat hinding hindi ako aalis sa tabi niya hanggang sa umpisa hanggang sa matapos siya
Mahal mo ba ang musika?
Yes dahil mahal ko si Samantha and Samantha love music
Nagpalitan sila ng ngiti ni Mr Lee bago siya lumabas sa opisina nito. Pagkatapos niyang maisara ang pinto nag sisigaw siya sa tuwa nakakuha siya ng mga di magandang tingin sa mga dumadaang estudyante ngunit wala siyang pakielam makakanta na si Samantha yun lang ang laman ng isipan niya.
Miss Vangie pwede ko ba kayong makausap
Bakit hindi mukha namang importante ang sasabihin mo
Binitawan ni Miss Vangie ang hawak nitong mga folders
Turuan niyo po ako ng perfect pitch napag alaman ko po kasi mula sa ilang faculty members na kilala daw po kayo dito noon dahil sa natatangi niyong kakayahan at yun nga po ay ang perfect pitch.
Yumuko siya pinagdaop ang dalawang kamay na parang nanalangin
Sige na po Miss Vangie parang awa niyo na po turuan niyo po ako kahit isang oras lang sa isang araw basta po madagdagan po yung kaalaman ko okay na po sakin yun ako na lang po ang mag aadvantage sa magiging kakulangan
Ngayon lang ata kita nakitang nagmatapang ng ganiyan Miss Co ikaw kasi ang klase ng tao na kuntento na sa gilid
Gusto ko pong mag move forward
Isang magandang desiyon Miss Co sige bukas sa music room 1pm to 3 yun lang ang free time ko. Ngunit may isa pa kong kondisyon
Ano po yun
Sana hindi mahirap
sa loob loob niya
Tell Patrick to bake me white chocolate cokies
Ha? Nagbabake po si Patrick
Hindi mo alam ano ka ba naman klaseng girlfriend
Hindi lang ata ang pisngi niya namula nagkulay pula pa ata ang mukha niya dahil sa pang aalaska nito.
Friends lang po kami
Wala ka pa nga sa industry alam mo na yung mga linyang pang humble
Lalong namula ang mukha niya bumilis na rin ng bumilis ang tibok ng puso niya
Miss Vangie…
Napalunok siya nagbago na sana ang isip niya kaso naunahan na naman siya ng bibig niya.
May gusto ba sakin si Patrick?
Napailing ito habang nangingiti
Grabe ka naman Miss Co hindi porket pumayat ka magugustuhan ka kagad ni Patrick mag isip ka nga
Nadurog ata lahat ng self confidence na meron siya natukso tuloy siyang layasan si Miss Vangie tapos bagsakan ng pinto.
Hindi ka niya magugustuhan dahil lang sa pumayat ka at saka lumabas yung natatago mong ganda hindi niya kahit kailan man naging pamantayan ang kagandahan. Hindi ko rin alam kung mahal ka niya isa lang ang sigurado nais niyang pangalagaan ang puso mo and I wonder why?
Base sa pagkakangiti nito may ideya ito at parang alam na rin niya ang tumatakbo sa isip nito ayaw niya lang tanggapin mahirap ng umasa.
Mauna na po ako kita na lang po tayo bukas
Wag kang mag alala pag nagkita kami ni Patrick tatanungin ko siya kung liligawan ka na niya tapos ipapaalam ko kagad sayo para alam mo na
Miss Vangie naman eh
Para siyang bata na tinakpan ang mukha dahil sa nahihiya. Tumawa naman ng pagkalakas lakas si miss vangie napahawak na nga ito sa tiyan nito.
Ang cute mo pa lang mainlove pareho kayong dalawa mukha lang tanga
Makaalis na nga po mabuti na lang wala pang teachers dito kung sakali baka nag drop out pa ko bigla
Miss Co wag mo siyang masyadong paginipin ha kawawa naman mapupuyat na naman yun
Hindi na niya carry tinakbo na niya ang paglabas ng pinto.
Chapter Eight
She’s becoming poplular isn’t she?
Hindi niya pinansin ang pang aalaska ni Evangeline mas nakukuha kasi ng lalaking kasalukuyang nasa harapan ni Samantha ang atensyon niya. Nagsalubong ng todo ang kilay niya ng makitang nakangiti pang tinanggap ni Samantha ang chocolate na inaabot dito ng lalaki.
Thank you
Mas kaya pa kitang abutan ng mas mamahalin diyan!
Hindi na ako magtataka kung balang araw mag pilahan na ang admirers niya
Hindi mangyayari yun
Hindi pa rin niya nililingon si Evangeline hindi niya tuloy nakita na pinipigil nitong tawa.
Magsasalita pa sana ito kaso nakita nitong palabas na ang lalaking nagbigay ng chocolates kay Samantha. wala ng sali-salita paglabas ng lalaki sa pinto hinatak niya ang polo nito palapit sa kaniya.
Bakit mo binibigyan ng chocolate si Samantha?
Hindi niya yata natago pa ang pagkainis at iritasyon halata kasing natakot ang huli ng matignan ang mukha niya
Ah eh may sobra lang akong nabili
Sigurado ka?
Ang klase ng pagtatanong niya may halong subukan mong humindi masasapak kita
o…oo naman
Alanganin ang pagkangiti nito sa kaniya papalit palit ang tingin sa kamay niyang nakahawak sa balikat nito at sa mukha niyang di maipinta.
Patrick Evangeline…
Natigilan si Samantha ng makita sila ng lalaking kinokompronta niya. Siya naman ang natakot ng makitang ang kilay nito ang nagsalubong.
Wala to tinatanong ko lang siya kung saan nabili yung chocolate bibilhan kasi kita
Sa pagkakaalam ko ang tinatanong mo sa kaniya eh kung-
Tinakpan niya ang bibig ni Evangeline bago pa man nito matapos ang pambubuking sa kaniya.
Okay ka lang ba Edward?
Ang di makaramdam na si Samantha inayos ang nagusot na polo ng huli pasimple naman niyang tinignan ang Edward na yun ng pinakanakakatakot na niyang tingin.
Umepekto naman ito dahil nataranta itong lumayo kay Samantha
Okay lang ako sige alis na ko
Sa bilis ng lakad nito palayo sa kanila para na rin itong tumatakbo
Hindi mo naman siguro tinakot yung huli
Nag aakusang tingin sa kaniya ni Samantha naging alangan naman ang ngiti niya and he did everything he could to avoid the dangerous stare of hers.
Hindi ah
Edward was a really nice guy kaya hindi mo dapat siya tinatakot. He also a very gentle guy and he bakes the best chocolate cockies.
Nais mo bang palabasin na mali ako
Mali ka naman talaga kung tinatakot mo siya
Ginagawa ko lang yun para protektahan ka
From who? From Edward mas mabait pa nga ata siya sayo
Hindi niya nagustuhan ang ginawa nitong pagkumpara sa kanila ng lalaking parang bakla.
Then fine be with that Edward of yours!
Stop acting so immature Patrick
Im not acting immature Im just jealous
Hindi siya galit kay Samantha pero malaki ang tampo niya rito. Kasalanan ba niya kung inaatake siya ng sobrang selos kung makapuri naman kasi ito sa lalaking iyon parang hindi na malalamangan pa ng kahit sino.
Anong problema ng lalaking yun parang bata na madaling nagalit
Guys can be childish sometimes especially when their emotional
Napatingin siya kay Evangeline nakangiti siya nitong kininditan.
Si Patrick emotional? Bakit naman? Eh di ba ok na yung between sa inyo
Hindi lang isang beses nagmamahal ang lalaki
Nanlaki ang mata niya ano daw? Pagmamahal si Patrick pero teka kanino?
Wag mong sabihin na kaya galit si Patrick eh may gusto siya kay Helen
Sinong Helen?
Nagsalubong ang kilay nito
Si Helen yung bestfriend ni Edward
Tumawa ito na siya namang ikipinagtaka niya.
Youre always clueless about the people around you
Hindi naman ako tsismosa
Napapiling ito halatang nagpipigil tumawa.
Mauna na nga ko may practice pa ko
Nakipag beso si Evangeline sa kaniya bilang pag paalam ngunit may ibinulong pa ito sa kaniya
Wag mong patagalin ang tampo niya sayo
Bakit naman siya magtatampo ako nga dapat ang magtampo
Hindi na niya nagawa isaboses ang sinabi dahil naglakad na si Evangeline sa hallway napabuntong hininga siyang napasandal sa pintuan.
Si Patrick nagmamahal muli?
Hindi niya alam kung bakit naghatid sa kaniya ng di magandang pakiramdam ang bagay na iyon. Para bang pinuno ng matigas na bagay ang kaniyang puso na nakapagbara sa maayos nung pagpintig. Kahit ata ang ginaw aniyang pagbuntong hininga mabigat na rin. Hindi malinaw sa kaniya ngunit ayaw niyang tanggapin ang ideya na pra bang ang malaman na may mianmahal si Patrick ang pinakabawal na pwedeng mangyari. Naisip rin niya itali na alng si Patrick sa veranda ng kwarto niya.
Ahh nababaliw ka na Samantha!
Alam niyang para na siyang baliw na sinabunutan ang sarili ngunit di niya mapigilan. Nalilito siya kung bakit naiinis siya na para bang gusto niyang batukan si Patrick ngunit ang mas ikinababahala niya ang kakaibang kalungkutan na namayani sa kaniya.
Nakakainis siya! Mas mabait pa nga si Edward sayo! Kung makapag salita siya oo siguro nga sa kaniya lang ako mabait ngunit hindi naman ibig sabihin nun hindi talaga ako mabait. Ni hindi ko nga kayang magalit sa kaniya. Isang utos niya lang ako para na akong tupa na sumusunod sa kaniya.
Nagbato siya muli ng bato sa dagat ng manila bay doon siya dumiretso upang magpalamig ng ulo.
Nakakatampo ka kasi hindi mo man lang nakikita na handa kong gawin ang lahat para sayo!
Nagbato na naman siya ng bato
Halos ilaan ko na nga ang lahat ng meron ako para sayo kapag nakangiti ka ang bilis kong nagiging masaya tapos pag malungkot ka nawawalan naman ako ng dahilan ngumiti!
Sunod sunod ang ginawa niyang pagbato
Nakaktampo ka na talaga! Kasi…
Nagsimula na naman siyang maging emosyonal ramdam niya ang pamamsa ng gilid ng kaniyang mga mata.
Hindi mo nakikitang mahal na mahal kita ngunit kahit ganoon wala akong magawa kasi hindi ko na kaya eh
Dumiin ang hawak niya sa mga maliliit na batong hawak
Wala na kong ibang rason sa buhay ko kundi ikaw
Tinakpan niya ang mga mata upang walang tumulong luha mula sa kaniya. Hindi niya maitatanggi na sa kabila ng napakalaki niyang tampo rito si Samantha pa rin ang gusto niyang makita katulad ng mga oras na iyon kung kailan sinasalakay siya ng napakalungkt na damdamin na bunga ng kaniyang takot na mawala ito sa kaniya.
Hindi nag text sa kaniya si Patrick ang buo pa naman niyang akala bago matapos ang araw magtetext ito. Ang nangyari tuloy sa kabila ng maraming bumati sa kaniya pag pasok niya sa school wala man lang siyang nabalikan ng ngiti. Hindi rin niya nakita si Patrick sa school inabot na siya ng tanghali ngunit wala pa rin siyang Patrick na nakita. Hahanapin niya pa sana ito yun nga lang hindi naman niya pwedeng hindi siputin si Miss Vangie. Makapag concentrate kaya siya sa klase kung walang ibang laman ang isip at puso niya kundi pag aalala para kay Patrick. May takot rin siyang nararamdaman na kung paano sa sobrang galit nito hindi na siya nito batiin pa. Makakaya kaya niya yun agad na sumalungat ang isip niya. Hindi maaari kailangan bago matapos ang araw na iyon magkabati na sila kung may tao man siyang ayaw niyang magalit sa kaniya o kahit magtampo man lamang si Patrick na iyon.
Kailangan mong maging matapang
Paulit ulit niyang sinasabihan ang sarili ngunit tuwing hahakbang siya papasok ng music room kung saan nag praractice si Samantha ng kakantahanin nito umaatras naman kagad ang buntot niya.
Walang mangyayari kung tatayo lang siya roon ngunit hindi naman siya makakuha ng sapat na lakas ng loob. Ngunit paano kung hindi na pala siya harapin ni Samantha na mas paboran na nitong maging kaibigan si Edward hindi naman siguro.
Natampal niya ang noo para na siyang tanga ano bang gagawin niya hihingi lang naman siya ng sorry ngunit grabe naman siya kabahan na para bang hahatulan siya ng bitay sa oras na magkaharap sila.
Batiin mo na siya baka magulat ka sa sandaling pag iwas mo sa kaniya maagaw na siya ng iba sayo.
Natatakot siyang magka totoo ang sinasabi ni Evangeline ayaw man niyang aminin napapansin niya rin kasing nagiging popular na si Samantha sa mga estudyante lalo na sa mga kabinataan. Palagi na lang may bumabati rito nagpapadala ng regalo at lately lagi ng may bulaklak sa locker nito. Kinakabahan na siya kasi si Samantha pa naman ang klase ng tao na naaapreciate ang magandang pakikitungo at ginagawa dito maliit man iyon malaki na hindi na iniisip kong anong pakay ng nagbibigay. Napakabait talaga kasi nito humble at maalalahanin. Subalit sa bandang huli mas nanaisin niya ang katangian nitong iyon kesa sa naging ugali nito ng unang buwan na umuwi siya. Aminin man niya o hindi mas nakakatuwa pa ring makita ang ngiti nito kesa sa malungkot nitong mga ngiti. Yun nga lang hindi na siya nag iisa na nakakapansin kung gaano kaganda hindi lang ang pisikal nitong anyo kundi maski ang katauhan nito.
Muntikan na siyang mapasigaw ng may biglang kumalabit sa kaniya
Umalis ka diyan Mr Cristobal hindi ako makadaan
Nagulantang siya ng makita ang seryosong mukha ng teacher nila
Pasensiya na po mam
Napayuko siya hindi lang dahil sa paggalang kundi para na rin maitago ang pag init ng kaniyang pisngi dahil sa nahuli siya nitong nagsesentimo sa pinto.
Tinignan lang siya nito akala niya didiretso na ito ng pasok ngunit hindi na ito kumilos mula sa kinatatayuan.
Napag alaman niyang dahil iyon sa hawak niyang kahon
Is that youre famous white chocolate cookies?
Napatango siya
Para sakin ba yan?
Natigilan siya sumagi kasi sa isipan niyang masasayang lang ang buo niyang umaga na pinaghirapang ibake na cookies.
I guess not huh? Saying naman kung di mo yan mabibigay
Huli nitong sinabi bago ito pumasok sa loob ng silid.
Nasayang ang dalawang oras niyang pag mumuni sa labas hindi man lang niya nagawang kumatok sa sobrang takot.
Wala ka talaga Patrick isa kang malaking duwag!
Nanlulumong napatingin siya sa pinto bago hinakbang ang namimigat na paa palayo.
Ang ganda sana ng paligid medyo malakas ang ihip ng hangin lumilipad ang ilang dahon mula sa malaking puno kung saan siya nakasandal ngunit mas lalo lang siyang nadepress maganda sanang pagkakataon at panahon upang yayain si Samantha maglakad ngunit wala eh matatapos na lang ang araw hindi man lang siya nakapagsalita kahit isang salita sa simpleng pangungusap na Im sorry.
Pumikit siya susubukan na lang niyang matulog. Hindi pa nga siya nakakapikit ng matagal ng may pumitik sa noo niya. Napadiat siya upang magulantang lamang ng masilayan si Samantha na nakangiti sa kaniya.
Anong ginagawa mo dito? Di ba kakasimula niyo pa lang mag ensayo ni Miss Vangie
Pasimple niyang inayos ang buhok at polo
Hindi nito sinagot ang tanong niya umupo lang ito sa tabi niya.
Now that she’s beside her sa isang iglap ang ilalim ng puno ay nagmistulang paraiso.
Tumalikod ka nga Patrick
Bakit?
Nagtatakang tanong niya
Please
Nagtataka siya dhail kung umakto ito parang hindi sila nagka alitan. Gusto niya pa sanang magtanong ngunit si Samantha ang taong hindi na kailangang mag dalawang salita kahit anong hihilingin nito siguradong gagawin niya ng walang pag aalinlangan.
Napakislot siya ng makaramdam ng init dahil sa ginawa nitong pagsandal sa likod niya. Ramdam na ramdam niya ang likod nitong nakadikit na sa likuran niya.
Napakaganda ng araw nakakarelax
Yah especially when I have someone like you beside me
Bought me a teddy bear with long arms
And calling out your name when you uteumjil
Put it on the head of a white cloud in the sky voiced the phone crying
My phone is only a guest
Napapikit siya napakasarap pakinggan ng boses nito hindi na nito kailangan pa ng musikang aalalay rito sa mala angel pa lang nitong boses nag kakabuhay na ang isang awitin.
You walk away from my cheeks to greet the end of the tender
I love you so
Love to say that at the end of…
Sana lang lagi tayong ganito ako na siguro ang magiging pinakamasayang lalaki sa mundo kung palagi kong maririnig ang boses mo
Everyday like a sweet day find the day oh the find the day
I open my eyes
I miss you and
Want to meet secretly holding hands
Suddenly fell in love
Love you forever
Youre my gift more precious than anything else
Hanggang sa matapos ang kanta, walang umimik sa kanila pareho nilang ninamnam ang napakagandang aura ng paligid.
Maganda ba yung kanta? It’s a Korean song I just translate it in Tagalog. Bagay na bagay siya tahimik ngunit mistulang napaka romantikong hapon
Yah this afternoon is indeed romantic
Huminga siya ng malalim maganda na ang pagkakataon kung palalampasin niya madadagdagan na naman ang listahan ng failure days niya.
Samatha can im… im sorry!
Wala siyang narinig na tugon mula rito ni katiting na reaksyon wala. Wla man lang kahit isang munting kilos na nagmula sa likod nito.
Napabuntong hininga siya it looks like she’s mad at her she’s just being nice to him.
Sabi sakin ni Miss Vangie malungkot ka daw kaya nga nagpaalam akong aalis ng maaga.
Nakahinga siya ng maluwag dahil kondisyon lang pala nito ang naging dahilan ng kawalan nito ng tugon akala pa naman niya wala talagang balak ang huli na patawaran pa ang pagiging immature niya.
Im sorry Patrick Im really am sana hindi ka na magtampo sakin.
Buti na lang nakatalikod sila hindi nito makikita ang emosyon sa kaniyang mukha at ang pamumuo ng luha sa kaniyang mata dahil sa sobrang kaligayahan at relief na nararamdaman niya.
Hindi ko gustong magalit sakin si Patrick kasi si Patrick ang taong kapag nalulungkot ako una kong gustong makausap. Pag masaya ako si Patrick rin ang taong una kong gustong makasama
Samantha really makes her happy.
Kinuha niya ang kahon na nasa tabi saka ibinigay dito
Ngumiti ito ng makita ang laman ng kahon
Wow ito ba yung sinasabi ni Miss Vangie na famous white chocolate cookies mo daw
Tumango siya
Para sakin? Ibig sabihin ba pinapatawad mo na ako?
Nakangiti siyang tumango
Nagulantang siya ng matumba sila sa lupa dahil sa ginawa nitong pagsugod sa kaniya ng yakap.
Paulit ulit itong nagpasalamat sa kaniya habang siya hindi na nawala ang napakagandnag ngiti sa labi.
Napakasarap sa pakiramdam ang yakap nito.
Chapter Nine
Busy ang lahat maski ang janitor busy lahat ng tauhan ng University may ginagawa. Simula sa taga linis hanggang sa taga utos lang noon kumikilos na paano ba namang hindi may mahahalaga ba naman silang magiging bisita. Hindi siya kasama sa nag aayos pati sa mga mag tatanghal ngunit halos dalawang beses na niyang naikot ang buong university makita lamang si Samantha ngunit mailap ata ang swerte sa kaniya o sadyang nagtatago lang ito.
Don’t tell me she back out hindi naman siguro.
Pangalawang beses na niyang nakabalik sa garden ng university kung nasaan ang paborito niyang lugar ang malaking puno.
Aalis na sana siya ng mahagip ng paningin niya ang isang bulto na hindi siya maaaring magkamaling pag aari ni Samantha.
Anong ginagawa mo dito? Isang oras na lang magsisimula na yung show
Ayaw ko nang pumunta
Iniwas nito ang mukha sa kaniya ngunit ibinalik niya ang tingin nito sa harapan niya.
Anong ibig mong sabihin na ayaw mo na kung kailan heto na yung pagkakataon
Natatakot ako paano kung hindi pa nga ako nagsisimula mawala na kagad yung pandinig ko. Mahuhuli yung boses ko o baka mauna kapag nangyari yun anong mukha pa ang ihaharap ko sa kanila lalo na sa inyong nagtitiwala sa akin.
Yumuko ito at kahit na tinatago nito ang mukha alam niyang naiyak ito.
Hindi lang ikaw ang natatakot
Mahigpit niyang hinawakan ang balikat nito inangat muli ang mukha nito.
Takot na takot rin ako paano kung hindi magtagumpay si Samantha anong gagawin ko? Kapag umiyak siya dahil hindi na siya makakanta anong ibibigay kong dahilan para ngumiti pa rin siya? Kapag sumuko na siya sa kaniyang pangarap anong gagawin ko upang muli iyong bigyan ng buhay.
Lalaki siya hindi dapat siya basta basta umiyak ngunit hindi niya na napigilan ang sarili.
Im really afraid na pag dumating yung panahon na kailangan mo ng tulong hindi ko na alam kung paano pa makakatulong. Subalit kahit ganoon hinding hindi ko susukuan si Samantha kung mawawalan siya ng pangarap ibibigay ko ang pangarap ko. Pag puno ng sakit ang puso niya gagawa ako ng paraan upang palambutin iyon muli. Gusto kong alagaan hindi lang ang pangarap niya ang pinaka gusto kong alagaan ay ang puso niya na gagawin ko ang lahat ng paraan upang maingatan ang lahat lahat sa kaniya.
Patrick
Hindi ko alam kung ang pag akyat mo sa stage ay isang tamang desisyon ngunit pwede bang sumugal ka. Sumubok ka kahit na isa lang yung malaking sugal wag mong susukuan ang isang napakagandang pangarap na hindi lumalaban.
Pinahid niya ang luha sa mata nito
Hindi pa pala kita nakakantahan samantalang ikaw naman ang dahilan ko para kumanta.
Niyakap niya ito hindi naman ito pumiglas humigpit nga rin ang yakap nito sa kaniya.
On that very cold night
Your smile was the warm
On every sad moment
I see you as my hope
Si Samantha ang naging dahilan ng buhay niya. Utang niya rito ang lahat ng naging ngiti sa labi niya. Ang sayang pumaloob sa kaniyang puso.
On that very cold night
Your smile was the warm
On every sad moment
I see you as my hope
Walang duda ang babaeng ito ang pinakamahalaga sa kaniya.
I will knock until you let me stay
Ill smile until you smile again
As long as you need someone
I’ll be a grateful hero
Ang babaeng nais niyang ingatan alagaan protektahan at ilaban.
If you would only let me
I’ll make the world heaven for you
If you would only let me
Happiness would be my gift
Ang babaeng mahal na mahal niya at pakamamahalin.
Youre the most important person to me
The most precious gift of god to me
You are the one who became my dream
Ang babaeng hinding hindi niya na bibitawan pa.
Patrick…
Hmmm
Sa wakas natupad yung isang hiling ng puso ko ang marinig ang musika ng puso mo.
Samantha…
Ngumiti ito hindi siya makakilos habang inilalapit nito ang mukha sa kaniya. Napalunok siya ng wala na isang dipa ang pagitan ng mga labi nila.
Thank you
Langhap niya ang mabango nitong hininga ramdam ang mainit nitong hininga.
Kumilos muli ang mukha nito napapikit siya ngunit wala siyang naramdaman sa labi bagkus ang tungki ng ilong niya nakaramdam ng marahang pag dampi.
Eh…
Gulat niyang wika
Sabi ko na nga ba pervert ka aminin mo saan mo iniisip na hahalik kita
Wala
Pervert si Patrick
Tumatawa nitong wika habang naglalakad sa likuran niya.
Tigilan mo ko Samantha mapipikon ako
Lalo na’t ganitong nabitin ako
Patrick…
Ano na naman?
Continue to support me I really need you
Natigil siya sa paglakad ngumiti saka lumapit dito. Hinawakan niya ang kamay nito.
Wag kang mag alala I don’t plan on leaving you
Even if I will mess up everything you will still watch me?
Kahit na ako na lang ang matitira hindi ako titigil sa pagpapalakpak kaya sa akin ka titingin ha siguraduhin mong sa number one fan mo ikaw titingin.
Ngumiti itong pinisil ang pisngi niya.
Wag kang kabahan mairaraos mo ng maayos ang lahat
Kahit na hindi kumbinsido ngumiti pa rin siya kay Miss Vangie. Nakangiti nitong tinapik ang balikat niya napahinga siya ng malalim pang ilang beses na niya kaya iyong pag buntong hininga sa sobrang kaba niya hindi na siya mapakali.
Bahala na gagawin ko na lang ang makakaya ko I need to do everything I can because this performance this song it’s for Patrick.
And now let’s witness a special number from a special student from Miss Samantha Co
Nang marinig niya ang palakpakan humigpit ang hawak niya sa mikropono.
When you go out there make sure youre going to sing as yourself as long as there is a reason for you to sing don’t ever dare to stop.
Napatingin siya sa nagsalita ang nakangiting si Mr Lee ang nakita niya.
Sir
Nung una pa lang kitang makita alam ko ng may espesyal sayo hindi ko alam kung malayo nga ba ang mararating mo kung ang lipad mo bay magiging pinakamataas ko ng masasaksihan. Walang nakakaalam ng bukas Samantha maaari ring bumagsak ka ngayon mawala ang lahat sayo ngunit kung hindi ka naman masasaktan hindi mo malalaman kung ano talaga ang kaligayahan. Hanggang di ka nadadapa hinding hindi mo malalaman kung paano bumangon.
Sa madaling salita wag mong pagsisihang sumubok kat lumaban kahit pa madadapa ka lang sa bandang huli.
Hinawakan nito ang kamay niyang nakahawak sa mikropono at inilapit iyon malapit sa kaniyang puso.
If the stage will take away the reason for you to sing then let youre heart gave you a new reason.
Binigyan ulit siya nito ng ngiti bago ito lumabas ng backstage.
Maraming salamat, marami pong salamat Mr Lee, Miss Vangie, Evangeline, mama, papa at Patrick
Chapter Ten
Malungkot akong lumalakad
Madilim ang tingin sa mundo
What is youre name?
Student number 1230 Samantha Co
What is the thing special about you?
I… I sing because I love to sing
Nagtawanan ang tao sa paligid ngunit hindi ang taong nasa gitna mataman lang itong nakatingin sa kaniya. Nanginig siya ng ibaba nito ang bio data niya.
Every people want to sing what makes you different from them
Bakit pati boses nito nakakatakot na parang hindi siya pwedeng magkamali.
Because…because mahal ko po talaga ang pagkanta!
Parang tumigil ang paghinto ng oras ng wala siyang narinig na komento mula dito. Parang gusto na niyang umatras ng marinig niya ang komento ng katabi nito.
What a reason hindi man lang pinag isipan napakasimple
Then what’s the right reason para sumikat? Yumaman ng makatulong sa pamilya? I wonder if music was really built for that kind of reasons.
Kung natigilan naman ang kasama nito dahil napahiya tumaas naman ang bilib niya kay Mr Lee.
I will only say this ounce so tandaan mo to Miss Co simulan mo nang kumanta dahil nais kitang marinig.
Gusto kong humingi ng tulong
Dahil parang hindi na ako titigil pa sa pagluha
Thank you for always being a friend to me specially becoming a very scary rival
Hala hindi kita rival Evangeline
Youre always good greater than me ilang beses kitang hinahabol ngunit paulit ulit naman akong natatalo. Inagaw mo na sakin lahat ang kasikatan at lalaking masarap magmahal.
Evangeline
Kaya wala kang karapatang magpatalo sa sakit mo dahil malakas ka para lang maging duwag. You already have a lot of things make those things a reason for you to becoming the best. Because if you didn’t I will lose my inspiration to work hard if the best was gone how can I become best?
Nagsimulang mag iba ang mukha ng mga taong nanonood ang iba mababakasan ng pagkabagot ang mukha. Ang iba naman nakasimangot na ang iba tumatawa habang tinuturo siya
Wala na kong makitang pag asa
Nangangapa ako sa paligid ng kalungkutan
Hinahanap ang liwanag na magmumula sayo
Gusto kitang hawakan upang maramdaman kong
Nakita niyang napakagat si Miss Vangie sa labi nito
Napuno naman ng pag aalala ang mukha ni Evangeline
Nakikipag away na ang mama niya sa mga lalaking hinid niya alam kung anong sinasabi ngunit siguradong tungkol iyon sa kaniya na di maganda para sa mama niya.
Balang araw babangon din ako
Tatayo at lalaban
Sa kabila ng luha ako magiging matatag
Wala siyang naririnig ngunit sapat na ang lahat ng nakikita niya upang masabing binigo niya ang lahat ng nagtitiwala sa kaniya.
Napayuko siya gustong umagos ng kaniyang luha ngunit ginawa niya ang lahat ng paraan upang wag matuloy. Napakasakit ng eksena sa harap niya ngunit mas wala ng sasakit pa sa malamang nabigo niya ang lahat ng taong umaasa sa kaniya.
Sumubok ka kahit na isa lang yung malaking sugal wag mong susukuan ang isang napakagandang pangarap na hindi lumalaban
Patrick he won’t leave me
Inangat niya muli ang mukha hinanap ang lalaking pinakakailangan niya sa oras na iyon.
Katulad ng pangako nito hindi ito umalis nakatayo sa gitna patuloy na pumapalakpak kahit nilayasan na siya ng mga tao. May luha sa mata nito ngunit hindi nawawala ang ngiti sa labi nito. Ang ngiti nitong mistulang pinapaabot sa kaniya ang nilalaman ng pusot isip nito na hinding hindi siya nito iiwan na patuloy itong susuporta sa kaniya hanggang sa huling salita ng kaniyang awit.
Sa bawat pagdapa akoy babangon
Sa bawat sugat ako’y matuto
Sinenyasan ni Miss Vangie si Mang Bert tumigil naman sa pagtugtog ang huli. Tinanguan siya ni Mr Lee na nagpapabatid sa kaniyang magpatuloy. Tumingin siya sa kaniyang magulang base sa ngiti nito at pagtango nais din ng mga itong ituloy niya.
Lumaban ka
Napangiti siya ng binigyan siya ng hand signal ni Evangeline
Balang araw babangon din ako
Bumalik ang isang grupo ng taong hinding hindi niya inakalang babalik pa. Tama nga ba siya ng makitang may nabuhay na paghanga sa mata ng mga ito.
Pati ang ilang estudyante tumigil at muli siyang nilingon
Tatayo at lalaban
Sa kabila ng luha ako’y magiging matatag
Bumalik muli ang kaniyang pandinig at ang una niyang narinig ay ang malakas na palakpakan. Napapikit siya dahil sa hindi siya makapaniwala nagawa niya, nagtagumpay siya. Idinilat niya ang mata ang una niyang nakita ay ang nakangiting Patrick na may pinakamlakas ng palakpak. Puno ng kaliagayahan ang mata nito habang mataman siyang tinitignan.
Ang pagluha ko ngayon ay hindi tatagal
Baling araw ngingiti ako
Dahil
Naabot ko na pala ang aking pangarap
Epilogue
Natuwa ang taga Juilliard sa kaniya ang sabi nila wala daw kaso kung may sakit si Miss Co tutal sa klase ng boses nito hindi na niya kailangan masyado ng musika mas nakikita pa nga daw ang ganda ng boses niya pag walang musika. Nangako rin silang tutulong upang mapabuti ang kalagayan ni Miss Co na hindi nila ito basta basta iiwanan hannang sa maoperahan siya naniniwala silang maisasalba pa ang pandnig ni Samantha kahit daw matagalan hindi nila susukuan ang pangarap ng huli.
As expected from Miss Co gumawa na naman siya ng isang milagrong performance. Isang performance na siguradong tatak sa isipan ng lahat ng nanood sa kaniya.
Samantha is the kind of person na habang tumatagal lalong gumaganda maski ang kaniyang mga katangian sigurado ka na ba sa desisyon mo? Baka magsisi ka dahil nawala pa sayo ang maaari ng pinakamaganda ng bahagi ng buhay mo?
Im sure that this is the right decision coz Samantha’s dream is also my dream.
Patrick matagal ka bang naghintay?
Don’t worry I wont mind waiting
Lumungkot ang mukha nito
Siguado ka bang okay lang?
Oo naman ilang beses ko bang kailangang sabihin sayo
Nang makita niya itong umiiyak umatras ang tapang na iniipon niya unti unti siyang naduduwag ngunit hindi siya dapat magpatalo.
Maaring matagal bago tayo muling magkita. Pareho nating hindi alam kung kailan ako makakabalik.
Kaya nga wag mo ng palampasin ang pagkakataong ito na umalis
Para naman kasing madali yung sinasabi mo
Nagsimula itong umiyak papahidin sana nito ang luha ngunit nauna siyang gawin iyon.
Ang dami mong sinasabi baka mahuli ka pa sa flight mo
Hindi mo talaga ako gustong umalis ramdam kong gusto mo kong manatili rito
Gusto kitang umalis
Sinungaling ka
May silbi pa ba kung pahihirin niya ang luha nito kung tuloy tuloy naman iyon sa pagtulo.
Kung ayaw mo hindi na lang ako aalis mananatili na lang ako dito, dito na lang ako-
Hindi nito natuloy ang sasabihin dahil sa kinulong niya ito sa kaniyang braso. Tuluyan ng tumulo ang luhang kanina niya pa pinipigil at ilang gabi na niyang itinatago sa iba lalo na dito.
Hindi madali hindi ka madaling pakawalan kaya wag mo na kong pahirapan umalis ka na hanggang kaya ko pang pigilan ang sarili ko.
Patrick naman eh nakakainis ka na talaga
Sinubsob nito ang mukha sa kaniyang dibdib balak na naman nitong basahin ang polo niya.
Wala kang karapatang bumalik na hindi mo natutupad ang lahat ng pangarap ko kumalas siya rito tinitigan ito mata sa mata.
Lumipad ka ng napakataas siguraduhin mong kikinang ka ng kikinang. It will not be easy to let you go. Make me see that I did the right thing. It would be a shit of hell the longer I wait but as long as you will let me see that youre dream was the most beautiful one that youre voice was the most touching thing to hear Ill wait. Naiintindihan mo ba Samantha? wag mong subukang bigyan ako ng dahilan para pagsisihang pinakawalan pa kita.
Yumakap ito sa leeg niya
Panoorin mo ko ha wag kang titigil na panoorin ako at palakpakan kahit na na malayo ako. Wag kang aalis kapag handa na kong bumaba siguraduhin mong nandoon ka lang para saluhin ako.
I will
Inilapit nito ang mukha sa kaniya hinalikan ng buong ingat ang tungki ng kaniyang ilong.
Gustong gusto niyang habulin ito ikulong na lang muli sa kaniyang mga braso ngunit hindi iyon tama. Hinayaan na lang niya ang sariling tignan ang papalayo nitong bulto. Sinulit niya ang natitirang pagkataon hindi niya ito iniwanan ng tingin hanggang sa makababa ito ng overpass saka tumayo roon upang maghintay ng papadating na bus na maghahatid dito sa airport. Kahit na iyon din ang pinakamasakit sa kaniyang tanawin ang makita ang pagkawala nito.
Nagtama ang mata nila ng may humintong bus sa harapan nito. Kumaway ito sa kaniya nakangiti hanggang sa nagsimula na namang landasin ng luha ang maganda nitong pisngi.
Huminga siya ng malalim saka ubod lakas na sumigaw.
Mahal na mahal kita Miss Chubby Face!
Nagulat ito ngunit katagalan lalong itong napaiyak.
Kumaway siya rito
Pag balik mo liligawan na kita
Sigaw niyang muli na ikinatawa nito.
Nakatayo pa rin siya sa overpass hanggang sa umandar na ang bus na sinakyan ng babaeng sana nga muli niyang makita at sana sa lalong medaling panahon.
Tumunog ang cellphone niya
PERVERT C PATRICK! Wag k ng mnligaw hntayn u n lng ang sagot q pgbalik q malay u nmn db? ang una q p lng sa2vhn sau ay MAHAL DIN KITA…
Natatawa niyang sinave ang mensahe nito pagbalik nito pababasahin niya talaga iyon dito.
Fin...
He’s always look mad
Bawat miunto atang makikita mo siya hindi mo makikitang ngumiti eh
Hindi siya ngumingiti palibhasa gwapo ito kaya yata mahal ang ngiti.
Palagi siyang naninigaw
Hindi siya mahilig makipag usap
Palagi kang tatalikuran kasi ayaw yatang may kaharap na tao
Hindi niya ugali mangamusta kung ok ka
But...
He smiled
He begged
He shared
He stood up
He stayed in front me
And when i need someone he’s the one who always come
And
After my song he cried
Prologue
N
apakagulo ng paligid ng lumabas siya ng classroom hindi na iyon nakakapagtaka. Hindi bata ang estudyante ng eskwelahan nagkataon lang na sabik ang mga ito sa bagong mga bukas. Ang mga estudyanteng may mga ibat ibang personalidad ngunit nagkakaisa sa isang pangarap. Nag unahan ang mga ito sa mga upuan na akala moy mauubusan ng upuan kahit na siguradong sapat naman iyon para sa kanila. Kabaliktaran ng mga ito pinili niyang maghintay sa gilid. Siguradong hindi niya makikita ng maayos ang pagtatanghal ngunit mas lalong wala naman siyang karapatan isiksik ang sarili sa katulad ng mga ito. Ang pag pasok niya sa Melodic University ay isa lamang swerte.
Anong ginagawa mo diyan?
Napatingin siya sa nagsalita. Napayuko siya kilala niya ito sino ba namang hindi makakakilala sa katulad nito bukod sa napakaganda nitong mukha hinahangaan din ito sa napakaganda nitong boses na dahilan upang tanghalin itong number one ng audition.
Mamaya na lang ako uupo
Anong mamaya marami pang bakanteng upuan halika na
Sa kabila ng kaniyang pagtanggi kinuha nito ang kaniyang palad. Hindi niya alam kung paano naging madali ditong hatakin niya. Namalayan na lamang niyang nakaupo na siya sa ikatlong hanay ng mga upuan at sa tabi pa nito.
Nakakaexcite di ba? Ang makita ang mga taong nakatupad na sa kanilang mga pangarap
Hindi lang pala ito puro kagandahan may napakalalim din pala nitong pag unawa.
Tama ka siguradong maraming matutunan ang mga manonood sa kanila
Yup at malay mo mas lalo tayong maging inspirado
Dahil sa sinabi nito nakangiti siyang napatingin sa enteblado. Ang entebladong pinapangarap ng lahat ng mga naroroon na tayuan at pagtanghalan. Aminado siyang kasama siya sa bilang na iyon. Hindi nga lamang niya alam kung makakasama siya sa papalarin na matupad ang pangarap sa pamamagitan ng enteblado na nasa kaniyang harapan.
Namatay ang mga ilaw kasunod ang pag ilaw sa gitna ng enteblado. Nakakabingi ang naging palakpakan at hiyawan ng makita ang isang magandang babae na may ngiti sa labi. Ang ngiti sa labi nito ay naglalarawan ng kasiyahan na tinatamasa nito. Ganoon ba kaya talaga ang nagiging ngiti ng bawat nagtatagumpay? Magkaroon kaya siya ng ganoong ngiti. Pansamantalang nawala ang kaniyang mga alalahanin ng magsimula itong umawit nagsimula ring makaramdam ng kapayaan ang kaniyang dibdib. Kakaiba talaga ang epekto ng musikang nagmumula sa puso.
Wow! Ang saya!
Nakakatuwa panoorin ang ipinapakitang kasiglahan ng kaniyang nasa tabi. Katulad sila nito ng nararamdaman, magkatulad silang nagkaroon ng bagong lakas at pag asa.
Nag enjoy ka ba? Ano nga pala ang pangalan mo?
Hindi nakaka offend ang ngiti nito nakakatuwa pa ngang pagmasdan ang ngiti nito na may halong hiya.
Sa…Samantha
Ang gandang pangalan
Salamat
Ako nga pala si Evangeline
Matagal bago niya nagawang tanggapin ang palad nito ngunit hindi niya nakitaan ng pagkainip ang maganda nitong mukha. Mainit ang palad nito may kakaibang pakiramdam na hatid sa kaniyang dibdib.
Paano mauna na ako ha may gagawin pa kasi ako mag prapractice pa alam mo naman kailan nating haluan ng sikap ang lahat ng bagay lalo na ang pangarap. But kita tayo sa first day of school.
Tumango siya napasunod na lang ang tingin niya sa papalayo nitong bulto, bago ito tuluyang lumabas sa glass door lumingon ulit ito nakangiting kumaway bago tuluyang naglaho.
What a memorable day at school
Nakangiti niyang inaayos ang salamin bago humakbang.
Bubuksan niya na sana ang pintuan papasok sa music room ngunit hindi nagawang kumilos ng kaniyang palad. May musika siyang naririnig, isang napakalamyos na musika.
There’s a song that inside of my soul
It’s a the one that ive tried to write over and over again
Im awake in the infinite cold
Maganda ang boses ngunit may napakalungkot na emosyong nakapaloob sa bawat salita.
But you sing to me over and over again
Napakalalim ng boses kasing lalim na pinagmumulan nito. Sinasalamin ba ng awit ang pait at hapdi ng puso nito.
So I lay my head back down
And I lift my hands
And pray to be only yours
I pray to be only yours
I know now youre my only hope
Sa kabila pala ng kalungkutan may pag asa rin itong hinahawakan. Nakakatuwang isipin na sa kabila ng pighati may hinahawakan itong pag asa.
Napakalungkot na awit ngunit puno ng kahuluguhan. Puro paghihirap ngunit puno pa rin ng pag asa kung sino man ang nagmamay ari ng tinig na iyon hinahangaan niya iyon ng palihim at patuloy pang hahangaan.
Chapter One
N
agmamadali ka ata?
Nakangiti siyang lumingon sa ina.
Opo ma ngayon po kami magsisimula ng activities namin. Mag sisimula na silang hubugin kami lalo na ang aming mga kakayahan. Siguradong magiging mahirap pero hindi na ko makapaghintay siguradong napakagandang pakiramdam ang makaabot ng bagay na iyong pinangarap. Plus si Miss Vangie pa ang aming magiging guro.
Si Miss Vangie ay kilala ng lahat mahilig o hindi man sa musika. Kilala itong istrikto ngunit mas kilala ito bilang trainor ng mga sumikat ng musicians sa buong Pilipinas. Isa rin itong graduate ng melodic hindi nga lang basta graduate dahil ito ang nanguna sa batch nito.
Sigurado bang okay ka lang anak?
May bumakat na pag alala sa mukha ng kaniyang ina. Naapektuhan siya sa emosyon ng mukha nito nakakadala ang pag aalala at pagmamahal na pinapakita nito. Alam niyang mahal siya nito kaya kahit na nahihirapan itong tanggapin ang pangarap niya sinuportahan siya nito kahit na hinusgahan ng ng lahat ang kalidad nitong ina sa kaniya dahil lang sa maling paratang na pinabayaan daw nito ang kaniyang katawan kaya siya lumubo. Puno ng pag aalala ang puso nito hindi dahil sa bigat ng pangarap niya kung hindi dahil na rin mismo sa pasakit na dala dala sa kaniya ng kaniyang pangarap.
Okay lang ako ma kung hindi ako lalaban hinding hindi ako makakangiti
Napangiti ito nawala ang pag aalala sa mukha nito. Higit kaninuman ang kaniyang ina ang taong nakakaintindi ng kaniyang matayog na pangarap.
Mag iingat ka
Opo ma paalam po
My lady maaga po ba ang inyong klase?
Hindi, nagkaton lang na exicited ako
Hindi nawala pa ang ngiti sa kaniyang labi kahit na magsimula ng umandar ang sasakyan. Pagkatapos ng orientation nung makita niya ang pagtatanghal ni Gerlyn Salazar ang unang top student ng melodic university mas lalong naging makinang sa kaniya ang kaniyang pangarap. Ang katuwaan sa mukha nito ang mga ngiti at pasasalamat sapat na sa kaniya upang mas lalong maging inspirado sa kaniyang pangarap after that orientation she make a promise to herself na gagawin niya ang lahat upang maging matayog upang ang kaniyang pangarap ang maging pinakamakinang sa lahat. Sisimulan niya iyon sa unang klase hanggang sa pinakahuling araw niya sa unibersidad. Mas lalo siyang napangiti ng maisip ang isang babaeng kasama niya sa orientation. Napakakinang din ng mata nito siguradong napakaganda rin ng pangarap sa puso nito. Magkita pa kaya sila? Sana nga magkita pa sila ng babaeng nagngangalang Samantha.
First day of school ngunit minamalas pa ata siya nagkabuhol buhol ang trapiko kung kailan naman papalapit na siya sa university. Labing limang minuto na ang lumipas ngunit kahit isang dangkal walang ikinaandar ang sinasakyan niya. Thirty minutes na lang pag hindi pa siya bumaba baka malate siya ng tuluyan.
Mama ito na po ang bayad
Sigurado ka miss
Opo sige po ingat sa biyahe
Nagmamadali siyang umalis sa tricycle kung tatakbuhin niya baka makaabot pa siya sa opening.
Sana naman po makaabot ako please po
Napangiti siya ng masilayan ang malaking billboard ng kanilang eskwelahan. Napunta roon ang atensyon niya hindi niya namalayan ang pag arangkada ng isang binatilyo sakay ng bisekleta nito. Nabunggo siya nito tumama pa ang gulong nito sa paa niya napahiyaw siya sa sakit kasunod ang pagtumba sa lupa.
Ouch bakit kasi paharang harang ka sa daanan miss nakakagago ka naman eh!
Galit na bulyaw sa kaniya ng nagmamaneho ng bisekleta ng makahuma ito mula sa pagkakabagsak nito.
Hala nasira yung manibela ng bike ko!
Kinabahan siya ng may galit ng emosyon sa mata nito ng tumingin sa kaniya.
Tignan mo yung ginawa mo nasira yung manibela ko natanggal. Hala bayaran mo yan!
Wala akong pera
Kinakabahan niyang wika
Anong wala? Hindi pwede yan hala bayaran mo ko
Nakaramdam siya ng takot ng lapitan siya nito saka walang pag aalinlangang dinaklot ang kaniyang kwelyo.
Walang kwenta ang bike mo
Pareho silang napatingin sa nagsalita. Nakaitim itong jacket at nakashades nakatalikod ito sa kanila kaya ang tanging nakikita niya lamang ay ang likuran nito. Nakapusod ang mahaba nitong buhok na lagpas sa balikat nito. Hinawakan nito ang manibelang natanggal sa katawan ng bisekleta.
Bumangga lang siya sa pader natanggal na kaagad ang manibela
Nanlaki ang mata niya ng ihampas nito ng napakalakas sa lupa ang manibela na dahilan upang magkaroon iyon ng malaking biak isang hampas na lang siguradong mahahati ang hawak nito.
Hoy! Anong ginagawa mo
Binitawan siya ng lalaki lumapit ito sa lalaking naka jacket hinablot ito sa pamamagitan ng kwelyo.
Wala kang karapatang sirain ang bike ko!
Sa kabila ng katapangan at malakas na boses ng nagmamay ari ng bisekleta hindi maanigan ng takot ang mukha ng lalaking naka jacket.
Mas lalo kang walang karapatan pagbayarin ang isang babaeng naglalakad sa tamang lugar. Sa pagkakaalam ko iba ang lane ng nakabisekleta sa naglalakad.
Nanlaki ang mata ng lalaking may ari ng bike lumuwag ang pagkakahawak nito sa kwelyo ng lalaking naka jacket.
Ikaw ang basta na lang nagpapaandar ng bisekleta sa lakaran ng tao napakabilis pa ng patakbo na para bang pag aari mo ang daan. Kung may dapat mang humingi ng sorry ikaw iyon.
May kinuha ito sa bulsa nito isa iyong cellphone nanlaki ang mata ng lalaki marahil tama ang naiisip niya na laman ng hawak nito. May pinindot ang lalaking naka jacket nanlaki ang mata ng isa na nakapagkumpirma sa kaniyang hinala. Tuluyan itong binitawan ng lalaking nasiraan ng bike.
Kung ayaw mong hindi lang ang pagpapagawa ng wala mong kwentang bike ang problemahin you can go. But if you insisted for the girl to pay for that I guess then we can settle it at the police station but I have this
Iwinagayway nito ang hawak na cellphone
This thing can identify who’s the one in fault.
Halatang nais pang umalma ng lalaking nagmamay ari ng bisekleta ngunit alam na nito marahil na wala itong magiging laban kaya nilapitan na lang nito ang bisekleta nitong sira biitbit ang manibela saka hila hila ang katawan nito.
Napasunod na lamang siya ng tingin sa lalaking papalayo maski ang nakasaksi ang aksidente hindi na ito natantanan ng tingin.
Tatayo ka na lang ba diyan?
Napakislot siya ng marinig ang boses ng lalaking naka jacket. Natagpuan niya ang sariling natigilan ng makita ang mukha nito. Messy ang itsura nito but despite of that no one can deny the fact that he’s good looking. Bad boy ang image nito matapang ang tabas ng mukha ngunit hindi naman nakakatakot tignan. His lips have something special on them. Sana nga lang makita niya rin ang mata nitong nahaharangan ng shades na suot nito.
Estudyante ka di ba?
Ng marinig ang salitang estudyante napabalikwas siya ng tayo ngunit natagpuan niya ang sariling hindi makatayo ng maayos. Nag simula niyang indahin ang paa na nagtamo pala ng pinsala. Kumikirot iyon sa sakit sinubukan niyang ihakbang ng isa ngunit nakagat niya lamang ang labi.
Napailing ang lalaking nakashades lumuhod ito patalikod sa kaniya na ikinagulat niya.
Pasan na
Ha? Pero
Pasan na!
Napakislot siya tumaas ang boses nito. Aligaga siyang pumasan dito kakaibang init ang nagmumula sa katawan nito.
Napahigpit ang hawak niya sa leeg nito ng magsimula na itong tumayo.
Pasensiya na kung mabigat ako
Hindi ako nagrereklamo
Seryoso ang boses nito ngunit wala yong halong iritasyon para ngang wala man lang emosyon na nakapaloob sa matipuno nitong boses.
Nakarating sila sa gate ng unibersidad sa oras may sampung minuto pa siyang natitira napakalaki ng pasasalamat niya sa huli hindi lang kasi siya nito pinasan ng naglalakad. Ikinagulat niya nga ng magsimula itong tumakbo hindi man lang yata nito ininda ang bigat niya.
Salamat
Yumukod siya rito bilang tanda ng pasasalamat hindi naman ito nagsalita bagkus lumuhod lang ito sa harapan niya na ikinataranta niya.
Anong ginagawa mo? Maraming tao
May mga estudyanteng napunta na ang atensyon sa kanila hindi niya tuloy napigilan ang pamumula ng mukha.
Namamaga ang paa mo
Natigilan siya ng mapagtanto ang sinasabi nito kaya pala halos dumoble ang sakit ng paa niya. Paano kaya siya makakapasok ng maayos pero kahit na. Wala pa rin siyang balak umabsent sa unang araw ng pasukan lalo na sa university na pinapangarap niya.
Sa pamamagitan ng palad nito binatak nito ang suot nitong puting t-shirt gumamit ng pwersa upang mapunit ang tela. Pagkatapos nitong punit punitin ang tela na nagresulta ng animoy bandage na mahaba hinawakan nito ang paa niya napakislot siya hindi lamang pala ang likod nito ang mainit mas nakakabahala ang init na hatid ng palad nito.
Wag kang malikot
Napabuntong hininga siya ng napakalalim upang makontrol ang panginginig ng kaniyang sarili. Sinimulan nitong balutan ang sugat niya mahigpit ang pagkakatali nito ngunit mararamdaman mo pa rin ang pag iingat nito sa ginagawa. Ng matapos nitong balutan ang sugat niya nagsimula niyang maramdman ang pagbawas ng sakit na kaniyang iniinda.
Anong nangyari sayo Samantha?
Napalingon siya sa taong nagsalita napangiti siya ng makita si Evangeline ngunit ang mas nakapagbigay sa kaniya ng dahilan na ngumiti ay ang katotohanang natatandaaan siya nito sa kabila ng isang buwang pagitan ng orientation at ng araw na iyon. May pag aalala sa mukha nito ng lumuhod ito sa kaniya upang mas malapitan siya.
Ok ka lang ba? Anong masakit?
Nakakatunaw ng puso ang pag aalaa at concern na nababasa niya sa mukha nito.
Okay lang ako tinulungan niya kasi ako
Aniya na itinuro sa pamamagitan ng labi ang lalaking nasa harapan na hindi niya alam kung bakit bahagyang yumuko.
Sala…
Ipinagtaka niya ng makitang natigilan si Evangeline ng makita ang mukha ng lalaking naka shades.
Hindi niya pa makikilos ng maayos ang paa niya kailangan niya ng aalalay sa kaniyang paglalakad
Hindi tumitingin na wika ng lalaki saka ito tumayo walang namutawing salita mula kay Evangeline hanggang sa tuluyang makalayo ang lalaki.
May problema ba Evangeline?
Hindi kagad ito lumingon sa kaniya mas nauna itong nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Nakangiti na ulit ito ng lingunin siya.
Halika na aalalayan kita magsisimula na ang klase.
Inalalayan siya nito tumayo inilagay nito ang isa niyang kamay papatong sa balikat nito. Katulad ng lalaking naka shades wala itong reklamo habang inaalalayan siya papunta sa klinika ng school hindi na sila naka attend ng unang klase ilang beses na rin siyang humingi ng dispensa na sinusuklian lang nito ng pag ngiti at salitang wala yun.
Chapter Two
A
fter one week of absence from shool on its first week what a great time for her to be absent saka lang siya naka attend ulit ng klase. Kung ang iba naka adopt na sa environment siya nangangapa pa rin. Nakangiti si Evangeline sa kaniya ng lingunan siya nito. Magkahiwalay sila ng upuan nasa una itong hilera dahil na rin sa apelido nito. Ginantihan niya ang pag ngiti nito simula ng tinulungan siya nito naging matalik na silang magkaibigan ng huli regular itong nangangamusta sa kaniya sa text nung linggong hindi siya makapasok dahil sa injury sa paa. Mabuti na lang magaling at epektibo ang gamot na ibinigay sa kaniya isang linggo pa lang tuluyan ng nawala ang pamamaga ng kaniyang paa yun nga lang hindi pa rin siya pwede magtatakbo under recovery pa rin kasi siya. Natahimik ang lahat ng pumasok na ang kanilang professor sinigurado naman niya handa na ang utak niya at bukas na rin ang tenga niya sa pakikinig.
Emosyon sa iyong pag awit hindi lang nito ipinababatid na kailangan may emosyon ka habang umaawit if youre an actress you can act even without singing but to feel the song through its lyrics that’s what a singer do. Paano nga ba makakapaglagay ng emosyon sa ating pagtatanghal. Ang awit at ikaw hindi lang dapat magkatugma kundi nagkakaisa. Ounce you became one to youre song you can do it that magical thing every singer trying their best to achieve. A heartbreaking performance why is it called heart breaking? Kasi po kapag ang performance mo ay isang heartbreaking ibig sabihin nun nagtagumpay ka, nagtagumpay kang pasukin ang puso nila sa pamamagitan ng iyong pag awit
.
Tumatak sa isip niya ang huling linya ng professor nila bago matapos ang kanilang klase.
Paano ko nga ba malalagyan ng emosyon ang kanta ko?
Kanina niya pa iyon tinatanong sa sarili ngunit wala pa rin siyang makapang sagot. A lot of people already told her that she can sing well kaya nga nakapasa rin siya sa audtion ng university na hindi biro. Melodic university was known for being one of the greatest music schools in the Philippines even other countries recognizes the school. Ngunit sa kabila ng kasikatan at libo libong bilang ng nagtatangkang pumasok may limitasyon ang bilang ng tinatanggap sa unibersidad. Seven houndred yun lang ang bilang ng estudyante na nakakapasok. Sabi nga ng karamihan may mga talent talaga na di mapantayan ang tanging makakapasok. And she’s one of that seven houndred yun ang paulit ulit niyang sinasabi sa isipan lalo na tuwing makakaramdam siya ng panliliit sa sarili. Hindi naman kasi pang singer ang itsura niya ang main problema ay ang katabaan niya. Seventy two kilograms ang timbang niya mataba sa salitang mataba maski ang pisngi niya ang taba na hindi na niya ipinagtataka kaya nga pilit na lamang niya iyong tinatakpan ng kaniyang buhok at salamin. Hindi naman ganoon kalabo ang mata niya nakakabasa pa rin naman siya kahit walang salamin ngunit nakakatulong ang salamin upang kahit papano mabawasan ang appearance ng mataba niyang pisngi. Walang masyadong nakikipagkaibigan sa kaniya si Evangeline nga lang ang kabigan niya na lately nagiging busy. Ng maisip niya si Evangeline napangiti siya dahil bilib na bilib siya sa dedikasyong ipinapakita nito hindi nito alintana ang sinasabi ng iba na ito na ang magiging number one. Mas nakikita niya pa nga ang pagsisipag nitong matuto kesa ang magbigay ng impreyson sa iba.
Dapat maging tulad ako ni Evangeline hard work ang pinapairal pinapahalagahan.
Hoy Miss Mataba! Akalain mo babalik ka pa kala namin napagtanto mo ng wala kang pag asa dito
Kung kailan naman siya palabas na ng eskwelahan saka naman siya mapupunta sa gulo. Kilala niya ang grupo ng babaeng humarang sa kaniya grupo ito ng mga sosyal niyang kaklase na kahit halos magsumiksik na siya sa isang tabi siya pa rin ang nakikita at napapansin.
She’s really pathetic
Hindi lang ata ang taba niya ang mataba eh pati ang mukha
Napayuko siya ng magsimulang magtawanan hindi lang ang grupo nito pati narin ang ibang nakikiusyoso.
Umalis ka na hindi bagay ang isang tulad mo dito siguradong naawa lang naman sayo ang judges nung audition mukha kasing biik na naliligaw
Napahigpit ang hawak niya sa bag kung magtatagal pa siya baka umiyak lang siya at iyon ang hindi niya gagawin pwede siyang maliitin ngunit hindi niya dadagdagan ang dahilan ng mga ito upang lurukin ang kaniyang pagkatao.
Kung talagang naaawa sa kaniya ang mga judges how come she managed to be the one who got the highest score from Mr Lee.
Nanlaki ang mata niya ng mamukaan ang boses paano naman niya kaya makakalimutan ang boses ng kauna unahang lalaking naging gentleman sa kaniya.
Mr Lee the director of the university and also the main judge of the auditon been amased to her nandoon kayo di ba dapat alam niyo o nakita niyo na puno ng paghanga ang mukha ni Mr Lee ng panoorin siyang kumanta. O baka naman alam niyong walang binatbat ang performance niyo kaya hindi niyo na nagawa pang mapanood ng matagal ang paghanga ng mga judges sa kaniya.
And by the way alam kaya ng mga estudyanteng naririto kung anong ranking niyo sa audition o gusto niyo ako pa ang magpaalam
Nagkaroon ng takot sa mata ng tatlong babaeng kanina puro katapangan ang mayroon. Before she knew it nakalayas na ang mga ito.
Insecurity? How pathetic
Napatingin siya sa lalaking sa pangalawang pagkakataon niligtas siya. Hindi man ito mukhang superhero mas mukha pa nga itong villain ngunit para sa kaniya isa itong hero.
Ano ah salamat ha ang dami ko ng utang sayo
Wag kang magpasalamat naiinis lang ako sa ugali nila kaya naisip kong turuan ng leksyon
Kahit na ano pang dahilan mo nais ko pa ring magpasalamat. Salamat talaga
Nanlaki ang mata nito ng sinamahan niya pa ng pagyuko ang kaniyang pagpapasalamat
Napaangat lang siya ng tingin ng guluhin nito ang buhok niya na para siyang bata.
Don’t misinterpret me
Katulad ng mga nauna seryoso hindi lang ang mukha nito pati na rin ang boses na pinakawalan nito napakaseryoso. Ganito kaya talaga ito madamot sa emosyon wala man lang bang bagay na nakakapagbigay dito ng matinding emosyon?
Pagkatapos muling guluhin ang buhok niya tumalikod na ulit ito katulad rin ng una wala na siyang nagawa kundi tignan ang palayo nitong bulto.
Youre my only hope
Natigilan siya bakit kaya pumasok sa isip niya ang linyang iyon mula sa awit na isang beses niya pa lang naririnig.
Young master dumating po si mam Evangeline
Nanigas ang kaniyang katawan ng marinig ang pangalan na binaggit ng katulong. Sa kabila ng naramdaman niyang pananabik mas nanaig pa rin ang takot niyang makaharap ito.
Nasaan siya?
Nasa music room po
Naghatid sa kaniya ng mas lalong di kanais nais na pakiramdam ang narinig.
Sige pwede ka ng umalis
Magalang itong nagpaalam sa kaniya bago ito muling bumalik ng kusina. Ilang beses rin muna siyang nagpabuntong hininga bago nagsimulang humakbang sa music room. Hindi pa siya nakakarating sa pintuan narinig na ng kaniyang pandinig ang isang napakagandang musika. Mas lalo siyang nawalan ng lakas ng loob na humakbang papasok ng marinig niya ang mala angel na tinig mula sa loob ng music room
Oh…
There’s no mountain
No valley
No space
I wanted to play music no matter what happens being on the stage someday singing dancing making people happy that’s my dream I wanted to be a singer!
No heartache
No heartbreak
No fall from grace
That’s indeed a beautiful dream
Can’t stop me from believing
Tumigil ang musika pati ang pagdaloy ng ilang alaala sa kaniyang isipan. Napansin na pala nito ang presensiya niya.
Have you ever touched the piano? Para kasing hindi na siya nagagalaw
There’s no reason for me to play that
But you used to play before youre even the one who-
Anong ipinunta mo rito?
Ngumiti ito nagkaroon naman ng kakaibang reaksyon ang dibdib niya.
Bakit? Hindi naman siguro masamang bisitahin ka di ba?
Youre busy being a student aside from studying things at youre family’s company I really doubt it if you even have a time to sleep for a half day
Maybe not but I can skip company time to bonding time
Kinindatan siya nito na nagpabilis ng pagpintig ng puso niya
If she continues to be like this I would lost myself
I don’t have a time for a bonding time maari ka ng umalis
Tinalikuran niya ito pinigilan naman nito ang isang braso niya
What’s wrong with you Patrick? Don’t act like you don’t care because if youre not then how come you gave so much help to Samantha
I don’t remember such name
Anong hindi?! Yung babaeng tinulungan mo yung ginamit mo pa yung pinunit mong tela sa t-shirt mo para mabalutan ang namamaga niyang paa. Ibinilin mo pa siya sakin.
The fat girl yun ang unang pumasok sa isip niya ng marinig ang sinabi nito. So that was her name the name somehow suited her.
Oh you mean her I just pity her para kasing wala siyang kwenta na maski ang makitang may sugat siya hindi niya pa napansin.
Pity? Walang kwenta? How can you say such horrible things towards her? Mabuti siyang tao Patrick siya nga lang ang itinuturing kong mahigpit kong magiging kalaban although she dont realize it now but if she did im sure that she’s a very dangerous rival on the stage
You threat her as a rival?
Hindi niya nagustuhan ang ideyang yun sa di niya maintindihang dahilan.
Yes I look at her as a rival but im more confident to tell that she’s a great friend. Siguro nga natatakot ako sa talent niya but hindi ibig sabihin nun hindi ko siya ituturing na kaibigan. Aside from her talent I also recognize one thing about her and that is her good personality. Hindi siya dapat kinakaawaan dapat pa nga siyang hinahangaan.
Is that so? Good thing for her then to have you as a friend. But were different if you can feel friendliness towards here I only pity her
Iwinaksi niya ang pagkakahawak nito sa braso niya saka diretsong naglakad palabas ng mansion hindi na talaga siya nagkakaroon ng katahimikan sa sarili nilang pamamahay
What’s the matter with him? He turned into a completely different person
Hindi niya naiwasang makapagpakawala ng malalim na buntong hininga na hindi nakaligtas sa matalas na pakiramdam ng kaniyang ama.
Anong problema?
Napakislot siya at nakaramdam ng pagka asiwa ng makakuha siya rito ng titig na kinatatakutan ng mga empleyado nito lalo na siya na anak nito.
Wala dad
Are you sure?
Hindi kumbinsido nitong wika pinilit naman niyang pakaswalin ang mukha upang hindi na madagdagan ang pagdududa nito.
After the restoration of our resort in Boracay I want you to see a location in Cebu binebenta siya ng may ari sa mababang presyo but alam mo naman na hindi tayo sa presyo tumitingin kundi sa lokasyon ng lugar. Can you personally check it kung mapapakinabangan natin ng maganda?
I can’t dad
Sumandal ito sa upuan nito saka siya binigyan ng nagtatanong na tingin. Napalunok naman siya upang kahit papano magkaroon siya ng tapang.
Kasi dad we would have an acivity next week first solo performance namin in front of our professor importante pong nandoon ako makakuha ng mataas na marka.
You mean the singing thing
Atubili siyang tumango hindi naman nito tahasang tinututulan ang pagkahilig niya sa pagkanta ngunit hindi rin ito nagpapakita ng hayagang suporta. Kapag binabanggit niya ang pagkanta nakikinig man ito ngunit hindi nagbibigay ng komento kaya nga hindi pa rin siya komportableng sabihin dito ang tungkol sa pangarap niya.
Are you really into it?
Yes dad I love doing it
Ito naman ang napabuntong hininga
Alam mo naman siguro na marami ka ng obligasyon hindi lang sa kompaniya maski sa mga Cristobal mayroon ka ng obligasyon
Alam ko naman yun dad wala naman akong balak tumakbo but if I will face those responsibilities gusto ko sana natapos ko na ring harapin yung responsibilidad ko sa sarili ko
I know that’s why even though I don’t like what happening to him I can’t stop myself from thanking him secretly
Are you referring to Patrick?
Ngumiti lang ito nagkaroon ng di malarawang saya sa puso niya ng guluhin nito ang buhok niya na hindi na nito nagagawa sa kaniya.
Continue pursuing youre dream while you can. Ill support you from the shadow Evangeline
Thanks dad
Mahigpit niyang niyakap ang ama bilang pasasalamat.
Day of the performance ilang beses na niyang hinihipan ang mga palad upang mabawasan ang tensyon na nararamdaman niya. Bahagya siyang napatili ng may tumapik sa balikat niya.
Ginugulat mo naman ako
Natatawa naman na pinisil ni Evangeline ang pisngi niya
Nakakatuwa ka talaga ang cute pa
Wag mo kong bolahin kinakabahan na nga ako eh. Ikaw ba hindi?
Kinakabahan but im okay thanks to my dad
Ramdam niya ang katuwaan na basang basa sa mata nito. Hindi na siya mag uusyoso pa ngunit may pakiramdam siya na para sa ama nito ang kakantahin nito.
Nagsipagtahimik ang lahat ng pumasok na Miss Vangie na may kasunod na isang may edad ng lalaki.
Lets start I randomly pick up a name kapag natawag kayo pumunta na kayo sa harapan sabihin niyo muna kay Bert. Itinuro ni Miss Vangie ang lalaking nakaupo sa piano.
Tell Bert what is the song youre going to sing para alam niya kung ano ang tutugtugin niya now lets start dumukot ito ng papel sa hawak nitong maliit na kahon.
Evangeline Katherine Abelez
Goodluck
Binigyan niya pa ng ok sign si Evangeline ng tumayo ito kumindat naman ito bilang ganti napakaganda talaga nito.
Pagkatapos nitong lapitan si Mang Bert pumwesto na ito sa silya na ang harap ay isang mikropono pumailalim ang isang kanta na pamilyar sa kaniya.
Thank you for showing how to love
For showing what the world is
That I been dreaming off
And now I know there is nothing that I cannot do
Thanks to you
Hindi para sa kaniya ang kanta ngunit nagtagumpay si Evangeline na maipasok sa puso niya ang emosyong nakapaloob sa kanta nito. And it’s a feeling of being loved.
There’s no mountain
No valley, no time
No space
No heartache, no heartbreak
No fall from grace
Can’t stop me from believing
That my love will see me through
Thanks to you
Halos mapatayo siya dahil sa taas ng tono na pinakawalan ni Evangeline napakaganda ng pagdeliver nito ng tono walang nimpis.
Thanks to you
Hindi lang siya ang pumalpak halos buong klase ay nagsipalakpakan isang minuto lang itong umawit ngunit naging napakalaki ng naging epekto ng awit nito sa kanila. Maski si Miss Vangie na hindi ugali ngumiti napangiti pagkatapos ng awit ni Evangeline.
99
Tuwang tuwa siya ng marinig ang score ni Evangeline gusto niya sana itong sugurin ng yakap dahil sa sobrang tuwa ngunit pinigilan niya ang sarili nasa gitna sila ng klase. Bumalik ang pananahimik sa klase ng magsimulang mag bunot ulit si miss vangie magagaling ang mga sumunod na klase ngunit wala ng nakahabol pa sa score ni Evangeline ang sumunod na pinakamataas ay ang score ni Sevel magaling din niyang kaklase na 86 ang nakuha. Kinabahan na siya ng matanto niyang siya na lang ang natitira.
Samantha Anistashia Kate Co
Present!
Nagtawanan ang mga kaklase niya namula naman ang mukha niya sa sobrang kaba kung ano ano na ang ginagawa niya.
Proceed to the front Miss Co
Yes mam
Pagkatapos sabihin kay Mang Bert ang kanta dumoble ang kaba niya lalo na ng makaupo na siya sa silya nanginginig ang kamay niya ng mahawakan ang mikropono. Simula ng auditon ngayon lang ulit siya aawit sa harapan ng maraming tao tapos wala pa ang mama niya.
Kaya mo yan Samantha!
Pagpapalakas niya ng loob sa sarili ng marinig ang musika pinikit niya ang mga mata. Isang pigura ng lalaki ang nabuhay sa kaniyang isipan.
Lately I been winning battles left and right
But even winners can get wounded in the fight
People say that im amazing
Im strong beyond my years
But they don’t see inside of me
Im hiding all the tears
Hindi niya rin alam kung bakit ang lalaking iyon ang naiisip niya ng marinig ang kantang iyon. Katapangan wala nga siyang naaninag na kahinaan sa mukha nito. Walang emoyson ngunit bakit nga ba tuwing maririnig niya ang awit na iyon ito ang naiisip niya.
They don’t know that I keep running home when I fall down
They don’t know who picks me up when no one is around
I drop my sword and cry for just a while
Coz deep inside this armor
The warrior is a child
Kahit natapos na siyang umawit hindi pa rin niya nagawang dumilat ngunit ng marinig ang palakpakan sa loob ng silid nagawa niyang idilat ang mga mata hindi niya inaasahan na magpapalakpakan ang mga kaklase niya ng mapatingin siya kay Miss Vangie hindi lang ito nakangiti isa rin ito sa pumapalakpak. Halos maiyak siya dahil sa sobrang tuwa masarap pala talaga sa pakiramdam na magawa mong pasukin ang puso ng mga taong nakikinig sayo.
100
Hindi lang ang mga kaklase niya ang nagulat maski siya mas gulat pa nga siya ata sa mga ito
Akalain mo si Miss Mataba naka perfect
Nataasan niya pa si Miss Evangeline
Magaling naman kasi talaga pagkanta niya halos maiyak nga ako.
Agad siyang napatingin kay Evangeline dahil sa mga narinig nag alala siya sa magiging reaksyon nito. Wala siyang balak na kalabanin ito siguro nga gusto niyang mapansin ang galing niya ngunit hindi ibig sabihin nun nais niyang ungusan ang itinuturing na kaibigan. Laking pasasalamat niya ng wala siyang mabasang hindi magandang emosyon sa mukha nito bagkus nakangiti pa ito. Gumalaw ang labi nito congratulations napangiti siya ng mpagtanto na yun ang sinabi nito. Kumaway naman siya rito saka ngumiti upang ipahatid ang kaniyang pasasalamat.
After this activity I hope you manage to learn how important it is to have an emotion while singing and how great it is to see that you manage to deliver that feeling to the people listening to you.
Nagsimula ng maglabasan ang mga kaklse niya ng idismiss na sila ni Miss Vangie sinadya naman niyang magpaiwan upang magpasalamat kay Miss Vangie.
''Salamat po mam’’ wika niya kay Miss Vangie na dinadampot ang mga gamit nito
Whoever it is that youre thingking while singing he’s someone important
Ah eh… Hindi po, hindi ko nga siya kilala
Really? Hindi ka lang pala magaling sa pagkanta kung ganoon marunog ka rin palang makiramdam ng nakatagong damdamin
Nalito siya sa sinabi nito na nahalata ata nito kaya napapailing na tinapik lang nito ang balikat niya.
Keep up that spirit Miss Co
Sabay ito at si Miss Bert na lumabas ng art room.
She’s greater than I expected aniya sa sarili habang naglalakad palayo sa art room. Pinili niyang umalis bago pa man siya makita ng kahit sino .Ginulat siya ng performance ni Miss Chubby Face. Ngunit mas ikinagulat niya ang kakaibang naramdaman ng marinig ang pag awit nito.Nakita niya ang isang malaking puno natagpuan niya ang sariling lumapit roon. Hinang hina siyang napasandal sa malaking puno kahit na napakapeaceful ng paligid natagpuan niya pa rin ang sariling nabibigatan.
The warrior is a child
Napangiti siya ng mapakla bakit ba parang pakiramdam niya bagay sa kaniya ang kantang iyon.
Don’t you ever wish?
You were someone else
You are meant to be
The way you are exactly
Instead of singing under a tree don’t you think it’s better to sing in the art room? 145 student yun na ang bilang ng mga sumukong estudyante mga naduwag dahil pakiramdam nila wala silang laban. The craziest thought na maaaring isipin na isang taong nangangarap.
Wag mo nga po akong pag tripan kung naghahanap ka ng masisirang araw youre already to late matagal ng nasisira ang araw ko
Im not joking and im sure if you would sing in front of Mr Lee he would gladly accept you as his student
Im not planning to be a student especially at this kind of university
Really? Then I wonder why youre still here Evangeline already finish her performance three hours ago.
Hindi siya nakaimik katulad ng dati para itong psychic na may kakayahang basahin ang isang tao mula sa kaibuturan nito at katulad dati ikinaaasiwa niya iyon ng sobra kaya nga hanggang sa maaari hindi niya ito gustong makita lalo na sa pagkakataong iyon.
Everything would be okay even if it’s imposible to believe that it will
Miss Vangie
Mauuna na ako sayo youre not a student here but you can stay as long as you can I already inform the guards that you are my responbility that includes the faculty and Mr Lee.
Napabuntong hininga siya napapapikit saka mas lalong isinandal ang sarili sa malaking puno.
Mas lalo mo lang akong nilito Miss Vangie
W
ake up you bastard!
Bukod sa malakas na sigaw ng boses nakaramdam na rin siya ng mga hampas na ikinagising niya. Napabalikwas siya ng bangon ng makita ang galit na mukha ng ama.
What do you think are you doing? It’s already past twelve in the noon and youre sleeping
Im sorry
Im sorry? What the fuck Patrick!
Hindi nakaligtas sa kaniyang mga mata ang pagdiin ng kamao nito.
Wala ka na bang gagawin kundi ang pasakitin ang ulo ko bata ka?! Hindi ka pa ba kuntento?! Puro kahihiyan na nga ang ibinibigay mo sakin. Imbes na gumawa ka ng paraan upang hindi na madumihan pa ang pangalan ko mas lalo kang gumagawa ng paraan para isipin kong hindi kita dapat naging anak.
Masakit ang narinig niyang sinabi nito ngunit hindi niya iyon ipapakita sa harapan nito. Wala nga siyang balak ipaalam kahit kanino kung gaano na kabigat ang pasan pasan niya. Hinayaan niya itong magsalita ng mga salitang halos dumurog na sa kaniyang pagkatao. Walang makakainitindi sa kaniya kahit sabihin niya pa rito ang problema niya iisipin lang nitong napakababaw niya.
What happened? Patrick youre not like this before
What did you know? You don’t even bother to know anything? I don’t even think you have the right to ask me anything dad
Im youre father
Only on the paper dad never been in the real life
Tuluyan siyang bumangon pinigilan nito ang braso niya ngunit iwinaksi niya lang ang kamay nito.
Im really thankful that Evangeline didn’t see this devil side of yours. How could I even think that you could be a possible husband to her? You would only put shame to her family like you did to my name. I think there no other reason for the marriage to continue im such a fool to think that there still a good side in you.
When was the last time you called me son na hindi ka galit?
How could I call you my son if youre not worth to be called one?
Then if im not youre son whose son am I oh yeah right im a son that should never been born. A mistake a fruit of a thing that should never happen in the first place right?
Patrick
If you really don’t care you shouldn’t be here in the first place
Go to America Patrick ayusin mo doon ang buhay mo wala ng dahilan pa para manatili ka dito. I only wanted you to stay because of Evangeline but I guess then I overlook at you.
Ibig ba sabihin nun pag umalis ako tuluyan ka ng mawawalan ng koneksyon sa mga Abelez
Sa tingin mo ba? Pagkatapos ng kahihiyang binigay mo sakin may maihaharap pa ko sa kanila? The hell Patrick youre stupid more than I thought!
I will go to America if you want just… just leave me alone!
Palabas na sana siya ngunit pinigilan na naman siya nito sa braso.
Wala kang karapatan talikuran ako Patrick kung may dapat mang tumalikod sating dalawa wala iyong iba kundi ako.
Kahit na siya ang naunang mag planong lumabas ng kwarto nauna pa rin itong lumabas padabog nitong ibinagsak pasara ang pinto.
Damn! Damn! Damn! What the fucking shit!
Nagsimulang lumandas ang luha sa kaniyang mga mata. Paulit ulit siyang nagbitiw ng suntok sa dingding ngunit sa kabila ng paglapat roon ng dugo wala pa rin iyong naitulong upang maibsan kahit kakapirangot ang sakit na nararamdaman niya.
What the fuck!
Unti unti siyang nawawalan ng lakas tumayo tuluyan siyang napaluhod sa lupa habang patuloy naman nadudurog sa sakit ang kaniyang puso. Nagtagumpay siya sa gusto niyang mangyari ngunit bakit imbes na matuwa mas lalo pa ata siyang nawalan ng dahilan upang maging masaya.
Chapter Three
I
to lang ba miss?
Opo ito pong bayad
Thank you for coming we hope to see you again mam
Nakangiti niyang tinanggap ang sukli saka lumabas ng convenience store. After their last activity nabawasan ang mga estudyanteng umuusig sa talent niya and it make her happy. Kaya kahit na hindi na sila madalas nagkikita ni Evangeline hindi niya rin alam kung bakit parang nagiging napakabusy na ng huli. Natutuwa pa rin siya kasi kahit paunti unti nagiging maliwanag ang kaniyang pangarap. Nagulat siya ng mahinuhang nakalimang mansanas na kagad siya samantalang limang minuto pa lang siyang naglalakad. May isa pa pala siyang problema malakas pa rin siya kumain.
Ang hirap naman kasing tumanggi sa grasya lalo na kung masarap na grasya
Nanlulumong wika niya habang sinisimulan nang kagatin ang pang anim niyang mansanas. Patawid na siya ng lansangan ng makarinig siya ng ingay na para bang may sinipang kung ano. Nanlaki ang mata niya ng makita ang lalaking isang buwan na ng huli niyang makita. Subalit dapat nga ba siyang matuwa napakadilim ng mukha nito habang walang awat na sinisipa ang basurahan na para bang intensyon talaga nitong pulbusin ang walang kamaymalay na basurahan. Kinabahan siya ng makita ang ilang lalaking halatang naiinis na palapit rito. Bago pa niya maisip ang aksyon patakbo siyang lumapit sa lalaking nakashades.
Pasensiya na po medyo lasing lang po tong kaibigan ko
Mabilis niyang wika sa mga lalaking palapit dito mabuti na lang kahit na mataba siya nagawa niyang makalapit sa lalaki ng mabilis. Tinggap naman ng mga ito ang paliwanag niya lumakad na palayo ang mga ito.
Miss chubby face
Ha?
Aminado siyang chubby ang mukha niya kaya alam niyang siya ang tinutukoy nito ngunit imbes na makaramdam ng inis sa sinabi nito mas inaalala niya ang lungkot na naramdaman niya sa tinig nito.
Can you spend the rest of the day with me
Eh?
Hindi pa nga siya nakakasagot hinawakan na nito ang kamay siya saka siya hinatak patawid ng kalsada.
Luneta?
Hindi niya alam kung mapapangiti ba siya ng makitang napailing ang lalaking nakashades. Akala siguro nito kung saan na sila papunta dahil sumakay pa sila ng LRT.
Maganda naman sa Luneta Mr Shades
Patrick
Ha?
Call me Patrick
Anito saka nilibot ang tingin sa paligid.
Kahit pala gabi marami pa ring tao rito
Oo naman maganda kasi ang luneta Pat…Mr Shades!
Kahit nakashades ito napansin niya pa ring tumaas ang kilay nito napangiti pa ito na parang na aamuse sa kaniya.
Dumoble ang bilis ng pagtibok ng puso niya ng ilapit nito ang mukha sa kaniya.
Patrick Miss Chubby Face
Bakit ba ang bango ng hininga nito?
Call me Patrick
Nang aasar ba ito bat lalo nitong nilalapit ang mukha sa kaniya alam kaya nitong nanginginig ang tuhod niya?
Pa…Pat… Mr Shades!
Bat parang kinakabahan ka Miss Chubby Face? Wag mong sabihin na tinatamaan ka na sa appeal ko
Nagulantang siya dahil naging over ang reaksyon ng puso niya.
Wag mo kong tawaging chubby face saka ang kapal ng mukha mo Patrick! Kala mo kung sinong gwapo totoo nga pero hindi naman dapat ipagmayabang.
Pumailalim sa gitna ng katahimikan ang malakas nitong tawa. Yun ang kauna unahang tawa na narinig niya mula rito. Natagpuan niya ang sariling napapatingin na lang dito. Wala kasing halong pagkukunwari ang pagtawa nito para ngang may pakiramdam siya na ngayon lang ulit ito nakatawa. Ilang minuto rin itong tumawa bago nahinto.
Nakakatuwa ka talaga Miss Chubby Face tama pala ang desisyon ko na ikaw ang makasama sa huling araw
Huling araw ng ano?
Natigilan ito may dumaang emosyon sa mukha nito na agad ring nawala, nawala o sinadya nitong itago?
Anong masarap kainin sa Luneta Miss Chubby Face
Wag mo kong tawaging chubby face Samantha ang pangalan ko
Nice to meet you then Samantha
Napakaganda ng ngiti sa labi nito gusto naman niyang tignan ang lupa para kasing nahulog ang puso niya baka hindi na makabalik.
So halika na nagugutom na ako
Si…sige
Napasunod na lang siya rito may tuwang pumaloob sa kaniya ng mahinuhang magkasabay nilang nilalakad ang kahabaan ng Luneta.
Masarap pala ito pero hindi halata
Nagkaroon siya ng bilib sa sarili dahil sa narinig. Hindi niya kasi inaasahan na magugustuhan nito ang fishball hindi naman dahil sa wala siyang bilib sa fish ball thankful pa nga siya sa naka imbento ng pinakamasarap na turok turok product si Mr Fishball. Mukha lang kasing mayaman si Patrick kahit pa kasi sabihin medyo mahaba ang buhok nito may bigotedi pa rin maitatanggi na mula ito sa mayamang pamilya. Base na rin kasi sa kilos at pananalita nito kahit pa sabihing hindi kagandahan ang lumalabas na salita sa labi nito halatang may mataas itong pinag aralan parang si Evangeline na kahit simple hindi maitatago ang pagiging elegante. Hindi naman mahirap ang pamilya niya may kaya naman sila maganda ang trabaho ng papa niya. Binibigay naman ng mama niya ang lahat ng tingin nitong kailangan niya lalo na ang pagkain. Yun nga lang kung ikukumpara sa level ng mga ito siguradong papasa lang siya bilang simpleng nilalang.
Saan tayo susunod na pupunta?
Ha? Eh saan nga ba?
Wala siyang maisip na isagot hindi naman kasi siya nakikipagdate wala pa nga siyang nagiging date.
Pero teka sino bang nagsabi sayong date to
Natampal niya ang noo dahil sa kadumihang naiisip niya.
Anong iniisip mo at sinasaktan mo na ang sarili mo
Napanganga siya nakakahiya nasa tabi niya lang pala si Patrick ang tanga niya talaga
Ah wala para kasing may dumapo biglang nangati
Sigurado ka baka naman may iniisip kang katakot takot
Hindi siya makapagsalita iniwas niya ang tingin at sa ginawa niyang pag iwas may nakita siyang karaoke sa isang kainan di kalayuan. Walang sabi sabing tumakbo siya papunta roon kailangan niyang kumanta para mabawasan ang kung ano anong katakot takot na bagay na sumasalakay sa kaniyang isip lalo na sa di na makontrol na pagtibok ng kaniyang puso.
Magkano isang kanta miss
Five lang mam
Kumuha siya bente saka iyon pinpalitan dito
You really like singing
Yap kapag nadedpress ako tapos nalulungkot dinadaan ko sa pagkanta kapag nalulungkot ako pipili ako ng nakakalungkot kapag masaya syempre masaya kasi nga sabi nga nila di ba hanggang hindi mo nailalabas ang nararamdaman mo mas lalo mo itong iindahin. Hindi ko kasi gustong umiiyak kahit na iyakin ako kaya dinadaan ko na lang sa pagkanta para kung sakali mang umiyak ako habang kumakanta ang maiisip ng tao nadadala lang ako sa kanta kahit ang totoo malungkot lang ako.
Can I have the mic I want to sing
Ikinagulat niyang ang sinabi nito ngunit ibinigay niya rito ang mikropono
Sing to me the song of the stars
Of your galaxy dancing and laughing and laughing again
When it feels like my dreams are so far
Sing to me of the plans that
You have for me over again
Maganda ang boses nito nasa tono rin ito ngunit rinig niya ang paggaralgal ng boses nito na para bang pinipigilan nitong umiyak. Napakalungkot ng boses nito.
So I lay my heads back down and
I lift my hands and pray
To be only yours I pray to be only yours
I know now
Youre my only hope
May namuong luha sa gilid ng mata nito na agad nitong ipinahid. Hindi na nito tinapos ang kanta inilapag nito ang mic sa mesa saka tumalikod upang lumakad paalis.
Nag dadalawang isip man pinili niyang sundan lang ito habang naglalakad hindi niya gustong makielam dahil ramdam niyang napakabigat ng dinadala nito ngunit hindi naman siya mapakaling walang sinasabi. Sa sobra atang tensyon niya sa nangyari hindi na niya namalayan ang gutom. Namula ang mukha niya ng tumunog ang nagugutom na pala niyang sikmura.
Bihira to hindi ko napansin na gutom na pala ako
May narinig siyang pagtawa
Tumigil ito sa paglalakad nakita niyang kinilos nito ang kamay upang pahidin siguro ang luha na di nito mapigil.
Miss Chubby Face you really know the right thing to say
Bigla nitong wika pagkatapos nitong manahimik ng ilang minuto nakangiti na ulit ito ng lingunin siya.
Sige ako ang pipili ng lugar tutal napatawa mo ako ill treat you to a dinner
Wag sa sosyal ah
A princess deserve the best
Hindi ako prinsesa at lalong hindi ako papasang mukhang prinsesa
Stop with the silly talk maraming nasasayang na oras
Hinawakan nito ang kamay niya may kakaibang init siyang naramdaman na nagpataas ng balahibo niya. Gusto niyang bawiin ang kamay at the same parang gusto niyang hawakan na lang nito ang kamay niya. Masama talaga ng epekto sa kaniya ng di pagkain.
Uwi na ko may gagawin pala ako
Wika niya saka nagtangkang tumakas ngunit mabilis na nahawakan ni Patrick ang braso niya.
Ililibre nga kita di ba
Pero hindi ako nababagay tignan mo tong suot ko
Itinuro niya ang sarili
Aakalain ng tao diyan na kakabangon ko lang sa higaan na totoo naman nakaramdam kasi ako ng gutom habang natutulog kaya lumabas ako para bumili ng maraming apples… pero hindi yun ang punto!
Nakajogging pants siya na malaki, ang white t- shirt niya na may printing pa ni Spongebob malaki rin. Nakasuot din siya ng pink na jacket na malaki rin mabilis kasi siyang lamigin na picture naman ni Hello Kitty ang naka print.
Mahilig ka ba sa stufftoy?
Oo puro nga stufftoy yung kwarto ko tapos si mama puro stufftoy din yung nireregalo sakin tuwing birthday ko ang cute nga kasi palaki siya ng palaki habang tumatanda ako
Natigilan siya mababatukan na niya talaga ang sarili palagi siyang maraming sinasabi.
Pano mo nalaman?
Nahihiyang napatingin siya rito pati ang boses niya mahina nahihiya na kasi siya sa mga simple niyang katangahan
Ngumiti lang ito saka ginulo ang buhok niya umiwas naman siya mukha na nga siyang bruha mas lalo pa nitong paguguluhin ang buhok niya.
You don’t need fancy clothes to be pretty as long as you love yourself you don’t have anything to worry about. Wag na wag mong kakamuhian ang sarili dahil kung gagawin mo yun wala ring makakakita kung gaano ko kaganda start by loving yourself and I’m sure everybody would see how beautiful you can be. If you continue to hate yourself no one would see the reason to loved you.
Hinawakan nito ang kamay niya saka pumasok sa loob ng restaurant. Kahit na nakakaramdam ng takot hindi niya alam kung bakit may kakaiba siyang tapang na nararamdaman dahil kaya iyon sa hawak nito ng mahigpit ang kamay niya.
Nakakuha sila ng atensyon simula pagpasok hanggang sa makaupo sila. Pinilit naman niyang maging matapang lalo na sa tuwing matitignan niya si Patrick. Wala ni isang bahid siyang nakikita rito na ikinahihiya siya nito ng minsang ngang magtama ang mata nito ngumiti pa ito sa kaniya.
Give us the best food this restaurant can offer
Wow she’s a pig
I bet the guy only pity her
Poor guy to be tucked in a fat girl like that
Napayuko siya unti unting naglaho ang self esteem na meron siya.
Wag kang yuyuko walang dahilan para yumuko ka
Napatingin siya kay Patrick may naaninag siyang iritasyon sa tinig nito.
Patrick…
Wag mong iisipin ang sinasabi nila ito ang isipin mo
Hinawakan nito ang kamay niyang nasa mesa saka iyon pinisil
Na sa gabing ito na pinakamalungkot ako ikaw ang pinili kong makasama at hindi ako nagsising I spent this day with you thank you for being with me Samantha
Nakakatunaw ng puso ang sinabi nito hindi niya akalaing natulungan niya pala ang huli. And that night she became proud of herself dahil nagawa niyang pangitiin ang isang taong katulad ni Patrick.
Chapter Four
N
airaos nila ang dinner sa restaurant ng payapa. Ngunit wala na ring nagsalita sa pagitan nilang dalawa. Maski sa pagsakay nila ng LRT tahimik ito dumiretso sila sa Manila Bay. Nais daw nitong makita ang dagat kahit na alam niyang mapapaglitan na siya dahil pagbili lang ng mansanas ang ipinaalam niya hindi niya mapigilan ang sarili na samahan ito. Bumalik kasi ang aura nito ng makita niya itong nagsisipa ng basurahan lalo ng umawit ito sa videoke. Napakalungkot nito wala man itong sinasabi malinaw na nilalarawan iyon ng mukha nito. At ang bawat pagbitaw nito ng napakalalim na buntong hininga sigurado siyang sumisimbolo iyon sa kabigatan ng dinadala nito.
Ang payapa ng dagat di ba?
Ah oo maganda ngang tignan
Kamusta na si Evangeline?
Natigilan siya
Kilala mo si Evangeline?
Hindi ito umimik patuloy lang itong nakatingin sa dagat.
Sa tingin mo ba napapasaya siya ng pag kanta?
Hindi man niya alam kung kaano ano ito ni Evangeline natagpuan niya ang sariling sinasagot ang tanong nito.
Nung una ko siyang makita sa audition alam ko ng mahalaga sa kaniya ang pagkanta. Tapos ng makasabay ko siya sa orientation lalo kong nakumpirmang desidio siyang kumanta. Siya nga ang ginawa kong inspirasyon kasi bago ko siya nakilala sa orientation I already giving up on my dream but when I saw her how happy she was I feel ashamed of myself. Napakaganda ng pangarap ko dapat yun ang tignan ko kung gaano siya kaganda hindi kung gaano siya kalayo. Pag inisip kong imposible mas lalo itong lalayo. Mabuti ng mahirapin ako kesa sa hindi ako sumubok dahil sa totoo lang kahit mahirap masaya pa nga ako ngayon.
Tumingin siya sa posisyon nito.
And I’m sure Evangeline feel the same every time she sing she smile every time she achieve something as long as she can sing I’m sure Evangeline would be happy
That’s great to hear na masaya siya
Ng makitang napangiti ito ulit nakaramdam siya ng katuwaan kahit na alam niyang hindi naresolba ang kinikimkim nito ngunit ang pag ngiti nito ay sapat ng senyales upang masabi niyang kahit papano naging okay ito.
Ako kaya? Do I have the right to be happy?
Bumalik ang kalungkutan sa mga mata nito ngunit hindi lang basta kalungkutan ang nabuhay pati ang emosyon ng pait at sakit ay naging visible na rin.
Samantha!
Napalingon siya sa tumawag sa kaniya nanlaki ang mata niya ng makita si Evangeline pansamantala itong tumigil sa pagtakbo upang habulin ang hininga nito. Ngunit pagkatapos nitong kumalma saglit agad itong tumakbo palapit sa kaniya. Nabigla siya ng yakapin siya nito ng mahigpit mabuti na lang hindi sila natumba.
Im happy youre alright I been worried sick. Tinawagan pa lang ako ng mama mo nag alala na ko ng sobra umiiyak rin kasi ang mama mo hindi mo daw ugali lumabas ng bahay ng gabi lalo na pag matagal. Ano bang iniisip mo Samantha bat umalis ka na iba naman ang paalam mo?
Sasagot na sana siya ngunit naunahan siya ni Patrick
Akong may kasalanan pinilit ko siyang samahan ako
Hindi nakaligtas sa kaniya ang gulat na ekspresyon sa mukha ni Evangeline. Matagal ang naging pagtitig nito kay Patrick na sinasalubong ni Patrick subalit pakiramdam niya nahihirapan itong gawin iyon.Bumitaw mula sa pagkakayakap sa kaniya si Evangeline humakbang ito palapit ky Patrick. Nanlaki ang mata niya ng makitang sinampal nito ng malakas si Patrick. Namula ang mukha ng huli ngunit hindi ito nagpakita ng pag inda sa sakit na natamo nito mula sa sampal.
How could you? Sa dinami dami pa ng tao si Samantha pa
Evangeline teka nag…
Ano naman kung siya pasalamat pa nga siya dapat
Pasalamat? Ang kapal ng mukha mo Patrick kung wala ka ng ibang balak gawin sa buhay kundi sirain ito wag kang mandamay ng isang tao lalo na ng katulad ni Samantha. Hell with youre life! Hindi ka naman nakikinig so bahala ka na kung gusto mong maging pinakawalang kwentang tao ngunit wag mong hatakin si Samantha pababa sayo. Wag mong gawing patapon ang buhay niya katulad ng sayo.
Tama ka isa akong taong walang magawa kundi ang manira ng buhay ng iba. Nakakainis ka nga kasi biglang kang dumating di sana naimpluwensyahan ko na siya.
Bakit siya ganito? Bakit siya nagsisinungaling
Ang sama mo Patrick! Im really starting to hate the fact that I have known someone like you
Hindi lang ako masama napakasama pa Evangeline
Nakita niya ang lalong pagtindi ng galit sa mukha ni Evangeline ng makita niyang umangat ang kamay nito agad niya iyong inawat.
Tama na Evangeline
Samantha
Halatang nagulat ito sa ginawa niyang paghawak sa kamay nito.
Hindi niya ko pinilit kusa akong sumama sa kaniya saka wala siyang ginagawang masama
Wag mo na kong ipagtanggol Miss Chubby dahil tama ang lahat ng sinabi ni Evangeline
Instead of being ashame how can you be so proud of this Patrick?
Because making other miserable makes me happy
Malungkot ka! Malungkot ka! Bakit mo ba ginagawa to? Bakit mo siya pinapaniwala sa mali?
Nalilito siya hindi niya alam kung bakit ganoon ang nangyayari kung bakit iba ang lumalabas sa labi ni Patrick. Kung bakit ginagawa nito ang lahat ng paraan upang galitin si Evangeline. He cared for Evangeline baka nga ito pa ang taong pinaka nagaalala sa huli. Ang pagtingin nila sa dagat kanina ang pagsabi nito na maganda kung masaya si Evangeline lahat yun ay totoo. Ngunit bakit ang kabaliktaran ng nararamdaman nito ang ipinapakita nito sa huli.
Iuwi mo na yan si Miss Chubby baka lalong masira ang gabi niyan
Puno ng pagtatanong ang isipan niya ngunit kahit isa sa mga tanong na yun hindi niya magawang ibukang bibig.
Sorry for seeing things like this Samantha
Wala na ang galit sa mukha ni Evangeline napalitan iyon ng kalungkutan at habang lumalayo ang bulto ni Patrick mas lalong nagiging malungkot ang anyo nito.
How I wish I know what happened, what should I do to help him.
Evangeline
Hinawakan niya ang palad nito at pinisil iyon
Nag aalala siya sayo sigurado may pumipigil lang sa kaniyang ipakita yun pero sigurado ako na nag aalala si Patrick ng sobra kay Evangeline
Uuwi na tayo Samantha
May ngiti sa labi ni Evangeline ng yayain siya ngunit hindi na iyon buo katulad ng mga nauna nitong ngiti.
Hindi niya alam kung anong nangyari basta natagpuan na lang niya ang sariling pasakay sa kotse na dala ni Evangeline. Habang nasa sasakyan pareho silang walang imik ni Evangeline para ngang hindi man lang nila alam na katabi nila ang isat isa.
Ano kayang iniisip nito bakit parang sa bawat buntong hiningang binibitawan nito para bang ang hirap ng paghinga.
Pinili na lang niyang mapatingin sa labas ng bintana ng kotse nakakalungkot na nga ang atmospera kung titignan niya pa si Evangeline baka mas lalo lang siyang malungkot.
Hindi niya alam kung tama ba ang desisyon niyang timingin sa labas ng bintana dahil kasi sa ginawa niya nakita niya ang isang bulto na nasa gitna ng overpass na malalampasan na nila.
Patrick…
May nabuhay na musika sa kaniyang isipan musikang kumakatok sa kaniyang kaibuturan.
There’a song that’s inside of my soul
Mabuti na lang pala ikaw ang napili kong kasama sa huling araw
It’s the one that ive tried to write over and over again
Sa gabing ito na pinakamalungkot ako ikaw ang pinili kong makasama
Im awake in the inifinite cold
But you sing to me over and over again
If you continue to hate yourself no one would see the reason to loved you
I pray to be only yours
I know now
Youre my only hope
May mabigat itong dinadala na siyang pumipigil dito
Kinalabit niya ang driver ni Evangeline
Manong pahinto po ng kotse baba ako
Bakit may problema ba Samantha?
Hindi na niya nagawang sagutin ang tanong in Evangeline sa kabila ng pagtawag nito mabilis siyang umalis ng sasakyan. Kahit na nahihirapan siya dahil sa taba niya ginawa niya pa rin ang lahat ng paraan upang makatakbo ng mabilis. Hindi niya pinansin ang pagod na unti unting kumakalat sa kaniyang katawan patuloy siya sa pagtakbo kahit parang wala na siyang ihihinga pa.
Sa tingin mo ba napapasaya siya ng pag kanta?
Hindi siya masamang tao ang totoo siya ang klase ng tao na gagawin ang lahat para sa kaniyang minamahal
Kahit ayaw niya sana napatigil siya ng makapunta na siya sa unang hakbang ng overpass.
Because making other miserable makes me happy
Pano mo nasasabi ang mga bagay na iyon kung malinaw namang ginagawa mo ang lahat ng paraan para maging masaya siya.
Hindi siya nagtagal ng paghinto sinimulan niya kaagad ang pag akyat ng overpass.
That’s great to hear na masaya siya
Malungkot ka miserable ang pinagdadaanan mo pero patuloy mo pa rin iyong ginagawa dahil sa gusto mo siyang maging masaya
Ang sama mo Patrick! Im really starting hate the fact that I have known someone like you
Pero kung ipagpapatuloy mo to paano ka?
Ako kaya? Do I have the right to be happy?
Sinong makakintindi sa nararamdaman mo? Sinong uunawa sa ugali mo? Sinong makakapag isip na hindi ka masamang tao? Na ang totoo kailangan mo lang ng pag unawa. Kung magpapatuloy to sino? Sino ang mag aalaga sayo? Ang magbibigay sayo ng dahilang…
Sa wakas nagawa iyang marating ang ibabaw ng rooftop at doon niya sa nakita si Patrick. Sa gitna ng napakatahimik na overpass kung saan walang ibang tao. Nakaibabaw ang isang ingay na nagmumula sa mahina nitong paghikbi at sa tulo ng mga luhang nagmumula sa mata nito.
Sino ang magbibigay sayo ng dahilang ngumiti sa kabila ng sakit na mag isa mong hinaharap at iniinda.
Huminga siya ng malalim at sa kailaliman ng gabi kung saan wala kang ibang maririnig kundi ang pagtibok ng iyong puso sinimulan niya ang pag awit ng kantang nung una pa lang inalaan na niya rito.
Unafraid because
His arrow is the best
But even soldiers need a queit place to rest
Napaangat ang tingin nito mula sa pagkakayuko may luha pa rin sa mata nito ng mapatingin sa kaniya. Hindi niya rin alam kung bakit ngunit ng lumakas ang pag iyak nito kasama na rin siya nitong lumuluha.
People say that im amazing
I never face retret, oh no
But they don’t see the enemies
That lay me at his feet
Makakatulong ba kung sasabyan kitang iiyak? Makakatulong ba ako kung ipapalam ko sayong nauunawaan kita? Makakatulong ba sayo kung sasabihin kong mabuti kang tao? Makakatulong ba sayo kung sasabihin ko sayong gusto kitang ngumiti.
They don’t know that I keep running home
When I fall down
They don’t know who picks me up
When no one is around
I drop my sword and cry
For just a while
Coz deep inside this armor
The warrior is a child
Pagkatapos ng kaniyang pag awit na para sa kaniya pinaka naging madamdamdamin ng pag awit na gagawin niya unti unti siyang lumapit sa patuloy na lumuluhang si Patrick. Walang salitang namutawi sa labi nito patuloy lang itong umiiyak. Nabuhay ang ngiti sa labi niya isang ngiting puno ng pag unawa. Hinubad niya ang kaniyang jacket at sinuout sa napaluhod ng umiiyak na si Patrick. Hinawakan niya ang ulo nito isinandal iyon ng buong ingat sa kaniyang balikat.
May karapatan kang maging masaya Patrick…
Naging hagulhol ang pag iyak nito kumilos ang kamay nito niyakap ang kaniyang balikat habang patuloy lamang na umiiyak. Hindi naman siya kumilos hindi siya kikilos hindi siya lalayo rito hanggang kailangan nito ng maiiyakan hinding hindi siya tatayo.
Chapter Five
After four long but challengable at the same time fun months…
Kapag tumibok ang puso
Wala ka ng magagawa kundi sundin ito
Kapag tumibok ang puso lagot ka na siguradong huli ka!
Huli kang bata ka!
Nabitawan niya ang hawak na pandesal painosenteng kinain niya iyon ng mabilisan halos mabilaukan pa siya pero ng makita ang nakataas na kilay ng mama niya umatras tapos diretso baba ang pandesal para matunaw.
Ikaw na bata ka! Anong ginagawa mo ha? Bat mo ibabalik yang pinapabaon ko sayo? kung di pa kita nahuli naku malamang nakatakas ka na naman
Umakto itong pipilipitin ang tenga niya.
Wag naman ma hindi na ko bata
Pero sa kabila ng pagprotesta niya at pag iwas dito nagawa pa rin nitong pilipitin ang tenga niya.
Ma ang sakit naman
Reklamo niya nakakapanlumo ng makita niyang namumula ang tenga niya halatang naiinis talaga ng huli sa kaniya.
Hindi nagpapakahirap ang daddy mong gumawa ng paperworks para lang gutumin mo ang sarili mo
Lintanya nito habang naglalakad sa isang cabinet kumuha roon ng paper bag saka sinuksok sa loob nun ang lahat ng pagkain na madadampot nito sa mesa natataranta naming pinigilan niya ang kamay nito.
Ma wag na yan okay na ko sa isang sandwich
Isang sandwich!
Hysterical na wika ng mama niya padabog nitong inihagis sa mesa ang paper bag ewan niya lang kung may maswerteng nakasurvive na naging buo pang ring pagkain.
Ano bang nangyayari sayo Samantha?
Nasabunutan na ng mama niya ang sarili nito naguilty naman siya.
Baby ko ang tagal naman umalis ng sumapi sayo tignan mo nga yang itsura mo
Pinalo palo nito ang flat na niyang tiyan
Ang baby ko kawawa naman wala ng bilbil ang payat ng ng tiyan hay naku naman oh
Pinigilan niya ang matawa ng makitang depress na depress na ang mama niya. Tandang tanda niya pa nga na nung nagsisimula pa lang siyang magdiet halos tambakan nito ng pagkain ang kwarto niya nagmistulang mini convience store ang kwarto niya noon at hanggang ngayon. Infairness to her beloved mother ginagawa nito ang lahat ng paraan upang mapakain siya yun nga lang may disiplina na siya sa pagkain. Four months ago after that memorable evening na hinding hindi niya makakalimutan nagsimula siyang gumawa ng hakbang upang maimprove ang sarili at sinimulan niya iyon sa pagdidiet. Kunsimado naman ang ina niya ng mga buwan na yun may one time kasi na nasosobrahan na pala siya ng di pagkain kaya nasugod siya sa hospital ngunit sa kabila ng katakot takot na sermon ng parents niyang kailan kaya siya titigilan na gawing baby nagpatuloy siya. And after that long challenging and fun four months she finally achieve it a fourty eight kilogram weight. Ilang kilograms din ang nawala sa kaniya at the age of twenty kahit papano sexy na niyang madedescribe ang sarili.
Ma im okay im contented to my body don’t need to be overacting
Sus naman o English speaking na ang baby ko. Ano ba naman to kung sino ka mang sumapi sa pinakamamahal kong baby parang awa mo na layuan mo na siya.
Anito na parang may masamang espirito sa paligid sinamantala naman niya ang paglilitaniya nito upang makaalis. Hindi yata siya papayag na malate sa pagbubukas ng second sem at last sem niya sa university. And to top it all field trip pa nila bukas kung saan pupunta sila ng Julliard piling estudyante lang ang nakasama hindi naman kasi pwedeng magsama ng napakarami sa kilalang university na iyon.
Ang bilis ng panahon kamusta na kaya siya sana okay na kaya siya
May ngiti sa labi niya ng mapatingin sa napakagandang langit maganda kasi ang panahon ngunit hindi pa nga nagtatagal ang pagtingin niya sa taas dumilim naman ang kaniyang paligid ang huli niyang narinig ang sigaw ng mama niya na tumatawag sa kaniya.
After another month
Bed of roses
She’s not really comfortable with the song aniya sa sarili.
Miss Vangie gave them another task binigyan nito ng isang kanta ang bawat isa. Ngunit ang ginawa nito binigyan sila ng kanta na kabaliktaran ng gender nila na hindi madaling ideliver ng boses na taglay nila meaning if youre a female you will get a male song.
Habang tumatagal humihirap ng pahirap ang challenge ng school na di naman niya maisisi sa mga ito. Nakipag usap na kasi si Mr Lee sa pamunuan ng Juliard at naging matagumpay iyon. The student who will get the highest ranking in the entire year would have the chance to enter Juliard and be a full scholar.
I wanna lay you down on the bed of roses
Napalingon siya sa may pintuan ng marinig ang isang pamilyar na boses. Nanlaki ang mata niya kasabay ang sandaling pagkatulala ng makilala ang lalaking nakatayo sa pintuan. Yes in the way he look like now he’s a totaly different person but his black eye would gave you the assurance that it’s still the same person.
Wala na ang mahaba nitong buhok na laging nakapony tail. Malinis na rin ang mukha nito maganda ang pagkaka ahit nito napakalinis na kasi tignan ng mukha nito lumabas tuloy ang pagiging makinis at maputi ng kutis nito. Mas nagkaroon rin ng appearance ang natural nitong pinkish na labi na kahit pa lalaki ito hindi nakabawas sa appeal nito mas lalo pa nga iyong nakadagdag sa malakas na nitong appeal. Bonus pa ang matangos nitong ilong at makapal na kilay na aakalain mong inukit ng isang iskultor dahil sa magandang tabas nun.
Ang tagal mo naman akong titigan Evangeline
Namula ang mukha niya ng ngitiian siya nito bakit kaya pati ngiti nito nag improve siguro dahil hindi na pilit ang ngiti nito.
Anong ginagawa mo dito?
Ngumiti na naman ito at mas malawak pa naiinis na siya kasi lalo siyang hindi naging komportable.
Hinubad nito ang jacket nanlaki ang mata niya ng makita ang uniform nito at ang logo sa kanang bahagi nun.
Kailan pa at ngayon lang ata kita napansin?
I submit a one month leave pero last month ako nag enroll nagkataon lang na may nangyari pa sa company ni dad sa America kaya hindi ako naka attend ng school.
And what make you decide to enroll?
Hindi kaagad ito umimik lumapit ito sa piano at nagsimulang tugtugin iyon. Gusto niya pa sanang tanungin ito ngunit mas napunta ang atensyon niya sa ginawa nitong pagtugtuog.
Naaalala mo ba noon na pareho tayong mahilig tumugtog ng piano
Paano ko makakalimutan samantalang ikaw ang nagturo sakin kung paano gamitin ang naturang instrumento.
I really like playing piano before nagpakuha pa nga ako kay papa noon ng teacher and that’s Miss Vangie. Miss Vangie thought me a lot of things about music how beautiful it is and how magical it can be
Yah at sa bawat bago mong natutunan palalgi mo sakin iyong binabahagi and before I knew it I already fall inlove with music
At nakakatuwa kang panoorin noon Evangeline hindi ko maipaliwanag ang tuwang nararamdaman ko ng tuwing makikita kitang masaya. Ang ngiting tumatatak sa labi mo tuwing makakatugtog ka ng musika. Then one day you said it that you want to be a singer that you would do everything to make everyone heard you voice
.
Simula naman nun nangako ako sa sarili kong poprotektahan ko ang pangarap mo.
That’s why when you heard that youre father wanted us to get married when I reach eighteen you change. Binago mo ang sarili mo binigyan siya ng dahilan upang isipin na hindi pa tayo pwede magpakasal. You did that because youre already aware that if I became married I would never have the chance to enter this school na bata pa lang ako pinapangarap ko ng mapasok.
Ang pangarap mong para sa akin ay ang pinakamaganda ng pangarap na aking narinig
Im sorry I gave you a hard time to the point na hinusgahan kita. Nakalimutan ko yung Patrick na hindi tumigil sumuporta sakin nabulag ako sa pangarap ko na nagdala sakin ng pagdududa sa kung ano talaga ang intensyon mo
Don’t be sorry coz I will never regret the thing I did. Yes it must be painful in fact it was really painful I almost gave up beging happy. Mabuti na lang may nakapag realize sakin na may araw na makakabangon din ako mula sa nakakalunod na kalungkutan. Na may makakaunawa sakin sa gitna ng nakakabulag na pighati. In the end that experience makes me realize how beautiful a dream can be and how special and more beautiful would it be. The hardship ang trials it’s a secret ingredient that would make it complete.
Yah we owe Samantha a lot
Nasaan nga ba siya?
Isang linggo na siyang di pumapasok
Ikinagulat niya ang narinig
Bakit daw?
Hindi ko rin alam
Kung may magagawa kayo gawin niyo na hindi ko na makayanan nung nangyayari sa bunso ko. Parang hindi na siya yung bunso ko na mahal na mahal ko
Puno ng pag aalala ang puso niya ng marinig ang sinabi ng ina ni Samantha. Mas lalo siyang kinabahan ng makita kung gaano ito kalungkot. Pareho sila ni Evangeline na nagmadaling umakyat sa ikalawang palapag kung nasaan daw ang muic room na pinagawa pa ng magulang nito para sa huli. Isang linggo na daw hindi umaalis si Samantha sa naturang kwarto.
Hindi pa nga sila nakakalapit sa pinto narinig na nila ang musikang nakakasira sa kanilang pandinig. Masakit sa tenga ang musika na napakalakas pa na para bang napakabigat ng kamay ng gumagawa nun. Nagkatitigan sila ni Evangeline na may parehong ekspresyon sa mukha pag aalala at the same time takot.
Malakas niyang kinatok ang pinto sa lakas kasi ng tugtog na nagmumula sa loob duda siya kung maririnig ang mahinang pagkatok
Samantha! Samantha!
Open the door please!
Tumigil ang musika nakahinga sila ng maluwag ni Evangeline akala nila ang susunod na mangyayari ay ang pagbubukas ng pinto ngunit nagkamali sila dahil imbes na tumigil ang tutog mas lalo pa iyong naging worse.
Samantha stop this nonsense please open the door!
Sinabayan niya ng malakas na pagkatok sa pinto ang kaniyang sinabi ngunit wala iyong epekto.
Tinapik siya ni Evangeline sa balikat malungkot itong umiling
It’s no use Patrick
It can’t be
Hindi niya matanggap na wala siyang choice kundi ang magpaubaya muna. Dumiin ang hawak niya sa doorknob na para bang dudurugin na niya iyon.
Nais niyang sumigaw dahil sa pinipigil na galit hindi para kay Samantha kundi para sa sarili. Ilang minuto na ring nakasalampak ang mukha niya sa pitno ng may naisip siyang bagay. Dali dali siyang lumabas ng pintuan hindi na pinansin ang pagtatanong ng ina ni Samantha. Napangiti siya sa kabila ng paghingal ng makita na meron ngang veranda sa likod ng bahay at sa kwarto pa iyon ni Samantha. Inikot niya ang paningin naghanap ng maaring akyatin nakuha ng puno ng mangga ang atensyon niya.
Patrick anong balak mo?
Sigaw sa kaniya ni Evangeline ng maaktuhan siya nitong paakyat ng puno.
Hindi ako uupo na lang Evangeline I must do verything I can to help her
Wala naming nangyaring aberya hanggang sa makaakyat siya sa malaking sanga na siya talagang pakay niya.
Shit bat medyo malayo
?
Aniya sa sarili medyo alanganin kung tatalon siya baka mahulog pa siya mabalian ng buto kung sakali. Subalit kahit ganoon desido pa rin siyang makausap si Samantha alamin kung anong pinagdadaanan nito saka gagawin ang lahat ng paraan upang makatulong.
Patrick delika-
Huli na si Evangeline tumalon na siya ngunit hindi nangyari ang gusto niya.
Shit!
Mabuti na lang nakahawak ang isa niyang kamay
Bat ang dulas shit!
Sa kabila ng pagpipilit niyang diinan ang paghawak ng kamay bakal unti unti pa rin iyong lumuluwag. Nakakaramdam na rin siya ng pagkahilo paano ba namang hindi wala pa siyang pahinga samantalang galing siya sa dalawang magkasunod na mahabang byahe sa eroplano.
Napapikit na lang siya ng mahinuhang hindi na niya talaga kaya kumapit. Mukhang sa ospital pa siya magpapahinga kahit na sabihing secondfloor lang semento pa rin naman kasi ang babagsakan niya.
Humawak ka sa kamay ko
Napadilat siya ng marinig nag boses na yun na laging laman ng isip at mga panaginip niya ng wala siya sa Pilipinas.
Kumapit ka
Napatango na lang siya parang may sariling isip ang katawan niya na sumusunod na lang sa bawat sasabihin nito. Nakatuon ang buo niyang atensyon sa mukha ng taong bumubuhos ng lakas upang maiangat siya.
Napakaganda niya
Hindi niya napigilang isaboses sa isipan. Hindi na mataba ng mukha nito katulad ng huli silang nagkita oo nga may umbok pa rin ang pisngi nito ngunit bagay na iyon sa mukha nito. Hindi rin ito nakasuot ng salamin nagkaroon tuloy siya ng pagkakataong matignan ng mabuti ang mata nito. May panlalalim ang ibaba ng mata nito na halatang wala tong maayos na tulog ngunit sa kabila nun parang nang aakit ang mata nito na may kaaibang kintab na parang natural na nung katangian. Her nose was magnificent and her lips it will bring you a lot of temptations para kasing ang sarap nun dampian ng daliri lalo na ng labi. Hindi na ito mataba ngunit may itinatago pa rin pala itong lakas. Kahit hindi dapat natagpuan niya ang sariling napangiti dahil sa naging napakagandang ipinagbago ng pisikal nitong anyo.
Instead of looking at me like that can you make an effort na pagaanin ang bigat ng katawan mo
Nakaramdam siya ng pamumula ng mukha minsan na nga lang siya malunod dahil sa ganda ng isang babae nahuli pa siya at sa ganoon pang sitwasyon. Parang gusto niya tuloy magpahulog na lang dahil sa nakakahiya niyang inakto sa harapan nito.
Hindi na siya nakaimik after a several minutes of effort from him and her sa wakas nagawa rin siya nitong hatakin papunta sa loob ng veranda.
Gusto niyang batukan ang sarili ng mapangiti pa siya sa kabila ng nakikitang paghingal nito sigurado siyang hindi naging madali para dito ang hatakin siya pataas ngunit she still did everything she can.
Maraming salamat
Bukal sa loob niya ang pasasalamat para nga sa kaniya nakakataba ng puso ang ginawa nitong pagligtas sa kaniya.
You did it again Samantha you save me again. Sana magawa ko ring iligtas ka balang araw.
Natigilan ang mukha nito seryosong tinitigan siya ng ilang minuto saka tumawa ng mapakla na may kasama pang pag iling.
Hindi niya napaghandaan ang sakit na dinulot ng tugon nito
Pagkatapos nitong tumawa ng mapakla nilagpasan lang siya nito na parang walang nangyari pumunta sa kabilang dulo ng verenda.
Give this man a stair ma para makababa na siya rito nagiging malaki lang siyang harang sa pananahimik ko
Kung nasaktan siya sa ginawa nitong pagtawa ng mapakla mas nasaktan siya sa tahasan nitong pagsasabi na isa lang siyang istorbo dito.
Pinigilan niya ang muli nitong pagpasok sa kwarto nito kahit na nagpumiglas ito hindi niya binitawan ang mahigpit na pagkakahawak sa braso nito.
Anong problema mo Samantha?
Umalis ka na lang
Umalis? Bulag ka ba hindi mo ba nakikita na gusto kitang matulungan
Tinitigan siya nito mata sa mata na ikinaasiwa niya.
Did I ask for youre help?
Dahil siguro sa gulat sa ipinapakita nitong tapang kaya hindi na siya nakaalma ng tanggalin nito ang kamay niya sa braso nito.
Malit to… Hindi dapat ganito yung maaabutan ko. Iba yung pangako mo natatandaan mo pa ba?
Saglit itong huminto sa pagtulak sa glassdoor ng kwarto nito na nagkokonekta sa silid nito at sa veranda kung saan siya nanatiling nakatayo.
Hindi porket ginusto natin ang isang bagay pwede na iyong matupad sometimes kung ano pa yung pinakagusto natin siya pa yung imposibleng makamtan
Tuluyan itong nawala sa paningin niya napayuko na lang siya dahil tuluyan na nitong sinarado ang pintuan.
I give you my destiny
Im giving
You all of me
I want youre symphony
Singing in all that I am
At the top of my lungs
Im giving it back
Tumigil siya sa pagtipa ng piano. Unti unting tumulo ang luha sa kaniyang mga mata. Nagtipa siya uli ng isang chords ngunit wala pa rin ipinagbago kahit na sinandal niya pa ang mukha sa ibabaw ng keyboards wala pa rin iyong epekto.
Iba yung pangako mo natatandaan mo pa ba?
Napapikit siya habang patuloy na lumuluha
Bakit ganoon Patrick wala pa ring tunog?
Kahit na walang kasiguraduhan ang ginagawa niya hindi pa rin siya nagbalak umatras. Pagkatapos siguraduhin na maayos ang pagkakasandal ng hagdanan humakbang na siya paaakyat. Pagka akyat niya katahimikan ng veranda ang sumalubong sa kaniya.
''God ipakiusap niyo naman sakin please” piping dasal niya habang papalapit sa glassdoor.
Huminga muna siya ng napakalalim bago sinimulan ang pagkatok nakaka limang katok pa lang siya mas mababa sa inaasahan niya ng magbukas ang ilaw. Nabuhayan siya ng loob ibig sabihin ba nun kakausapin na siya ni Samantha
Thank you lord
Nakahanda na ang pinakamaganda niyang ngiti ng makita niyang humahawi na ang puting kurtina ngunit agad iyong tumabang ng makita niyang wala man lang mabasang emosyon sa magandang mukha ni Samantha. May hawak itong papel na idinikit nito sa salamin.
LEAVE ME ALONE PERVERT
Napanganga siya mabuti na lang hindi napasukan ng lamok ang bibig niya.
Kinatok katok niya ulit ang glassdoor ng iiwanan na sana siya nito na ikinalingon nito.
Akala ata nito hindi siya handa ah may dala siyang sketchpad at ballpen.
IM NOT A PERVERT
Tumaas ang kilay nito napangiti naman siya nakapuntos din akala nito ha matinik ata siya.
Tumalikod ito lumapit sa isang tokador may sketchpad rin pala ito mukhang pinaghandaan din siya.
YES YOU WERE WHEN YOU LOOK AT ME AT THE VERANDA YESTERDAY YOU LOOK LIKE YOURE GOING TO EAT ME
Nanlaki ang mata niya sana nga lang hindi namumula ang mukha niya.
I CANT HELP IT YOURE BEATIFUL
PERVERT
IM NOT A PERVERT ALTHOUGH IM THINGKING OF KISSING YOU SINCE THEN
Nanlaki ang mata nito saka nagsalubong ang mga kilay. Binuksan nito ang glassdoor saka siya hinampas ng sketchpad na hawak nito.
Nagging alerto naman siya sa kabila ng katotohanang nasaktan siya sa hampas nito na hindi lang isang beses kundi magkakasunod pa. Nahawakan niya ang kamay nito bago pa man ito makapasok muli saka walang pag aalinlangang niyakap ito.
Please let me help you Samantha hinding hindi ako matatahimik hanggang wala akong nagagawa para sayo.
Nagpumiglas ito ngunit kalaunan tumigil din
Let me go Patrick please…
Wala sana siyang balak bumitaw ngunit nakikiusap ang boses nito.
Nagkaroon ng di maipaliwanag na emosyon sa mata nito. Tama nga ba siya ng nababasa may takot nga ba sa mga mata nito na nahahaluan ng kalungkutan.
If you really want to help…
Dumiin ang pagkakahawak nito sa polo niya
Then start by understanding that I want to face this alone
Hindi niya alam ang sasabihin gusto niyang tumututol ngunit may magagawa ba iyong maganda?
Makakatulong nga ba siya kung ipagsisikan niya ang sarili.
Dahan dahan niyang hinawakan ang kamay nitong nakahawak sa polo niya.
Bahagyang nanginginig ang kamay nito. Buong pusong pinisil niya ang kamay nito hiniling na sana maramdaman nito ang damdamin na nakapaloob sa kaniyang puso. Binalot ng pag aalala ang puso niya ng makitang may namumuong luha sa gilid ng mata nito. Subalit isinantabi niya ang pag aalala saka naglagay ng ngiti sa kaniyang mga labi.
Naiintindihan ko
Pinahid niya ng buong pag suyo ang luhang ayaw na niyang tumulo pa sa mata nito.
Hahayaan kita ngunit hindi ibig sabihin nun titigil akong mag nais na masamahan ka sa kung ano man ang pinagdadaanan mo. Tahimik na lamang akong mag hihintay na ikaw naman ang maka unawa na nag aalala ako at ang pag aalala kong ito ang dahilan kaya mag hihintay ako na maging handa kang harapin ako muli.
Ngumiti siya saka pinsil ang pisngi nito
Chubby face wag mo kong pag hintayin ng matagal
Nakangiti siyang kumaway dito bago bumaba ng hagdan wala na rin siyang mabasang emosyon sa mata nito ngunit okay na yun para sa kaniya kesa naman ang makitang puno ng takot ang mata nito.
Composition
Nahilot niya ang sentido paano naman kaya siya makakapag isip ng kanta kung ang laman ng utak niya ay walang iba kundi si Samantha. Ang maganda nitong mukha nakakaakit na labi ang palagi nitong pagtataray lately.
Malaki ata ang problema natin
Napaangat siya mula sa pagkakasalampak sa desk. Si Miss Vangie ang nagmamay ari boses gumanti naman siya ng ngiti yun nga lang isang walang ganang ngiti.
Hindi ako makapag isip ng kanta
Dalawang linggo na rin ng huli silang mag usap ni Samantha nung gabing sinabi niyang mag hihintay siyang maging okay ito. And the days after became one of a hell for him ilang beses din siyang natuksong kalampagin o sirain ng ng tuluyan ang glass door sa veranda ng kwarto nito makausap lang ito muli ngunit dahil nga sa kailangan niyang respetuhin ang nararamdaman nito wala siyang nagawa sa mga kalokohang naiisip niya. Ngunit kahit papano gumaan naman ang loob niya dahil sa tuwing pupunta siya sa veranda nito hindi na ito lumilikha ng napakapangit na musika. Nagsimula na rin itong maglagay ng awang sa glass door nito na dahilan upang marinig niya ang boses nito. Mas maganda nga lang sana kung katulad ng boses nito nung kinantahan siya nito sa overpass naririnig niya. Ang boses nitong nakapag pagpagaan ng loob niya. Ibang iba ang boses nito sa kasalukuyan puno iyong ng pait.
Sino bang nagsabing madaling gumawa ng kanta kaya nga yan ang last project niyo saka worthful naman ang premyo di ba a chance to sing on stage kung saan manonood ang Juilliard represantatives
Hindi ko naman after ang Juilliard kaya ba pwedeng di na sumali
Ngumiti siya na parang bata effective kasi iyon dati dito nung bata pa siya kung saan naging piano techer niya ito
Ngunit imbes na umepekto naging seryoso lamang lalo ang mukha nito
Bakit ka ba kumakanta? Matagal ng tanong sa isipin ko yan dahil nung bata ka kahit na mahilig ka sa musika hindi kita nakitaan ng pag pupursige katulad ng nakita ko kay Evangeline
Natigilan siya dahil hindi niya rin alam ang isasagot.
Alamin mo Patrick mahalagang malaman mo
Chapter Six
Hindi ka talaga makakagawa ng kanta kung hindi mo alam kung bakit ka kumakanta. Simulan mo munang alamin ang dahilan bago ka gumawa ng bunga
Nasubuntan na niya ang sarili dahil kanina niya pa iniisip ang sinabi sa kaniya ni Miss Vangie at habang tumatagal mas lalong lumalabo sa kaniya ang isasagot sa tanong nito.
Mabuti na lang hindi na mahaba ang buhok mo kundi baka nakalbo ka na sa pinag gagawa mo
Napalingon siya kay Evangeline nakangiti ito habang lumalapit sa kaniya.
Evangeline bakit ka nga ba kumakanta?
Natigilan ito ngunit napangiti kagad bago nito ibaling ang tingin sa napakagandang view na hatid ng rooftop sa pinakamataas na building ng university.
Kasi sa pagkanta ko higit na nakikilala ang sarili ko
Huminga siya ng malalim
Buti ka pa alam mo
Patrick…
Hmmm...
Bakit ka bumalik at nag enroll sa university?
Natigilan siya kasabay ng pagbabalik ng isang alaala
Salamat nga pala sa tulong mo dahil sa ginawa mong pagkanta sakin gumaan ang loob ko natutukso na kaya akong tumalon doon
Wala yun mabuti nga nakatulong sayo yung pagkanta ko mas lalo tuloy akong ginanahan kumanta
Napakaganda ng ngiti ni Samantha katulad ng napakaganda nitong pag tingin sa pagkanta
You wanted to touch and gave warm touch to someone’s heart through your song
Kaya nga kumakanta ako eh and I’m glad I did because I understand your feelings. Hindi ako titigil dito makakarating ako ng Julliard balang araw. Gusto kong maraming maintindihan na mga damdamin.
I guess then I will sing again too
Talaga? Bakit?
Unfair kasi kung wala kang gagawin kundi intindihin ang puso ng iba paano ka naman di ba? Kaya nga kakanta ako para may umintindi at mag alaga sa puso mo.
It’s because of her right?
Ang sinabi ni Evangeline ang nakapabalik sa kaniya sa realidad.
Lumawak ang pagkakangiti niya
Yah your right I came back because I want to take care of her heart
Pagkatapos niyang kumatok sa glass door pinadulas niya ang hawak na notebook na naglalaman ng mga take note niya sa nakaraan nilang mga klase. Naitanong na niya kay Miss Vangie kung pwede pang pumasok si Samantha kung sakali, sumang ayon naman ito ngunit kailan daw makakuha si Samantha ng lagpas sa 95% na grade sa composition project upang maihabol nito ang marka. Pagkatapos niyang marinig iyon nangako siya sa sariling gagawin ang lahat ng makakaya niya upang matulungan itong makahabol and he start by taking notes for her.
Paalis na sana siya ng magbukas ang glass door iniluwa nun ang babaeng hindi nabibigong pabilisin ang tibok ng puso niya. Nakapajama ito ngunit bakit napalunok siya ng makitang hindi naka butones ang unang dalawang butones ng blouse nito dahil ba sa medyo naaninag niya ang maputing kutis na malapit sa dibdib nito
Get a hold of yourself!
''Naistorbo ba kita? Apologetic niyang wika
Hindi ito umimik sinimulan nitong buklatin ang notebook niya para naman siyang kakapusin ng hininga habang hinihintay ang sasabihin nito wala kasi itong kakurap kurap.
Para kang babae magsulat
Kailan talagang yun yung una mong mapansin!
Nagpapatuloy ito sa pagbuklat at sa tahimik na pagbabasa. Nakangiti naman siyang napatitig na lang dito.
Ang laki talaga ng ikinaganda nito hindi naman sa di niya gusto ang matabang ito sa katunayan pa nga may iniingatan siyang stolen shot nito sa cellphone niya habang kumakain ito ng fishball ngunit siyempre mananatili niyang lihim ang tungkol doon. May nararamdaman man siyang tuwa dahil sa malaking ikinaganda ng physical nitong anyo na siguradong makakadagdag sa self esteem nito kung sakali di naman niya maiwasang makaramdam ng kaba lalo na pag naisipan na nitong lumabas. Siya pa nga lang halos gusto na itong iuwi at itago upang masolo paano pa kaya ang ibang makakakita dito.
Mukhang mapapaaway ka na naman sa mga susunod na araw
Okay na yun kesa naman masulutan pa
Dahil sa sari saring kalokohan na namumuo sa isip niya nagulantang siya ng makitang nakataas ang kilay nito habang nakatingin sa kaniya ng mataman
Hindi naman siguro ako ang naiisip mo dahil kung ako ihahampas ko tong notebook sayo
Ha?
Mukha ka kasing nangangarap ng bastos na bagay
Napanganga siya ramdam niya ang pamumula ng mukha
Syempre hindi ikaw naman ginagalang kaya kita although minsan nakakatuksong mag isip
Kailan ang presentation of songs?
Two days from now dumalo ka, kailangang pumunta ka yun yung last chance mo para makahabol sa klase
Pag pumunta ba ako makakatulong ba?
Oo naman baka malay mo mapili pa yung kanta mo makapag perform ka pa sa stage nandoon pa naman yung taga Juilliard matutupad mo yung pangarap mo
Ngumiti ito ng mapakla na hindi niya nagustuhan
Magiging okay nga ba ang lahat o in the end matagpuan ko lang ang sarili kong nagsisi
Magiging okay din ang lahat
Sana nga hindi mo pagsisihang sinabi mo sakin ang bagay na yan. Ngayon pa lang sinasabi ko na sayo laging nasa huli ang pagsisi
Kung may mali mang mangyari wag kang mag alala hahawakan kita hindi bibitawan hanggang sa makaahon ka
Hindi ito umumik sinarado lang nito muli ang glassdoor ngunit sa pagkakataong iyon wala ng awang na magbibigay sa kaniya ng pagkakataong marinig kung anong ingay sa loob.
BOOM! After two days…..
Pumasok na si Miss Vangie sa loob ng classroom tahimik naman silang lahat. Walang umimik habang sinisimulan nitong tignan isa-isa ang ipinasa nilang mga kanta. Nakatingin ito ng mataman sa papel kung saan nakasulat ang lyrics habang pinakikinggan nito ang cd na naglalaman ng demo. Fifteen students lang sila na under nito na ngayon nito hahatulan. Sa kabila ng kaba di niya pa rin naiwasang lumingon lingon dahil wala pa rin ang taong kanina niya pa hinihintay. Tuwing magtatama ang mata nila ni Evangeline pareho sila ng impresyon at siguradong iniisip.
Bakit wala pa si Samantha?
All right
Napatuwid siya ng upo halos lahat pala sila. Nanatili lang siyang naghihintay ng resulta niya habang lihim na nanalangin na dumating na si Samantha. Nang aasar pa ata si Miss Vanige kasi sila na lang ni Evangeline ang di nito tinatawag. Lumingon siya kay Evangline may takot sa mata nito paano ba naming hindi eh ang mga score ng tinatawag ni Miss Vangie pababa ng pababa ang huling binangit nga nito seventy eight good luck naman sa kanila ni Evangline.
Miss Evangeline
Natawa siya kasi halatang hindi na mapakali si Evangeline kung ano anong ginagawa nito iniikot ang hawak na ballpen tapos sunod sunod pa ang malalim na buntong hininga.
The song na ginawa mo it’s a sad song about a broken heart and regret.
I been in love with music
It’s because of you
But music keeps me away from you
If only I could have known
I should have learn music while learning yours
If I did I been busy writing a love song instead of regretting
Yes it’s a song of a broken heart but despite of that this is also a song about accepting. The rhythms you used were magnificent tugmang tugma sa nais mong iparating for that I’ll give you 95. Congratulations you have the chance to perform on the stage
Pumalakpak siya ng marinig ang score ni Evangline kasama ito sa limang maswerteng makakapagtanghal ngunit natigilan lang din siya ng makita niyang malungkot ang naging ngiti nito.
Mr Cristobal
Nawala ang atensyon niya kay Evangeline napunta kay Miss Vangie na kung makatingin sa kaniya para siyang bibitayin.
Hindi ka nakagawa ng magandang kanta
Gusto niyang lumubog sa kinauupuan
Yun ang akala kong sasabihin ko sayo today but I’m wrong
Tinignan nito ang papel na hawak
I will knock until you let me stay
Ill smile until you smile again
As long as you need someone
Ill be a greatful hero
Simple lang ang masasabi ko kung kanino mo man inaalay ang kantang ito I’m sure she’s a very wonderful person because your that eager to protect and take care of her. Congratulations you got 95 because of that you would also perform on the stage.
No thanks
Lahat ata ng classroom iisa ang nagging reaksyon sa mukha
Seryoso ba tong lalaking to?
Anong ibig mong sabihin Mr Cristobal?
I already figure out why I’m singing it’s because of her that’s why I could able to create that song and if I would sing that song I would only sing it to her. I only sing to understand and take care of her heart.
Nababaliw ka na Mr. Cristobal? Alam mo ba na hindi birong pagkakataon ang iyong pinapalampas
Sasagutin niya sana ito kung di lamang siya natigilan dahil sa taong pumasok sa loob ng classroom.
Samantha?
Im sorry I’m late Miss Vangie
Lumapit ito, madali namang nakabawi sa gulat ang guro. Sa loob ata ng mahabang limang buwan saka lang ulit siya nakahinga ng maluwag ng makitang may inabot itong papel at cd kay Miss Vangie.
You can have your sit while I grade your song
Tumango ang huli saka naupo sa tabi ni Evangeline. Ang upuan na sa loob ng isang buwan ngayon lang ulit may umukopa.
Miss Co
It’s pure bitterness and suffering na para bang sinalo na ng kantang ito ang lahat ng pait at sakit na pwedeng maramdaman ng isang taong nangangarap. Ayaw ko man sabihin but it would gave a negative impression to the listeners but it was only on the first part when you listen to the chorus of it you can still feel some hope. Its indeed a very remarkable song but I can’t give you a 95 for this but let me assure you that I will talk to Mr. Lee in order to give you another consideration 92 I will give you that grade.
Walang naka imik sa classroom maski siya hindi niya alam kung anong sasabihin hanggang sa magpaalam si Miss Vangie isa man sa kanilang tatlo nila Evangeline at Samantha hindi nagpakita ng interes na tumayo.
Nakatayo lamang siya sa labas ng music room nakatingin sa babaeng walang emsyon ngunit di mo maitatangging may napakabigat na dinadala. Nakapatong ang mga daliri nito sa ibabaw ng piano ngunit hindi naman nito kinikilos.
Alam mo ba may itinanong sa akin si Miss Vangie na hindi ko alam na importante ko pa lang malaman hanggang sa marinig kong sinabi niyang Patrick bakit ka nga ba kumakanta?
Hindi niya sigurado kung namalayan nito ang ginawa niyang paglapit wala kasing ipinagbago ang mukha nito.
Nung una sabi ko ewan ko importante pa ba yun? Actually hindi ko nga iniisip ang raosn kung bakit ako kumanta basta isa lang ang alam ko gusto kong kumanta. Until that time na may naalala ako isang taong kinabibiliban ko. Isang taong may mababaw na kaligayahan ngunit may napakagandang katauhan. Kumakanta siya ngunit hindi dahil lamang sa gusto niya o dahil sa kasikatan na pwede niyang matamo perana maaaring kitain. Kumakanta siya noon dahil sa pagkanta siya nagiging masaya. Wala siyang ideya sa kung anong kaya niyang gawin wala siyang kaalam alam na sa ginagawa niyang pagkanta may napapalambot na siyang puso. At sa isa sa pusong yun na nagawa niyang bigyan ng liwanag ay ang puso ko.
Lumuhod siya paharap dito upang makita ng malapitan ang mukha nito
Please don’t give up Samantha continue fighting as long as you have that dream please continue singing.
Iwanan mo na lang ako Patrick
Tumayo ito lumayo sa kanya pumunta ito sa bintana.
Samantha…
Kung aalis na naman siya hahayaan ito makakatulong nga ba siya? Di ba mas mahirap para dito kung patuloy nitong sasarilinin ang lahat.
Kakanta ako para may umintindi at mag alaga sa puso mo
Dinaanan niya na kaniyang daliri ang piano saka kumilos upang tumipa ng isang kanta isang awit na nabuo niya dahil dito, na tanging dito niya lang ipaparinig at paulit ulit na kakantahin.
On that very cold night
Your smile was the warm
Nung gabing yun wala na siyang pinaniniwalaan pa kundi kabiguan. Ng gabing yun binabalot ng napakalamig na pakiramdam ang kaniyang puso. Gusto na lang niyang maglaho sa dilim upang hindi na makaramdam ng sakit. Pakiramdam niya nun there’s no point in continue living. Naisip na rin niyang tapusin na lang ang buhay tumalon sa ibabaw ng overpass. Ngunit mas ginusto niyang maglaho na hindi mararamdaman ng iba at saka pakiramdam niya wala namang maapektuhan ng kaniyang pagkawala.
He’s beginning to curse himself and as the night goes by continue hating. And then there’s a voice that he heard on that very cold dark night. It’s a very powerful voice. A voice that gave him the courage to stood up to hear a song that gave his heart a very warm feeling.
On every sad moment
I see you as my hope
It’s a song that makes him believe in hope. A hope that someone like him who’s giving up badly need. Then he saw that tears in her eyes. She can understand him and she’s willing to understand more.
Paano pa niya maiiwanan ang isang taong nagsalba sa kaniya sa napakalalim ng hukay. Paano niya pa di mapipigilan ang sariling mag alala kung hindi na niya nakikita pa ang saya sa mata ng taong unang nagsabi sa kaniyang may karapatan siyang maging masaya.
Nakaramdam siya ng pag asa ng makita niyang may tumutulo ng luha sa mata nito kahit na nakayuko ito paulit ulit niyang hinihiling na sana katulad niya ng gabing yun makarating rin sa puso nito ang kantang nabuo dahil sa paghahangad niyang maalagaan ang puso nito.
Bakit ganoon? Bakit ko nararamdaman ang kanta mo? Bakit kahit nung ilang beses kong sinubukan hindi ko nagawa, wala pa rin akong narinig na musika
Ngunit bakit ngayon? Kahit walang musika akong naririnig nararamdaman ko pa rin ang kinakanta mo
Nanlaki ang mata niya sa narinig
Napakaganda siguro ng kantang yan na malamang nangagaling sa puso mo
Nauwi sa paghagulhol ang pagluha nito
Sayang nga lang hindi ko marinig ang napakaganda mong musika
Napatayo siya saka saka ito sinugod ng yakap. Isang napakahigpit na yakap na sanay magparamdam dito ng umaapaw na pagmamahal na meron siya para rito.
Sinabihan na kitang layuan ako dahil ayaw kong malaman mo ayaw kong malaman ng iba. Gusto kong umahon mag isa ngunit hindi ko pala kaya dahil sa tuwing mas lalo akong nag susumikap na makarinig muli ng musika mas lalo akong pinagkakaitan ng pagkakataon.
Humawak ito sa polo niya napakahigpit na parang kumukuha ito ng lakas.
Hawakan mo ako Patrick wag mo kong bibitawan katulad ng pangako mo. Iahon mo ako mula sa impyernong to. Natatakot ako takot na takot akong tuluyang mawalan ng kakayahang makarinig pa ng musika. Natatakot akong hindi na marinig ang boses mo. Gusto ko pang makarinig ng musika gusto kong marinig yung kinakanta ng puso mo.
Ng hapong yun sa napakatahimik ng music room walang ibang maririnig kundi ang hikbi na nagmumula rito. Habang patuloy ito sa pagluha patuloy naman siya sa pagyakap dito. Kahit isang segundo hindi niya hinayaan ang sariling lumuwag ang pagkakayakap dito.
What would I do what should I do…?
Kailangan niyang maging matatag kahit na naghihina siya. Kahit hindi niya alam kung kailan siya tatagal sa sobrang sakit na nararamdaman dahil sa nalamang malalim na pinagdadaanan ng taong pinakamahalaga sa kaniya kailangan niyang patuloy na lumaban. Dahil kung susuko siya sino pa ang tutulong dito? Kanino pa ito kukuha ng lakas sino pang magbibigay ng dahilan dito upang muling ngumiti.
I will take care of your heart at kasama doon ang pag aalaga sa pangarap mo. Hindi ako papayag na mabura na lang ang lahat ng magandang panaginip na dala dala ng napakaliwanag mong pangarap.
Kamusta?
Gusto niya sanang ngumiti sa taong bumati sa kaniya ngunit hindi niya pa rin nagawa masyado na nga ata siyang kinakain ng kalungkutan pati ang kakayahan niyang ngumiti unti unti ng nawawala.
Okay na ko
Huminga ito ng napakalalim saka tumingin sa harapan na hindi niya alam kung bakit niya kanina tinitignan.
This is the place where we first have each other right? That performance was sure unforgettable.
Hindi siya umimik ngunit sana makuha nitong sinasang ayunan niya ang sinasabi nito.
I have a lot of doubts and fear that day will I be doing the right choice or would I end up regretting everything. You have that same feeling right?
Sa wakas nagawang lumabas ng boses sa kaniyang labi
Yah
Akala nila madali lang mangarap hindi nila alam kung gaano kaganda ang isang pangarap ganoon din kahirap itong maabot. You will lose a lot of things you can even lose something important or worse someone who’s very special.
Hinawakan nito ang isang kamay niya saka iyon pinisil.
Even though it would be awful can you do me a favor please continue to be my rival
Nagbibiro ka ba alam mo ba kung anong kondisyon ko? Im already losing my hearing and the doctor said that in the near future I won’t hear even a single note.
You can still use a hearing aid
And when that hearing aid miss function because of the electric waves that the instrument and component in the stage I would totally ruin my performance if ever I would have one.
When you audition to enter this school what are you expecting?
I think it’s impossible nakapila pa nga lang ako noon gusto ko ng umuwi kaso nung pauwi na ko hindi ko na tinuloy nagagalit kasi yung nadadaanan ko sa taba ko kasi pinasisikip ko yung siksik ng espasyo.
Hindi niya namalayang napangiti na siya and it’s not a fake smile. Nakakatuwa pa lang balikan ang nakaraan lalo na ang una mong mga ginawang hakbang.
And then when I enter the room gusto kong magpalamon sa lupa kasi nga nakita ko doon si Director Lee kilala pa naman yung mahirap pa hangain siya pa yung nasa gitna.
But he’s the one who gave you the highest score and it’s a perfect ten
Akala ko nga nanaginip ako ng malaman kong ganoon yung score ko
Are you aware that sayo lang siya nanood ng nakangiti? even he didn’t say anything at the audition than the word your accepted I’m sure he’s already expecting a lot from you
And I’m going to disappoint him in the end even Patrick
Tumawa ito saka nakangiting umiling.
Para namang papayag yung isang yun I’m sure halos masiraan na yun ng ulo makaisip lang na paraan upang matulungan ka. As far as I know he’s a kind of guy who’s willing to do even the craziest idea for someone who’s very important to him mas madalas siyang nagdedesisyon na ang nararamdaman niya ang pinakikinggan hindi ang utak palagi tuloy siyang napapahamak. Subalit kahit palagi siyang napapahamak kahit kailan hindi ko siya nakitang may pinagsisihan sa mga bagay na yun.
Hindi na siya nakatingin sa mukha ni Evangeline ng marinig ang sinabi nito.
Alam mo bang nagpakahirap siyang gumawa ng isang kanta pero wala naman siyang balak iparinig sa iba at ang rason niya ginawa niya kasi yun para sayo.
He’s crazy
Hindi niya alam kung maiinis o matatawa na lang sa kalokohan ni Patrick na isinisiwalat nito.
Yes he’s really one of a heck crazy guy but he’s also a very caring person
Ugali niya ngang mag alala sa iba kesa sa sarili niya
Wag mong balewalain ang taong unang nagtiwala sayo lalo na ang taong kahit na paulit ulit mong bigyan ng rason upang sumuko siguradong hindi susuko. Maybe you can come to the time that you won’t trust yourself anymore but I’m sure he will continue to trust you
Hindi niya alam ang sasabihin kaya nanatili siyang tahimik.
Tumayo naman ito
I ask him before what is the reason he’s singing did you know what he tell me?
I want to understand her heart at the same time take good care of it.
Hayaan mo lang siya Samantha wag mong sarilinin ang problema dahil sa umpisa pa lang hindi ka na nag iisa at hinding hindi na mag iisa. Wag mong hintaying dumating sa point na kung kailan handa ka ng buksan ang puso mo saka na sarado ang kaniya
Just like what happen to me
Evangeline kept that word to her.
Chapter Seven
Acoustic Neurilemoma this tumor develops on a cranial nerve that extends from the brain to the inner ear. Tumor grows bigger; its size can cause problems with hearing
Can we do something about it to save her hearing ability?
Surgery and radiation are the two primary ways to remove an acoustic neurinoma.it is important to get it removed as fast as we can, it can press on the brainstem or cerebrullum so much that death is a risk. Unfortunately the tumor on miss co was bigger than expected especially for her age. But it doesn’t mean that we cannot save here I believe that there still hope.
Please let her have the chance to perform on stage I will do anything gave you everything kahit na sa tingin mo hindi ko kayanin siguradong gagawin ko ang lahat upang makaya bigyan mo lang siya ng pagkakataong kumanta sa stage.
Hindi siya tumatayo mula sa pagkakaluhod sa harapan nito hindi rin siya nagbalak mag angat ng ulo dahil natatakot siya sa reaksyon na maaari niyang mabasa sa mukha nito.
Are you aware that your begging na tinalo mo pa ang isang beggar na walang makain sa uri ng pagmamakaawang ginagawa mo
Right at this moment I’m a beggar and I’m beginning to be a hopeless beggar so please grant this beggar’s request
Hindi naabot ni Miss Co ang passing grade
Dahil lang yun sa may pinagdadaanan siya hindi ibig sabihin nun wala na siyang kakayahan
But she will lose her hearing ability in the near future Mr. Cristobal
Sa sinabi nito siya hindi nakapagsalita wala nga rin siyang nasabi ng sabihin sa kaniya ng ina ni Samantha ang katotohanan sa kondisyon nito. Pagkatapos nitong umiyak sa kaniya ng napkahaba na nagpabasa ng polo niya hinatid niya ito sa kanila na nakatulog bumigay na rin ata ang katawan nito sa depression na sinasarili nito.
But she can still sing we can still find away to resolve that problem when she’s on stage
A great singer who studies for years sometime mess up a performance even it was just a minor mistake a mistake on stage was the thing that the audience remember mas naaalala pa nga nila yun kesa sa pag susumikap ng isang singer na matapos ang kaniyang awit ng maayos.
Samantha don’t sing for money or fame she sings because…
She wanted to understand her audience inner feelings by giving them a warm feeling na magpapalabas ng tinatago nilang damdamin
Napaangat ang tingin niya ngunit nakatalikod naman ang huli
Did you know that years ago a person begged in front of me just like you did? And like you he was so determined to get that girl a chance to perform on stage.
Ininuman nito ang hawak na kopita
But Im a coward before I don’t understand what music really is that’s why I decline him. And after a month nabalitaan ko na lang na nasa hospital na ang babaeng iyon. Kaya pala gusto siyang bigyan ng taong iyon ng pagkakataon na makakanta ay dahil sa nais nitong bigyan ng katuparan ang siya na yatang huling pangarap ng babaeng pinahahalagahan niya ng sobra.
Im such a coward who only thinks about how to gain profit and that lady make me realize that
Paulit ulit ko ring tinanong sa sarili ko nun bakit nga ba hinusguhan ko siya kagad hindi ko muna sinubukang pakinggan ang nilalaman ng kaniyang awit. Ang nagyari tuloy nalaman ko lang ang katotohanan ng kaniyang awit sa huli ng sandali.
If I listen to her earlier di sana nalaman ko rin kung gaano kaganda ang isang musika at kung gaano ito makapangyarihan
Sana sa ibang panahon ko narinig ang awit ng kaniyang puso hindi sana nung huling araw na naabutan ko siyang buhay pa sa ospital
Because of that selfish reasoning I have before I crush not just one but two beautiful dreams
Ng humarap ito sa kaniya kahit na walang luha ang mata nito basang basa niya ang napakalungkot nitong mata.
Kung naging open lang sana ako noon hindi sana mawawala ang iyong ina na hindi nakaranas ang makatanghal sa harapan dahil sa malubha niyang karamdaman. Hindi ko sana napagkaitan ng rason ang iyong ama na sukuan ang musikang sinisimulan niya pa lang mahalin.
My parent’s they were students here before?
There were not just students there were my students who’s I been blind to see na pinakatalentado ko na palang magiging estudyante. Binagsak ko noon ang iyong ina dahil sa di na siya nakakapasok kusa naman umalis ang iyong ama ng mamatay ang iyong ina and the last thing I knew he became a politician.
Yah and dad became so dedicated to politics that I don’t see him anymore
Youre dad was still suffering bata pa siya ng mawalan siya ng babaneg minamahal ng maglaho ang kaniyang mga pangarap it’s a good thing that youre mother left you dahil tuwing titignan ka niya saka ko lang siya nakikitang ngumiti noon. Sana nakita mo kung gaano kaganda ang naging ngiti niya ng sabihin niya saking gusto ng anak ko ng musika.
Pinatawad ka na ba ni Dad?
Hindi ko alam pero binilinan niya kong sa pagkakataong ito bigyan ko ng importansiya ang pangarap ng bawat estudyante lalo ng mga taong hindi pa talaga alam ang kanilang pangarap katulad ng rebelde niyang anak.
I already know my dream and that is Samantha’s dream that’s why I won’t stop begging until you gave her the chance
Samantha is just like youre mother hindi ganoon kataas ang pangarap ngunit nagmamahal ng sobra sa kaniyang musika. Just like I said I would never be a jerk anymore sinabihan ko na si Miss Vangie na pakantahin si Miss Co as a special participation.
Talaga? Kung ganoon marami pong salamat director
Saka ka na sakin magpasalamat pag naging okay na ang lahat para kay Miss Co na siguradong hindi madali ang pinagdadaanan at haharapin pang pagsubok balang araw.
Kaya nga sisiguraduhin kong magiging okay ang lahat hinding hindi ako aalis sa tabi niya hanggang sa umpisa hanggang sa matapos siya
Mahal mo ba ang musika?
Yes dahil mahal ko si Samantha and Samantha love music
Nagpalitan sila ng ngiti ni Mr Lee bago siya lumabas sa opisina nito. Pagkatapos niyang maisara ang pinto nag sisigaw siya sa tuwa nakakuha siya ng mga di magandang tingin sa mga dumadaang estudyante ngunit wala siyang pakielam makakanta na si Samantha yun lang ang laman ng isipan niya.
Miss Vangie pwede ko ba kayong makausap
Bakit hindi mukha namang importante ang sasabihin mo
Binitawan ni Miss Vangie ang hawak nitong mga folders
Turuan niyo po ako ng perfect pitch napag alaman ko po kasi mula sa ilang faculty members na kilala daw po kayo dito noon dahil sa natatangi niyong kakayahan at yun nga po ay ang perfect pitch.
Yumuko siya pinagdaop ang dalawang kamay na parang nanalangin
Sige na po Miss Vangie parang awa niyo na po turuan niyo po ako kahit isang oras lang sa isang araw basta po madagdagan po yung kaalaman ko okay na po sakin yun ako na lang po ang mag aadvantage sa magiging kakulangan
Ngayon lang ata kita nakitang nagmatapang ng ganiyan Miss Co ikaw kasi ang klase ng tao na kuntento na sa gilid
Gusto ko pong mag move forward
Isang magandang desiyon Miss Co sige bukas sa music room 1pm to 3 yun lang ang free time ko. Ngunit may isa pa kong kondisyon
Ano po yun
Sana hindi mahirap
sa loob loob niya
Tell Patrick to bake me white chocolate cokies
Ha? Nagbabake po si Patrick
Hindi mo alam ano ka ba naman klaseng girlfriend
Hindi lang ata ang pisngi niya namula nagkulay pula pa ata ang mukha niya dahil sa pang aalaska nito.
Friends lang po kami
Wala ka pa nga sa industry alam mo na yung mga linyang pang humble
Lalong namula ang mukha niya bumilis na rin ng bumilis ang tibok ng puso niya
Miss Vangie…
Napalunok siya nagbago na sana ang isip niya kaso naunahan na naman siya ng bibig niya.
May gusto ba sakin si Patrick?
Napailing ito habang nangingiti
Grabe ka naman Miss Co hindi porket pumayat ka magugustuhan ka kagad ni Patrick mag isip ka nga
Nadurog ata lahat ng self confidence na meron siya natukso tuloy siyang layasan si Miss Vangie tapos bagsakan ng pinto.
Hindi ka niya magugustuhan dahil lang sa pumayat ka at saka lumabas yung natatago mong ganda hindi niya kahit kailan man naging pamantayan ang kagandahan. Hindi ko rin alam kung mahal ka niya isa lang ang sigurado nais niyang pangalagaan ang puso mo and I wonder why?
Base sa pagkakangiti nito may ideya ito at parang alam na rin niya ang tumatakbo sa isip nito ayaw niya lang tanggapin mahirap ng umasa.
Mauna na po ako kita na lang po tayo bukas
Wag kang mag alala pag nagkita kami ni Patrick tatanungin ko siya kung liligawan ka na niya tapos ipapaalam ko kagad sayo para alam mo na
Miss Vangie naman eh
Para siyang bata na tinakpan ang mukha dahil sa nahihiya. Tumawa naman ng pagkalakas lakas si miss vangie napahawak na nga ito sa tiyan nito.
Ang cute mo pa lang mainlove pareho kayong dalawa mukha lang tanga
Makaalis na nga po mabuti na lang wala pang teachers dito kung sakali baka nag drop out pa ko bigla
Miss Co wag mo siyang masyadong paginipin ha kawawa naman mapupuyat na naman yun
Hindi na niya carry tinakbo na niya ang paglabas ng pinto.
Chapter Eight
She’s becoming poplular isn’t she?
Hindi niya pinansin ang pang aalaska ni Evangeline mas nakukuha kasi ng lalaking kasalukuyang nasa harapan ni Samantha ang atensyon niya. Nagsalubong ng todo ang kilay niya ng makitang nakangiti pang tinanggap ni Samantha ang chocolate na inaabot dito ng lalaki.
Thank you
Mas kaya pa kitang abutan ng mas mamahalin diyan!
Hindi na ako magtataka kung balang araw mag pilahan na ang admirers niya
Hindi mangyayari yun
Hindi pa rin niya nililingon si Evangeline hindi niya tuloy nakita na pinipigil nitong tawa.
Magsasalita pa sana ito kaso nakita nitong palabas na ang lalaking nagbigay ng chocolates kay Samantha. wala ng sali-salita paglabas ng lalaki sa pinto hinatak niya ang polo nito palapit sa kaniya.
Bakit mo binibigyan ng chocolate si Samantha?
Hindi niya yata natago pa ang pagkainis at iritasyon halata kasing natakot ang huli ng matignan ang mukha niya
Ah eh may sobra lang akong nabili
Sigurado ka?
Ang klase ng pagtatanong niya may halong subukan mong humindi masasapak kita
o…oo naman
Alanganin ang pagkangiti nito sa kaniya papalit palit ang tingin sa kamay niyang nakahawak sa balikat nito at sa mukha niyang di maipinta.
Patrick Evangeline…
Natigilan si Samantha ng makita sila ng lalaking kinokompronta niya. Siya naman ang natakot ng makitang ang kilay nito ang nagsalubong.
Wala to tinatanong ko lang siya kung saan nabili yung chocolate bibilhan kasi kita
Sa pagkakaalam ko ang tinatanong mo sa kaniya eh kung-
Tinakpan niya ang bibig ni Evangeline bago pa man nito matapos ang pambubuking sa kaniya.
Okay ka lang ba Edward?
Ang di makaramdam na si Samantha inayos ang nagusot na polo ng huli pasimple naman niyang tinignan ang Edward na yun ng pinakanakakatakot na niyang tingin.
Umepekto naman ito dahil nataranta itong lumayo kay Samantha
Okay lang ako sige alis na ko
Sa bilis ng lakad nito palayo sa kanila para na rin itong tumatakbo
Hindi mo naman siguro tinakot yung huli
Nag aakusang tingin sa kaniya ni Samantha naging alangan naman ang ngiti niya and he did everything he could to avoid the dangerous stare of hers.
Hindi ah
Edward was a really nice guy kaya hindi mo dapat siya tinatakot. He also a very gentle guy and he bakes the best chocolate cockies.
Nais mo bang palabasin na mali ako
Mali ka naman talaga kung tinatakot mo siya
Ginagawa ko lang yun para protektahan ka
From who? From Edward mas mabait pa nga ata siya sayo
Hindi niya nagustuhan ang ginawa nitong pagkumpara sa kanila ng lalaking parang bakla.
Then fine be with that Edward of yours!
Stop acting so immature Patrick
Im not acting immature Im just jealous
Hindi siya galit kay Samantha pero malaki ang tampo niya rito. Kasalanan ba niya kung inaatake siya ng sobrang selos kung makapuri naman kasi ito sa lalaking iyon parang hindi na malalamangan pa ng kahit sino.
Anong problema ng lalaking yun parang bata na madaling nagalit
Guys can be childish sometimes especially when their emotional
Napatingin siya kay Evangeline nakangiti siya nitong kininditan.
Si Patrick emotional? Bakit naman? Eh di ba ok na yung between sa inyo
Hindi lang isang beses nagmamahal ang lalaki
Nanlaki ang mata niya ano daw? Pagmamahal si Patrick pero teka kanino?
Wag mong sabihin na kaya galit si Patrick eh may gusto siya kay Helen
Sinong Helen?
Nagsalubong ang kilay nito
Si Helen yung bestfriend ni Edward
Tumawa ito na siya namang ikipinagtaka niya.
Youre always clueless about the people around you
Hindi naman ako tsismosa
Napapiling ito halatang nagpipigil tumawa.
Mauna na nga ko may practice pa ko
Nakipag beso si Evangeline sa kaniya bilang pag paalam ngunit may ibinulong pa ito sa kaniya
Wag mong patagalin ang tampo niya sayo
Bakit naman siya magtatampo ako nga dapat ang magtampo
Hindi na niya nagawa isaboses ang sinabi dahil naglakad na si Evangeline sa hallway napabuntong hininga siyang napasandal sa pintuan.
Si Patrick nagmamahal muli?
Hindi niya alam kung bakit naghatid sa kaniya ng di magandang pakiramdam ang bagay na iyon. Para bang pinuno ng matigas na bagay ang kaniyang puso na nakapagbara sa maayos nung pagpintig. Kahit ata ang ginaw aniyang pagbuntong hininga mabigat na rin. Hindi malinaw sa kaniya ngunit ayaw niyang tanggapin ang ideya na pra bang ang malaman na may mianmahal si Patrick ang pinakabawal na pwedeng mangyari. Naisip rin niya itali na alng si Patrick sa veranda ng kwarto niya.
Ahh nababaliw ka na Samantha!
Alam niyang para na siyang baliw na sinabunutan ang sarili ngunit di niya mapigilan. Nalilito siya kung bakit naiinis siya na para bang gusto niyang batukan si Patrick ngunit ang mas ikinababahala niya ang kakaibang kalungkutan na namayani sa kaniya.
Nakakainis siya! Mas mabait pa nga si Edward sayo! Kung makapag salita siya oo siguro nga sa kaniya lang ako mabait ngunit hindi naman ibig sabihin nun hindi talaga ako mabait. Ni hindi ko nga kayang magalit sa kaniya. Isang utos niya lang ako para na akong tupa na sumusunod sa kaniya.
Nagbato siya muli ng bato sa dagat ng manila bay doon siya dumiretso upang magpalamig ng ulo.
Nakakatampo ka kasi hindi mo man lang nakikita na handa kong gawin ang lahat para sayo!
Nagbato na naman siya ng bato
Halos ilaan ko na nga ang lahat ng meron ako para sayo kapag nakangiti ka ang bilis kong nagiging masaya tapos pag malungkot ka nawawalan naman ako ng dahilan ngumiti!
Sunod sunod ang ginawa niyang pagbato
Nakaktampo ka na talaga! Kasi…
Nagsimula na naman siyang maging emosyonal ramdam niya ang pamamsa ng gilid ng kaniyang mga mata.
Hindi mo nakikitang mahal na mahal kita ngunit kahit ganoon wala akong magawa kasi hindi ko na kaya eh
Dumiin ang hawak niya sa mga maliliit na batong hawak
Wala na kong ibang rason sa buhay ko kundi ikaw
Tinakpan niya ang mga mata upang walang tumulong luha mula sa kaniya. Hindi niya maitatanggi na sa kabila ng napakalaki niyang tampo rito si Samantha pa rin ang gusto niyang makita katulad ng mga oras na iyon kung kailan sinasalakay siya ng napakalungkt na damdamin na bunga ng kaniyang takot na mawala ito sa kaniya.
Hindi nag text sa kaniya si Patrick ang buo pa naman niyang akala bago matapos ang araw magtetext ito. Ang nangyari tuloy sa kabila ng maraming bumati sa kaniya pag pasok niya sa school wala man lang siyang nabalikan ng ngiti. Hindi rin niya nakita si Patrick sa school inabot na siya ng tanghali ngunit wala pa rin siyang Patrick na nakita. Hahanapin niya pa sana ito yun nga lang hindi naman niya pwedeng hindi siputin si Miss Vangie. Makapag concentrate kaya siya sa klase kung walang ibang laman ang isip at puso niya kundi pag aalala para kay Patrick. May takot rin siyang nararamdaman na kung paano sa sobrang galit nito hindi na siya nito batiin pa. Makakaya kaya niya yun agad na sumalungat ang isip niya. Hindi maaari kailangan bago matapos ang araw na iyon magkabati na sila kung may tao man siyang ayaw niyang magalit sa kaniya o kahit magtampo man lamang si Patrick na iyon.
Kailangan mong maging matapang
Paulit ulit niyang sinasabihan ang sarili ngunit tuwing hahakbang siya papasok ng music room kung saan nag praractice si Samantha ng kakantahanin nito umaatras naman kagad ang buntot niya.
Walang mangyayari kung tatayo lang siya roon ngunit hindi naman siya makakuha ng sapat na lakas ng loob. Ngunit paano kung hindi na pala siya harapin ni Samantha na mas paboran na nitong maging kaibigan si Edward hindi naman siguro.
Natampal niya ang noo para na siyang tanga ano bang gagawin niya hihingi lang naman siya ng sorry ngunit grabe naman siya kabahan na para bang hahatulan siya ng bitay sa oras na magkaharap sila.
Batiin mo na siya baka magulat ka sa sandaling pag iwas mo sa kaniya maagaw na siya ng iba sayo.
Natatakot siyang magka totoo ang sinasabi ni Evangeline ayaw man niyang aminin napapansin niya rin kasing nagiging popular na si Samantha sa mga estudyante lalo na sa mga kabinataan. Palagi na lang may bumabati rito nagpapadala ng regalo at lately lagi ng may bulaklak sa locker nito. Kinakabahan na siya kasi si Samantha pa naman ang klase ng tao na naaapreciate ang magandang pakikitungo at ginagawa dito maliit man iyon malaki na hindi na iniisip kong anong pakay ng nagbibigay. Napakabait talaga kasi nito humble at maalalahanin. Subalit sa bandang huli mas nanaisin niya ang katangian nitong iyon kesa sa naging ugali nito ng unang buwan na umuwi siya. Aminin man niya o hindi mas nakakatuwa pa ring makita ang ngiti nito kesa sa malungkot nitong mga ngiti. Yun nga lang hindi na siya nag iisa na nakakapansin kung gaano kaganda hindi lang ang pisikal nitong anyo kundi maski ang katauhan nito.
Muntikan na siyang mapasigaw ng may biglang kumalabit sa kaniya
Umalis ka diyan Mr Cristobal hindi ako makadaan
Nagulantang siya ng makita ang seryosong mukha ng teacher nila
Pasensiya na po mam
Napayuko siya hindi lang dahil sa paggalang kundi para na rin maitago ang pag init ng kaniyang pisngi dahil sa nahuli siya nitong nagsesentimo sa pinto.
Tinignan lang siya nito akala niya didiretso na ito ng pasok ngunit hindi na ito kumilos mula sa kinatatayuan.
Napag alaman niyang dahil iyon sa hawak niyang kahon
Is that youre famous white chocolate cookies?
Napatango siya
Para sakin ba yan?
Natigilan siya sumagi kasi sa isipan niyang masasayang lang ang buo niyang umaga na pinaghirapang ibake na cookies.
I guess not huh? Saying naman kung di mo yan mabibigay
Huli nitong sinabi bago ito pumasok sa loob ng silid.
Nasayang ang dalawang oras niyang pag mumuni sa labas hindi man lang niya nagawang kumatok sa sobrang takot.
Wala ka talaga Patrick isa kang malaking duwag!
Nanlulumong napatingin siya sa pinto bago hinakbang ang namimigat na paa palayo.
Ang ganda sana ng paligid medyo malakas ang ihip ng hangin lumilipad ang ilang dahon mula sa malaking puno kung saan siya nakasandal ngunit mas lalo lang siyang nadepress maganda sanang pagkakataon at panahon upang yayain si Samantha maglakad ngunit wala eh matatapos na lang ang araw hindi man lang siya nakapagsalita kahit isang salita sa simpleng pangungusap na Im sorry.
Pumikit siya susubukan na lang niyang matulog. Hindi pa nga siya nakakapikit ng matagal ng may pumitik sa noo niya. Napadiat siya upang magulantang lamang ng masilayan si Samantha na nakangiti sa kaniya.
Anong ginagawa mo dito? Di ba kakasimula niyo pa lang mag ensayo ni Miss Vangie
Pasimple niyang inayos ang buhok at polo
Hindi nito sinagot ang tanong niya umupo lang ito sa tabi niya.
Now that she’s beside her sa isang iglap ang ilalim ng puno ay nagmistulang paraiso.
Tumalikod ka nga Patrick
Bakit?
Nagtatakang tanong niya
Please
Nagtataka siya dhail kung umakto ito parang hindi sila nagka alitan. Gusto niya pa sanang magtanong ngunit si Samantha ang taong hindi na kailangang mag dalawang salita kahit anong hihilingin nito siguradong gagawin niya ng walang pag aalinlangan.
Napakislot siya ng makaramdam ng init dahil sa ginawa nitong pagsandal sa likod niya. Ramdam na ramdam niya ang likod nitong nakadikit na sa likuran niya.
Napakaganda ng araw nakakarelax
Yah especially when I have someone like you beside me
Bought me a teddy bear with long arms
And calling out your name when you uteumjil
Put it on the head of a white cloud in the sky voiced the phone crying
My phone is only a guest
Napapikit siya napakasarap pakinggan ng boses nito hindi na nito kailangan pa ng musikang aalalay rito sa mala angel pa lang nitong boses nag kakabuhay na ang isang awitin.
You walk away from my cheeks to greet the end of the tender
I love you so
Love to say that at the end of…
Sana lang lagi tayong ganito ako na siguro ang magiging pinakamasayang lalaki sa mundo kung palagi kong maririnig ang boses mo
Everyday like a sweet day find the day oh the find the day
I open my eyes
I miss you and
Want to meet secretly holding hands
Suddenly fell in love
Love you forever
Youre my gift more precious than anything else
Hanggang sa matapos ang kanta, walang umimik sa kanila pareho nilang ninamnam ang napakagandang aura ng paligid.
Maganda ba yung kanta? It’s a Korean song I just translate it in Tagalog. Bagay na bagay siya tahimik ngunit mistulang napaka romantikong hapon
Yah this afternoon is indeed romantic
Huminga siya ng malalim maganda na ang pagkakataon kung palalampasin niya madadagdagan na naman ang listahan ng failure days niya.
Samatha can im… im sorry!
Wala siyang narinig na tugon mula rito ni katiting na reaksyon wala. Wla man lang kahit isang munting kilos na nagmula sa likod nito.
Napabuntong hininga siya it looks like she’s mad at her she’s just being nice to him.
Sabi sakin ni Miss Vangie malungkot ka daw kaya nga nagpaalam akong aalis ng maaga.
Nakahinga siya ng maluwag dahil kondisyon lang pala nito ang naging dahilan ng kawalan nito ng tugon akala pa naman niya wala talagang balak ang huli na patawaran pa ang pagiging immature niya.
Im sorry Patrick Im really am sana hindi ka na magtampo sakin.
Buti na lang nakatalikod sila hindi nito makikita ang emosyon sa kaniyang mukha at ang pamumuo ng luha sa kaniyang mata dahil sa sobrang kaligayahan at relief na nararamdaman niya.
Hindi ko gustong magalit sakin si Patrick kasi si Patrick ang taong kapag nalulungkot ako una kong gustong makausap. Pag masaya ako si Patrick rin ang taong una kong gustong makasama
Samantha really makes her happy.
Kinuha niya ang kahon na nasa tabi saka ibinigay dito
Ngumiti ito ng makita ang laman ng kahon
Wow ito ba yung sinasabi ni Miss Vangie na famous white chocolate cookies mo daw
Tumango siya
Para sakin? Ibig sabihin ba pinapatawad mo na ako?
Nakangiti siyang tumango
Nagulantang siya ng matumba sila sa lupa dahil sa ginawa nitong pagsugod sa kaniya ng yakap.
Paulit ulit itong nagpasalamat sa kaniya habang siya hindi na nawala ang napakagandnag ngiti sa labi.
Napakasarap sa pakiramdam ang yakap nito.
Chapter Nine
Busy ang lahat maski ang janitor busy lahat ng tauhan ng University may ginagawa. Simula sa taga linis hanggang sa taga utos lang noon kumikilos na paano ba namang hindi may mahahalaga ba naman silang magiging bisita. Hindi siya kasama sa nag aayos pati sa mga mag tatanghal ngunit halos dalawang beses na niyang naikot ang buong university makita lamang si Samantha ngunit mailap ata ang swerte sa kaniya o sadyang nagtatago lang ito.
Don’t tell me she back out hindi naman siguro.
Pangalawang beses na niyang nakabalik sa garden ng university kung nasaan ang paborito niyang lugar ang malaking puno.
Aalis na sana siya ng mahagip ng paningin niya ang isang bulto na hindi siya maaaring magkamaling pag aari ni Samantha.
Anong ginagawa mo dito? Isang oras na lang magsisimula na yung show
Ayaw ko nang pumunta
Iniwas nito ang mukha sa kaniya ngunit ibinalik niya ang tingin nito sa harapan niya.
Anong ibig mong sabihin na ayaw mo na kung kailan heto na yung pagkakataon
Natatakot ako paano kung hindi pa nga ako nagsisimula mawala na kagad yung pandinig ko. Mahuhuli yung boses ko o baka mauna kapag nangyari yun anong mukha pa ang ihaharap ko sa kanila lalo na sa inyong nagtitiwala sa akin.
Yumuko ito at kahit na tinatago nito ang mukha alam niyang naiyak ito.
Hindi lang ikaw ang natatakot
Mahigpit niyang hinawakan ang balikat nito inangat muli ang mukha nito.
Takot na takot rin ako paano kung hindi magtagumpay si Samantha anong gagawin ko? Kapag umiyak siya dahil hindi na siya makakanta anong ibibigay kong dahilan para ngumiti pa rin siya? Kapag sumuko na siya sa kaniyang pangarap anong gagawin ko upang muli iyong bigyan ng buhay.
Lalaki siya hindi dapat siya basta basta umiyak ngunit hindi niya na napigilan ang sarili.
Im really afraid na pag dumating yung panahon na kailangan mo ng tulong hindi ko na alam kung paano pa makakatulong. Subalit kahit ganoon hinding hindi ko susukuan si Samantha kung mawawalan siya ng pangarap ibibigay ko ang pangarap ko. Pag puno ng sakit ang puso niya gagawa ako ng paraan upang palambutin iyon muli. Gusto kong alagaan hindi lang ang pangarap niya ang pinaka gusto kong alagaan ay ang puso niya na gagawin ko ang lahat ng paraan upang maingatan ang lahat lahat sa kaniya.
Patrick
Hindi ko alam kung ang pag akyat mo sa stage ay isang tamang desisyon ngunit pwede bang sumugal ka. Sumubok ka kahit na isa lang yung malaking sugal wag mong susukuan ang isang napakagandang pangarap na hindi lumalaban.
Pinahid niya ang luha sa mata nito
Hindi pa pala kita nakakantahan samantalang ikaw naman ang dahilan ko para kumanta.
Niyakap niya ito hindi naman ito pumiglas humigpit nga rin ang yakap nito sa kaniya.
On that very cold night
Your smile was the warm
On every sad moment
I see you as my hope
Si Samantha ang naging dahilan ng buhay niya. Utang niya rito ang lahat ng naging ngiti sa labi niya. Ang sayang pumaloob sa kaniyang puso.
On that very cold night
Your smile was the warm
On every sad moment
I see you as my hope
Walang duda ang babaeng ito ang pinakamahalaga sa kaniya.
I will knock until you let me stay
Ill smile until you smile again
As long as you need someone
I’ll be a grateful hero
Ang babaeng nais niyang ingatan alagaan protektahan at ilaban.
If you would only let me
I’ll make the world heaven for you
If you would only let me
Happiness would be my gift
Ang babaeng mahal na mahal niya at pakamamahalin.
Youre the most important person to me
The most precious gift of god to me
You are the one who became my dream
Ang babaeng hinding hindi niya na bibitawan pa.
Patrick…
Hmmm
Sa wakas natupad yung isang hiling ng puso ko ang marinig ang musika ng puso mo.
Samantha…
Ngumiti ito hindi siya makakilos habang inilalapit nito ang mukha sa kaniya. Napalunok siya ng wala na isang dipa ang pagitan ng mga labi nila.
Thank you
Langhap niya ang mabango nitong hininga ramdam ang mainit nitong hininga.
Kumilos muli ang mukha nito napapikit siya ngunit wala siyang naramdaman sa labi bagkus ang tungki ng ilong niya nakaramdam ng marahang pag dampi.
Eh…
Gulat niyang wika
Sabi ko na nga ba pervert ka aminin mo saan mo iniisip na hahalik kita
Wala
Pervert si Patrick
Tumatawa nitong wika habang naglalakad sa likuran niya.
Tigilan mo ko Samantha mapipikon ako
Lalo na’t ganitong nabitin ako
Patrick…
Ano na naman?
Continue to support me I really need you
Natigil siya sa paglakad ngumiti saka lumapit dito. Hinawakan niya ang kamay nito.
Wag kang mag alala I don’t plan on leaving you
Even if I will mess up everything you will still watch me?
Kahit na ako na lang ang matitira hindi ako titigil sa pagpapalakpak kaya sa akin ka titingin ha siguraduhin mong sa number one fan mo ikaw titingin.
Ngumiti itong pinisil ang pisngi niya.
Wag kang kabahan mairaraos mo ng maayos ang lahat
Kahit na hindi kumbinsido ngumiti pa rin siya kay Miss Vangie. Nakangiti nitong tinapik ang balikat niya napahinga siya ng malalim pang ilang beses na niya kaya iyong pag buntong hininga sa sobrang kaba niya hindi na siya mapakali.
Bahala na gagawin ko na lang ang makakaya ko I need to do everything I can because this performance this song it’s for Patrick.
And now let’s witness a special number from a special student from Miss Samantha Co
Nang marinig niya ang palakpakan humigpit ang hawak niya sa mikropono.
When you go out there make sure youre going to sing as yourself as long as there is a reason for you to sing don’t ever dare to stop.
Napatingin siya sa nagsalita ang nakangiting si Mr Lee ang nakita niya.
Sir
Nung una pa lang kitang makita alam ko ng may espesyal sayo hindi ko alam kung malayo nga ba ang mararating mo kung ang lipad mo bay magiging pinakamataas ko ng masasaksihan. Walang nakakaalam ng bukas Samantha maaari ring bumagsak ka ngayon mawala ang lahat sayo ngunit kung hindi ka naman masasaktan hindi mo malalaman kung ano talaga ang kaligayahan. Hanggang di ka nadadapa hinding hindi mo malalaman kung paano bumangon.
Sa madaling salita wag mong pagsisihang sumubok kat lumaban kahit pa madadapa ka lang sa bandang huli.
Hinawakan nito ang kamay niyang nakahawak sa mikropono at inilapit iyon malapit sa kaniyang puso.
If the stage will take away the reason for you to sing then let youre heart gave you a new reason.
Binigyan ulit siya nito ng ngiti bago ito lumabas ng backstage.
Maraming salamat, marami pong salamat Mr Lee, Miss Vangie, Evangeline, mama, papa at Patrick
Chapter Ten
Malungkot akong lumalakad
Madilim ang tingin sa mundo
What is youre name?
Student number 1230 Samantha Co
What is the thing special about you?
I… I sing because I love to sing
Nagtawanan ang tao sa paligid ngunit hindi ang taong nasa gitna mataman lang itong nakatingin sa kaniya. Nanginig siya ng ibaba nito ang bio data niya.
Every people want to sing what makes you different from them
Bakit pati boses nito nakakatakot na parang hindi siya pwedeng magkamali.
Because…because mahal ko po talaga ang pagkanta!
Parang tumigil ang paghinto ng oras ng wala siyang narinig na komento mula dito. Parang gusto na niyang umatras ng marinig niya ang komento ng katabi nito.
What a reason hindi man lang pinag isipan napakasimple
Then what’s the right reason para sumikat? Yumaman ng makatulong sa pamilya? I wonder if music was really built for that kind of reasons.
Kung natigilan naman ang kasama nito dahil napahiya tumaas naman ang bilib niya kay Mr Lee.
I will only say this ounce so tandaan mo to Miss Co simulan mo nang kumanta dahil nais kitang marinig.
Gusto kong humingi ng tulong
Dahil parang hindi na ako titigil pa sa pagluha
Thank you for always being a friend to me specially becoming a very scary rival
Hala hindi kita rival Evangeline
Youre always good greater than me ilang beses kitang hinahabol ngunit paulit ulit naman akong natatalo. Inagaw mo na sakin lahat ang kasikatan at lalaking masarap magmahal.
Evangeline
Kaya wala kang karapatang magpatalo sa sakit mo dahil malakas ka para lang maging duwag. You already have a lot of things make those things a reason for you to becoming the best. Because if you didn’t I will lose my inspiration to work hard if the best was gone how can I become best?
Nagsimulang mag iba ang mukha ng mga taong nanonood ang iba mababakasan ng pagkabagot ang mukha. Ang iba naman nakasimangot na ang iba tumatawa habang tinuturo siya
Wala na kong makitang pag asa
Nangangapa ako sa paligid ng kalungkutan
Hinahanap ang liwanag na magmumula sayo
Gusto kitang hawakan upang maramdaman kong
Nakita niyang napakagat si Miss Vangie sa labi nito
Napuno naman ng pag aalala ang mukha ni Evangeline
Nakikipag away na ang mama niya sa mga lalaking hinid niya alam kung anong sinasabi ngunit siguradong tungkol iyon sa kaniya na di maganda para sa mama niya.
Balang araw babangon din ako
Tatayo at lalaban
Sa kabila ng luha ako magiging matatag
Wala siyang naririnig ngunit sapat na ang lahat ng nakikita niya upang masabing binigo niya ang lahat ng nagtitiwala sa kaniya.
Napayuko siya gustong umagos ng kaniyang luha ngunit ginawa niya ang lahat ng paraan upang wag matuloy. Napakasakit ng eksena sa harap niya ngunit mas wala ng sasakit pa sa malamang nabigo niya ang lahat ng taong umaasa sa kaniya.
Sumubok ka kahit na isa lang yung malaking sugal wag mong susukuan ang isang napakagandang pangarap na hindi lumalaban
Patrick he won’t leave me
Inangat niya muli ang mukha hinanap ang lalaking pinakakailangan niya sa oras na iyon.
Katulad ng pangako nito hindi ito umalis nakatayo sa gitna patuloy na pumapalakpak kahit nilayasan na siya ng mga tao. May luha sa mata nito ngunit hindi nawawala ang ngiti sa labi nito. Ang ngiti nitong mistulang pinapaabot sa kaniya ang nilalaman ng pusot isip nito na hinding hindi siya nito iiwan na patuloy itong susuporta sa kaniya hanggang sa huling salita ng kaniyang awit.
Sa bawat pagdapa akoy babangon
Sa bawat sugat ako’y matuto
Sinenyasan ni Miss Vangie si Mang Bert tumigil naman sa pagtugtog ang huli. Tinanguan siya ni Mr Lee na nagpapabatid sa kaniyang magpatuloy. Tumingin siya sa kaniyang magulang base sa ngiti nito at pagtango nais din ng mga itong ituloy niya.
Lumaban ka
Napangiti siya ng binigyan siya ng hand signal ni Evangeline
Balang araw babangon din ako
Bumalik ang isang grupo ng taong hinding hindi niya inakalang babalik pa. Tama nga ba siya ng makitang may nabuhay na paghanga sa mata ng mga ito.
Pati ang ilang estudyante tumigil at muli siyang nilingon
Tatayo at lalaban
Sa kabila ng luha ako’y magiging matatag
Bumalik muli ang kaniyang pandinig at ang una niyang narinig ay ang malakas na palakpakan. Napapikit siya dahil sa hindi siya makapaniwala nagawa niya, nagtagumpay siya. Idinilat niya ang mata ang una niyang nakita ay ang nakangiting Patrick na may pinakamlakas ng palakpak. Puno ng kaliagayahan ang mata nito habang mataman siyang tinitignan.
Ang pagluha ko ngayon ay hindi tatagal
Baling araw ngingiti ako
Dahil
Naabot ko na pala ang aking pangarap
Epilogue
Natuwa ang taga Juilliard sa kaniya ang sabi nila wala daw kaso kung may sakit si Miss Co tutal sa klase ng boses nito hindi na niya kailangan masyado ng musika mas nakikita pa nga daw ang ganda ng boses niya pag walang musika. Nangako rin silang tutulong upang mapabuti ang kalagayan ni Miss Co na hindi nila ito basta basta iiwanan hannang sa maoperahan siya naniniwala silang maisasalba pa ang pandnig ni Samantha kahit daw matagalan hindi nila susukuan ang pangarap ng huli.
As expected from Miss Co gumawa na naman siya ng isang milagrong performance. Isang performance na siguradong tatak sa isipan ng lahat ng nanood sa kaniya.
Samantha is the kind of person na habang tumatagal lalong gumaganda maski ang kaniyang mga katangian sigurado ka na ba sa desisyon mo? Baka magsisi ka dahil nawala pa sayo ang maaari ng pinakamaganda ng bahagi ng buhay mo?
Im sure that this is the right decision coz Samantha’s dream is also my dream.
Patrick matagal ka bang naghintay?
Don’t worry I wont mind waiting
Lumungkot ang mukha nito
Siguado ka bang okay lang?
Oo naman ilang beses ko bang kailangang sabihin sayo
Nang makita niya itong umiiyak umatras ang tapang na iniipon niya unti unti siyang naduduwag ngunit hindi siya dapat magpatalo.
Maaring matagal bago tayo muling magkita. Pareho nating hindi alam kung kailan ako makakabalik.
Kaya nga wag mo ng palampasin ang pagkakataong ito na umalis
Para naman kasing madali yung sinasabi mo
Nagsimula itong umiyak papahidin sana nito ang luha ngunit nauna siyang gawin iyon.
Ang dami mong sinasabi baka mahuli ka pa sa flight mo
Hindi mo talaga ako gustong umalis ramdam kong gusto mo kong manatili rito
Gusto kitang umalis
Sinungaling ka
May silbi pa ba kung pahihirin niya ang luha nito kung tuloy tuloy naman iyon sa pagtulo.
Kung ayaw mo hindi na lang ako aalis mananatili na lang ako dito, dito na lang ako-
Hindi nito natuloy ang sasabihin dahil sa kinulong niya ito sa kaniyang braso. Tuluyan ng tumulo ang luhang kanina niya pa pinipigil at ilang gabi na niyang itinatago sa iba lalo na dito.
Hindi madali hindi ka madaling pakawalan kaya wag mo na kong pahirapan umalis ka na hanggang kaya ko pang pigilan ang sarili ko.
Patrick naman eh nakakainis ka na talaga
Sinubsob nito ang mukha sa kaniyang dibdib balak na naman nitong basahin ang polo niya.
Wala kang karapatang bumalik na hindi mo natutupad ang lahat ng pangarap ko kumalas siya rito tinitigan ito mata sa mata.
Lumipad ka ng napakataas siguraduhin mong kikinang ka ng kikinang. It will not be easy to let you go. Make me see that I did the right thing. It would be a shit of hell the longer I wait but as long as you will let me see that youre dream was the most beautiful one that youre voice was the most touching thing to hear Ill wait. Naiintindihan mo ba Samantha? wag mong subukang bigyan ako ng dahilan para pagsisihang pinakawalan pa kita.
Yumakap ito sa leeg niya
Panoorin mo ko ha wag kang titigil na panoorin ako at palakpakan kahit na na malayo ako. Wag kang aalis kapag handa na kong bumaba siguraduhin mong nandoon ka lang para saluhin ako.
I will
Inilapit nito ang mukha sa kaniya hinalikan ng buong ingat ang tungki ng kaniyang ilong.
Gustong gusto niyang habulin ito ikulong na lang muli sa kaniyang mga braso ngunit hindi iyon tama. Hinayaan na lang niya ang sariling tignan ang papalayo nitong bulto. Sinulit niya ang natitirang pagkataon hindi niya ito iniwanan ng tingin hanggang sa makababa ito ng overpass saka tumayo roon upang maghintay ng papadating na bus na maghahatid dito sa airport. Kahit na iyon din ang pinakamasakit sa kaniyang tanawin ang makita ang pagkawala nito.
Nagtama ang mata nila ng may humintong bus sa harapan nito. Kumaway ito sa kaniya nakangiti hanggang sa nagsimula na namang landasin ng luha ang maganda nitong pisngi.
Huminga siya ng malalim saka ubod lakas na sumigaw.
Mahal na mahal kita Miss Chubby Face!
Nagulat ito ngunit katagalan lalong itong napaiyak.
Kumaway siya rito
Pag balik mo liligawan na kita
Sigaw niyang muli na ikinatawa nito.
Nakatayo pa rin siya sa overpass hanggang sa umandar na ang bus na sinakyan ng babaeng sana nga muli niyang makita at sana sa lalong medaling panahon.
Tumunog ang cellphone niya
PERVERT C PATRICK! Wag k ng mnligaw hntayn u n lng ang sagot q pgbalik q malay u nmn db? ang una q p lng sa2vhn sau ay MAHAL DIN KITA…
Natatawa niyang sinave ang mensahe nito pagbalik nito pababasahin niya talaga iyon dito.
Fin...
Rhytmitic Academy!!!!!!!
FRIENDSHIP? TEAM WORK? MUSIC? DREAM? AND LOVE? HOW CAN THIS THINGS BE IN YOU AND STAY'S WITH YOU? LET'S FIND OUT HOW FRIENDS WILL CONTRIBUTE TO THE PERSONALITY WE HAD? HOW CAN TEAMWORK BE OUR STEPPING STONE TO BE THE BEST? HOW CAN MUSIC LEAD US TO THE ROAD WE NEVER EVEN THINK EXIST? HOW CAN LOVE CONQUER THE COMPLICATIONS? HOW CAN YOU GO OUT ON THIS SCHOOL! HEHE THAT'S THEIR PROBLEM COZ ENTERING RHYTMITIC IS AN ACCIDENT FOR THEM IS IT? OR THEY REALLY MEANT TO BE THERE LET'S FIND OUT TOGETHER CELINE ALWAYS IN TROUBLE HARUKI ALWAYS ON THE CORNER READIND LAWS CELINE AND HARUKI HAVE THE OPPOSITE CHARACTERISTICS BUT THEY WERE THE ONE WHOSE ALWAYS ON EACH OTHER SIDE. THEN ENTERED A WEIRD AND SCARY NEW STUDENT MIKOYA. BRIKZON HATE BEING QUESTIONED HE IS! MATTHEW HE CANT SAY NO...A TYPICAL GENTLEMAN GUY BUT A VERY APPEALING ONE... A LOT... ZANDER JUST AN ORDINARY GUY WITH SUCH OOZING APPEAL... THE ACADEMY HAVE BUNCH OF GIFTED MUSICIAN THIS SIX PERSONS? AHEM ITS UP TO YOU TO FOUND OUT
Rhytmitic Academy
This is a one of a kind school one of the famous and also the finest. It holds the title as the Philippines number one and finest music school. It was well known and acknowledges by the different music schools in different parts of the globe. What kind of school is rhytmitic academy? Well I don’t want to build up this school so much that’s why I will picture in it your mind the simplest way I’m serious
Rhytmitic Academy is located in an island somewhere in Visaya. How big it is? Well it’s a complete package school what do you expect it a school in an island!
The students don’t need to bother about their stuffs and personal need because there were supermarkets build for the students different demands. Is that all? Let me see… oh yah if you’re good at sport aside from music or called it as one of your habit then I guess a big sports complex won’t be bad right? Besides it offers different courts like basketball, volleyball, tennis, track and field, soccer. They also have the park where you can stroll by bicycle if you own one or you can rent one too.
But wait did the students need to travel by boat just to attend the class. Hmm the hell! Corse no that’s why there a very big dorm for the student builds with an indoor swimming pool beside from the stunning view that the island beholds.
The dorm has a shape of square and it’s a one big building. The female and male students shared this room but it doesn’t mean that they also shared one room or very lucky to have their own room. In each floor the opposite’s side were occupied by opposite’s gender. The female room front was the males. There were 26 floors in total 17 of them was for the student rooms each room must occupy four students. The room was like a mini houses, each room have its own bathroom kitchen and veranda.
I think I over picture it been carried away lots of sorry hehe
By the way what is Rhtymitic Academy anyway? Well it’s a music school it offers a two year course in performing arts. Singing dancing and acting if you love doing these things then you would surely love the school. Is it easy to be a student here?
Hmm I hate to break it up but if Philippines have millions of human aside from other humans in different planet I mean countries then rhytmitic can only welcome…
Tan… tanan…tan...tan…
Hehe I’m making you wait a little longer sorry for that
500!
Kind of small? Well being a student here means you’re lucky most people say actually all of them even the author hehe
Anyway how to be part of that five hundred then there’s a two way ticket inside this academy
First you’re really great and talented they were always an audition held for the freshmen’s every year. If you’re lucky and impressible enough for the horrifying tunnel of judges then CONGRATS DUDE!
But wait I did forgot one important thing who owns this school?
It’s Mr. Sebastian Luke Balthazar an artist known for its rhythm
Is he one of the judges?
No… not this year
Because Mr. Balthazar personally search what he call six gold card holder
Who is this six gold card holder?
Well aside from automatic entrance to the academy Mr. Balthazar also named these holders as
MGA ESTUDYANTENG KAILANGAN TURUAN NG LEKSYON
What?!!!
I had enough of this introduction
Thank you!!!
And
Welcome to Rhytmitic Academy!
for further chapters please visit my wattpad account Im named as mikoyalutchie there too
hope i thrilled you on this one
IF YOU WANT TO KNOW
I ONLY POSTED TWO STORIES BECAUSE AS OF THIS MOMENT IM MORE INTO FAN-FICTIONS LEADING ME TO BEING SLOW WHEN IT CAME TO MY WATTPAD ACCOUNT
BUT IM NOT ABANDONING THAT ACCOUNT
THANKS FOR READING AND CHECKING THAT ACCOUNT ( IF YOU DID)
THANKS LOTZ AND LOTZ
BUT IM NOT ABANDONING THAT ACCOUNT
THANKS FOR READING AND CHECKING THAT ACCOUNT ( IF YOU DID)
THANKS LOTZ AND LOTZ